Του Θανάση Παπαθανασίου *
Η σημαντικότερη ίσως είδηση των τελευταίων εβδομάδων για τον Παναθηναϊκό, ακόμα περισσότερο και από τα μεταγραφικά, ήταν η συνέντευξη που παραχώρησε ο προπονητής του λίγο πριν την επιστροφή στην Αθήνα. Δεν ξέρω εάν ο τίτλος που της αποδόθηκε, ΄΄απολογιστική΄΄, ανταποκρίνεται και στο περιεχόμενο της που άπτεται σημαντικών θεμάτων, ανεξαρτήτων της προετοιμασίας και είναι άξια σχολιασμού και.. στοχασμού. Εξ’ άλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο μοναδικός δίαυλος επικοινωνίας που έχει απομείνει μεταξύ της ΄΄Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός΄΄ και των εκατομμυρίων φιλάθλων του τριφυλλιού είναι οι δημόσιες τοποθετήσεις του προπονητή του. Μια απόφαση μοναδική στο είδος της και ταυτοχρόνως ακατανόητη.
Τέλος πάντων, ας ξαναγυρίσουμε στον αγαπητό σε όλους μας Ιβάν. Ίσως είναι η πρώτη φορά που ανάμεσα στην αδιαπραγμάτευτη κλίμακα των σταθερών πεποιθήσεων του για την πρόοδο της ομάδας εμφανίζονται κάποιες ασάφειες. Γνωρίζοντας ότι θέλει πάντα να είναι ακριβής δεν μπορεί κάποιος να μην παρατηρήσει ότι παρά το ότι εκφράζει την εμπιστοσύνη του στο υπάρχον δυναμικό ταυτοχρόνως αναγνωρίζει ότι ορισμένες προσθήκες θα έπρεπε ήδη να έχουν γίνει. Υιοθετώντας πλήρως τις απόψεις του περί σκληρής δουλειάς όσον αφορά το τεχνικό μέρος, σύστημα ανάπτυξης, πίεση χαμηλά και ψηλά, συγχρονισμός, εναλλακτικούς τρόπους λειτουργίας κ.λ.π φτάνουμε στο σημείο που και ο ίδιος αναφέρει: ΄΄ Το δημιουργικό κομμάτι δεν είναι μόνο ο τρόπος του παιχνιδιού, αλλά και κάποιες προσωπικές ενέργειες που χρειάζονται. Παίζει ρόλο και το ταλέντο των παικτών΄΄. Δηλαδή υπάρχει και κάτι που ξεπερνά την προσήλωση και την δουλειά. Αυτόν τον δυισμό στην σκέψη του τον επαναλαμβάνει πολλάκις στην διάρκεια της συνέντευξης και ο δυισμός ως γνωστόν δεν παραπέμπει στην ακρίβεια.
Ξαναγυρνάμε λοιπόν στο σημείο μηδέν. Ποιο είναι αυτό; Ποια ακριβώς διαδικασία ακολουθείται για την προετοιμασία επάνδρωσης της ομάδας; Φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο μηχανισμός εντοπισμού των καταλλήλων παικτών δεν είναι επαρκής. Πως είναι δυνατόν από την μια μεριά η μεταγραφή Γκάνεα να δουλεύεται με τόσο προσοχή, όπως πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει και με την υπόθεση Μπλάνκο, και από την άλλη να καταλήγουμε στη φράση: ΄΄ Ελπίζω τις επόμενες μέρες να έχουμε πολύ καλύτερα πράγματα από ό,τι είχαμε μέχρι τώρα΄΄. Και είναι κρίμα που δεν του ζητήθηκε η διευκρίνιση: λέγοντας καλύτερα πράγματα, αναφερόμαστε σε καλύτερες ειδήσεις η σε καλύτερες προτάσεις; Διότι αν ισχύει το δεύτερο ο βαθμός της ανησυχίας αυξάνει. Για να μην μηδενίζουμε τα πάντα, τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι ο συμπαθέστατος Γιοβάνοβιτς πρέπει να ενισχύσει πάραυτα τον εν ισχύ μεταγραφικό μηχανισμό.
Η υπόλοιπη λογική του είναι ως συνήθως ξεκάθαρη, αποκαλυπτική και άκρως ενδιαφέρουσα. Κατ’ αρχάς έγινε ακόμα περισσότερο κατανοητό το είδος του παίκτη που τον ενδιαφέρει: Νέος, εξελίξιμος αλλά με εμπειρία από προηγμένα πρωταθλήματα, ώστε να προσφέρει άμεσα στην ομάδα, με εύρος χρόνου στο συμβόλαιο του ώστε να μπορεί να επενδύσει επάνω του ο προπονητής και η ομάδα. Ταυτοχρόνως αποκαλύπτουμε έναν άκρως ρεαλιστικό Γιοβάνοβιτς που αναγνωρίζει ότι η εμπειρία είναι αναντικατάστατο συστατικό στην συνταγή επίτευξης αποτελεσμάτων. Έστω και αν η παρουσία στην ομάδα τέτοιου είδους παικτών είναι προσωρινή ταυτόχρονα είναι και απαραίτητη. Νομίζω ότι έχει δίκιο, δεν μπορεί κανένας νέος ποδοσφαιριστής να ανταποκριθεί άμεσα στο βάρος της φανέλας της ομάδας. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρεί, αντίθετα με τα προηγούμενα χρόνια, ότι το μοντέλο ανάδειξης νέων παικτών στην πρώτη ομάδα από την ακαδημία, άμεσα, δεν μπορεί επί του παρόντος να είναι αποδοτικό. Θεωρεί ότι θα είναι χρήσιμο σε ένα μεταγενέστερο στάδιο όταν η ομάδα θα πατά στέρεα στα πόδια της. Ήταν ξεκάθαρος ο προπονητής του Παναθηναϊκού. Η ομάδα σήμερα ζει μόνο για το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
Μην με ρωτήσετε το γιατί αλλά έχω την πεποίθηση ότι ο προπονητής Γιοβάνοβιτς έχει έναν δικό του τρόπο να μεταδίδει στους παίκτες του την δική του θέληση για την επίτευξη του στόχου. Στην πόλη του Κάφκα και του ποταμού Μοράβα, την πανέμορφη Πράγα, αυτή την φορά δεν θα υπάρχει ο Κόλκα, ο Λυμπερόπουλος, ο Μανωλάκης, ο Κάρα στα ντουζένια του, ούτε ο Μπασινάς, πολύ δε περισσότερο δεν θα υπάρχει στον πάγκο ο Γιάννης Κυράστας. Θα υπάρχει όμως ένας προπονητής που όσο περνά ο καιρός τόσο και περισσότερο θα μας τον θυμίζει και για το ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει η ομάδα του και για το ήθος του.
* Ο Θανάσης Παπαθανασίου είναι ενεργό μέλος της Ελληνικής Κοινότητας Τεργέστης.
