Από τη στιγμή που ο Λούκας Βιγιαφάνιες έμεινε ελεύθερος από τη Μαζατλάν (έπειτα από πολυήμερες διαπραγματεύσεις) και ξεκίνησε συζητήσεις με τον Παναθηναϊκό για να ολοκληρώσουν τη συμφωνία της μεγάλης επιστροφής του στο «τριφύλλι», η όλη κουβέντα -στο αρχικό της στάδιο- περιστρεφόταν γύρω από τριετές συμβόλαιο.
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΟΥΛΗ
Αυτό είχε «βγει» προς τα έξω κι αυτό είχε προτείνει και ο ατζέντης του «Βίγια» ως «βάση» της διαπραγμάτευσης. Στην τελική κουβέντα που έγινε, ωστόσο, υπήρξε η άποψη από ανθρώπους εντός της ομάδας, που θα ήταν πολύ πιο «ασφαλές» και προτιμότερο για όλη την οικονομική «ισορροπία» του κλαμπ να μην «δεσμευτεί» ο σύλλογος με ένα συμβόλαιο τριών ετών.
Απ’ τη στιγμή μάλιστα, που το συμβόλαιο του Βιγιαφάνιες που θα ήταν και το μεγαλύτερο στο εφετινό ρόστερ της ομάδας (πάνω από 600.000€ ετησίως κατά μέσο όρο, μαζί με το πριμ υπογραφής).
Και είναι αλήθεια, πως στο -όχι και τόσο μακρινό- παρελθόν ο Παναθηναϊκός είχε «καεί» από κάποιες άλλες υποθέσεις, με τις οποίες δεσμεύτηκε με μακρόχρονα και υψηλά συμβόλαια (π.χ. επιστροφή Αμπεΐντ).
Γι’ αυτό προτιμήθηκε εντέλει η συγκεκριμένη φόρμουλα της διετούς συνεργασίας. Μόνο που οι «πράσινοι» έκαναν πρότειναν και κάτι άλλο προς την πλευρά του 29χρονου άσου: Εφόσον όλα κυλήσουν καλά την περίοδο που ξεκινάει, σε ένα χρόνο από σήμερα να καθίσουν ξανά στο τραπέζι προκειμένου να συζητήσουν την προοπτική επέκτασης της συνεργασίας τους για άλλον ένα χρόνο (έως το 2023), με τις ίδιες αποδοχές.
Κάτι σαν ένα «άτυπο» +1 στο συμβόλαιό του, το οποίο θα ενεργοποιηθεί μετά από ένα καλοκαίρι. Πρόταση την οποία δέχθηκε η πλευρά του «Βίγια» υπογράφοντας εντέλει συμβόλαιο έως τον Ιούνιο του 2022.