Πολύ ανάλυση έπεσε για το ματς στο Αγρίνιο και την πρώτη αγωνιστική απώλεια του Παναθηναϊκού, μετά από 9 συνολικά παιχνίδια. Σε μια όχι καλή ημέρα για την ομάδα, χωρίς διάθεση να βγει σώνει και καλά στη σέντρα κανείς, δεν πρέπει να τους πάρει και όλους η μπάλα. Γιατί (εκ του αποτελέσματος) κάποιοι κινήθηκαν σε ρηχά νερά, άλλοι όμως πάλεψαν περισσότερο αλλά τους συμπαρέσυρε το σύνολο…
Ακούσαμε για παράδειγμα για τον Χατζηγιοβάννη. Έλα όμως που ήταν μέσα σε όλες – σχεδόν – τις επιθετικές ενέργειες του «τριφυλλιού». Με κορυφαία στιγμή την απευθείας εκτέλεση φάουλ στο δοκάρι.
Επιθετικά σίγουρα δεν τράβηξαν οι Αιτόρ, Βιγιαφάνες και σε μέση κατάσταση κυμάνθηκε η επιθετική συνεισφορά των δυο μέσων Νιάς – Αλεξανδρόπουλου, με σημάδια έλλειψης φρεσκάδας. Έλλειψαν επίσης οι προωθήσεις του Μολό ενώ ο Σάντσες ήταν νευρικός και έγινε αλλαγή από τον κόουτς! Σε άλλες περιπτώσεις επίσης, σαφέστατα προσέφεραν πολλά, με τον ΠΑΣ όμως όχι… Ο λόγος για τις αλλαγές, Ενγκμπακοτο, Καρλίτος, Καμπέτσης.
Αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο και σε ένα μαραθώνιο. Το μεγαλύτερο, πάντως, κατόρθωμα του Μπολονι, είναι πως γίνεται κουβέντα από τους φίλους της ομάδας και αιτιολογούν την ήττα εξαιτίας της απουσίας των Μολό, Χουανκάρ, Ιωαννίδη, Βέλεθ και προσφάτως Σανκαρε (των 265 συμμετοχών στη Ligue 1…) που ήρθε από τη Βουλγαρια… Και άλλων! Παίκτες που συζητήθηκαν – στο παρελθόν – για το πόσο μπορούν να προσφέρουν!!!
Πλέον μπήκαμε στην εποχή όπου μια θέση στο βασικό σχήμα ισοδυναμεί με σκληρή δουλειά στην προπόνηση, υγιή εσωτερικό ανταγωνισμό. Στην εποχή στην οποία βασικότατα στελέχη θεωρούνται δυνάμει αναπληρωματικοί
, με προοπτική ενδεκάδας!
Ο Βιγιαφανιες, ο Αιτόρ, ο Μακέντα, ο Χατζηγιοβαννης, ο Χατζηθεοδωριδης, ο Καρλιτος. Παίκτες πρώτης γραμμής, κάποια βαριά συμβόλαια, πρέπει – όπως κάθε παίκτης στο ρόστερ – να παλέψουν πλέον για να μπουν στην πράσινη…ενδεκάδα. Ουδείς σίγουρος, ουδείς αναντικατάστατος, υπο το πρίσμα μιας σημαντικής πρόκλησης. Ο καλύτερος θα φοράει την φανέλα του Παναθηναϊκού και με αυτή τη φιλοσοφία, τα καλύτερα έρχονται!
