Ο Παναθηναϊκός έχει αποδειχθεί η πιο απρόβλεπτη ομάδα της φετινής Euroleague. Ομάδα που μέσα σε μία βδομάδα μπορεί να διαλυθεί από τη Βιλερμπάν και δύο μέρες μετά να αλώσει την έδρα μίας ομάδας που συγκαταλέγεται ανάμεσα στο φαβορί για το Final Four. Σαν να έχουν βαλθεί οι Πράσινοι να αποδείξουν πως είναι ικανοί τόσο για το καλύτερο, όσο και για το χειρότερο.
Το χειρότερο το έζησε το Τριφύλλι το βράδυ της Παρασκευής στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τη Ζαλγκίρις, μία ομάδα που διψούσε για τη νίκη μετά από 6 συνεχόμενες ήττες. Ο Παναθηναϊκός προερχόταν από το μεγάλο διπλό στο Μιλάνο, οι προϋποθέσεις ήταν όλες με το μέρος του, όμως με 7 λεπτά μπάσκετ σε επίπεδο Euroelague δεν κερδίζεις κανέναν.
Τόσο έπαιξε το Τριφύλλι απέναντι στους Λιθουανούς, με τους Πράσινους να κάνουν guest στο παρκέ του ΟΑΚΑ στην τρίτη περίοδο, να ολοκληρώνουν την παρουσία τους και να αποχωρούν για να μην δημιουργήσουν πρόβλημα στη Ζαλγκίρις. Η κακή μέρα φάνηκε με το “καλημέρα”, με τον Παναθηναϊκό να ολοκληρώνει την πρώτη περίοδο με 3 φάουλ, εκ των οποίων τα δύο στο τελευταίο λεπτό. Και το δεύτερο δεκάλεπτο μόλις με δύο.
Το “refuse to lose” έγινε… “refuse to defend” στο πρώτο ημίχρονο, με τους παίκτες του Τριφυλλιού να δείχνουν παντελή έλλειψη συγκέντρωσης και άρνηση να ακολουθήσουν τις οδηγίες του Γιώργου Βόβορα. Όλο το ΟΑΚΑ άκουσε τις φωνές του Έλληνα τεχνικού, εκτός από αυτούς που έπρεπε.
Το ημίχρονο έδωσε την ευκαιρία στον Βόβορα να τα πει ένα “χεράκι” στους παίκτες του, που στην επανάληψη εμφανίστηκαν σαφώς καλύτεροι. Κατάφεραν να φέρουν το ματς στα ίσια με ομαδική προσπάθεια και έκτοτε έπαιζαν σε ρώσικη ρουλέτα τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Το “εγώ” μπήκε πάνω από το “εμείς”, με τους Πράσινους να παίρνουν τη μία λανθασμένη επίθεση πίσω από την άλλη.
Η Ζαλγκίρις είχε συμπληρώσει ήδη τα 4 φάουλ, ο Παναθηναϊκός δεν έβρισκε τρίποντο ούτε με το “σταγονόμετρο” και οι παίκτες του Τριφυλλιού σούταραν συνεχόμενα τρίποντα, αντί να περάσουν την μπάλα στη μοναδική σταθερά που έχει ο Παναθηναϊκός από την έναρξη της σεζόν, τον Γιώργο Παπαγιάννη. Όλες οι ομάδες επιθυμούν να εκμεταλλευτούν το μπόνους των βολών, όμως οι Πράσινοι είπαν “όχι” στον εύκολο τρόπο και θέλησαν να το κάνουν με τον πιο εξεζητημένο. Δείγμα ομάδας χωρίς ταυτότητα και ρόλων.
Η Ζαλγκίρις μυρίστηκε “αίμα” και έκανε αμέσως την επίθεσή της. Οι Λιθουανοί με ένα σερί 2-17 μετέτρεψαν το 50-50 σε 52-67 και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού έχασαν πλήρως τη συγκέντρωσή τους, το μυαλό τους και κάθε πιθανότητα νίκης. Ακόμα κι όταν προσπάθησαν να πλησιάσουν και πάλι στο σκορ, ο Μακ, ένας από τους πιο έμπειρους παίκτες της ομάδας, δεν έκανε ένα απλό φάουλ στον ψηλότερο Χέιζ, με τους Πράσινους να μην μπορούν να περιμένουν και πολλά.
Ο Παναθηναϊκός έχει έλλειψη από παίκτες με παραστάσεις και εμπειρίες, αλλά αυτοί που διαθέτει θα πρέπει να είναι αντάξιοι των προσδοκιών. Κανείς δεν περιμένει από τους ρολίστες να βγουν ξαφνικά μπροστά και να πάρουν τον ρόλο του πρωταγωνιστή. Όλοι όμως αναμένουν από τα “βαριά χαρτιά” να πάρουν το φορτίο την πλάτη τους στις δύσκολες στιγμές και να το φέρουν εις πέρας.
Το Τριφύλλι μπορεί να είναι σε μία μεταβατική σεζόν, μπορεί να μην έχει στόχο τη φετινή χρονιά, όμως αυτό δημιουργεί έλλειψη κινήτρου. Ο Παναθηναϊκός σίγουρα δεν είναι στο επίπεδο των προηγούμενων ετών, όμως αν δεν θέσει έναν ρεαλιστικό στόχο και απλά περιφέρεται στο παρκέ, δεν θα αποκτήσει ποτέ τον χαρακτήρα και την ταυτότητα που απαιτούνται.
Ορισμένοι παίκτες θα πρέπει να αντιληφθούν πως σε άλλες περιπτώσεις θα αποτελούσαν απλούς ρολίστες, στην παρούσα φάση όμως έχουν ευκαιρία καριέρας μπροστά τους σε μία ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Ευκαιρία να αποδείξουν ότι μπορούν στο υψηλότερο επίπεδο και δεν είναι απλά “αστερισμοί” που έρχονται και χάνονται στον χρόνο. Να βρουν ρόλο στην ομάδα και όλοι μαζί να προσπαθήσουν για το καλύτερο. Το Τριφύλλι άλλωστε με το “εγώ” δεν πρόκειται να πάει πουθενά φέτος, μόνο με το “εμείς”.
