Η Ανδριάνα Μαραγκού μίλησε στο Trifilara.gr και την Αγγελική Καλκάνη ενόψει του σημερινού ντέρμπι των «αιώνιων» στο «Απόστολος Νικολαΐδης» σε μια διαφορετική συνέντευξη με φόντο την μεγάλη αναμέτρηση.
Η σύζυγος του σπουδαίου Σπύρου Μαραγκού έχει βιώσει αρκετά ντέρμπι που το τριφύλλι έγραψε ιστορία και μιλάει για τις στιγμές πάθους και αγωνίας που σημάδεψαν τον μπαρουτοκαπνισμένο σε τέτοιες προκλήσεις Σπύρο! Τι συναισθήματα έφερναν οι ήττες και οι νίκες στον πρώην παίκτη τον «πράσινων», πως το βιώνει ένας παίκτης; Τι άγχος προκαλούν τέτοια ματς στους κοντινούς ανθρώπους των πρωταγωνιστών; Όπως τόνισε και η ίδια δεν ήταν μια απλή σύζυγος παίκτη αλλά και οπαδός της ομάδας του Τριφυλλιού.
Να σας ευχαριστήσουμε για αυτή την ξεχωριστή συνέντευξη. Αγαπάτε ως γνωστό τον Παναθηναϊκό, να υποθέσω πως παρακολουθείτε ακόμη την ομάδα. Πως βλέπετε αλήθεια τον Παναθηναϊκό τώρα;
Για πρώτη φορά μετά από χρόνια νιώθω, πως ο Παναθηναϊκός έχει αρχίσει να βρίσκει το δρόμο του σε όλα τα επίπεδα. Αν και η χρονιά δεν ξεκίνησε καλά, με κάποιες διορθωτικές κινήσεις που έγιναν ευτυχώς έγκαιρα, ξαναβρήκαμε τη χαμένη μας ελπίδα. Με έναν σοβαρό και έμπειρο προπονητή, και περισσότερες επιλογές στο ρoστερ. Και μετά την προχθεσινή αναβολή στη λιμνοθάλασσα των Ιωαννίνων, -που έγινε το αυτονόητο- είμαι αισιόδοξη. Η απάντηση είναι φυσικά, δεν χάνω παιχνίδι, όλα αυτά τα χρόνια.
Μπορεί ο εφετινός Παναθηναϊκός να προλάβει Ευρώπη;
«Πιστεύω πως όσο περνάει ο καιρός θα εμφανιζόμαστε καλύτεροι από παιχνίδι σε παιχνίδι. Αν και θα προτιμούσα αυτή την ερώτηση, να μου την κάνεις μετά από ένα μήνα που θα έχουν τελειώσει τα ντέρμπι. Βλέπεις έχουμε μπροστά μας πολύ δύσκολο πρόγραμμα. Αν εξαιρέσεις το ματς με τη Λαμία που ούτε να το θυμάμαι δε θέλω, η εικόνα της ομάδας συνεχώς βελτιώνεται. Γι’ αυτό και ελπίζω πως μπορούμε ναι, από μας εξαρτάται».
Που πιστεύετε πως θα κρίθει το ντέρμπι στη Λεωφόρο;
«Σε ένα ντέρμπι δεν χωρούν προγνωστικά. Εγώ εύχομαι να κριθεί, τουλάχιστον αυτό, μέσα στις γραμμές του γηπέδου από τους ποδοσφαιριστές, και όχι από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους που λυμαίνονται χρόνια τώρα το ποδόσφαιρο. Ευτυχώς μας παίζουν ξένοι διαιτητές και όχι Τσαγκαράκηδες και…Παπαπέτρηδες. Και στη Λεωφόρο λειτουργούν όλες οι κάμερες και το ίντερνετ», από όσο ξέρω άρα όλα θα πάνε καλα.
Ποιο ντέρμπι έχει χαραχτεί στη μνήμη σας αλήθεια;
Την τριάρα μέσα στο Ολυμπιακό στάδιο το Γενάρη του ’92. Ο Σπύρος είχε βάλει το πρώτο γκολ που όπως καταλαβαίνετε πανηγύρισα στην εξέδρα έξαλλα , ο Σάρο το δεύτερο, ο Βαζέχα το τρίτο, και άντε γειά…
Ως γυναίκα ποδοσφαιριστή έχετε την ίδια αγωνία με τον παίκτη και ποιος έχει περισσότερη πριν από κάποιο ντέρμπι;
«Κοίτα, εγώ δεν είμαι αντιπροσωπευτικό είδος συζύγου ποδοσφαιριστή, ποτέ δεν ήμουν. Είμαι οπαδός. Το ποδόσφαιρο το γνώρισα πολύ πριν τον σύζυγο. Σήμερα του Αγίου Βαλεντίνου έρωτας με τον σύζυγο και το άθλημα! Αλλά μιας και ρωτάς, η ψυχολογία μας ήταν αλληλοεξαρτώμενη. Όταν τον έβλεπα καλά πριν απ’ το ντέρμπι, ήμουν κι εγώ αισιόδοξη. Όταν δεν τον έβλεπα καλά, φρόντιζα να του θυμίζω με ποιους είχε να κάνει, αυτός είναι ο ρόλος της συντρόφου ενός ποδοσφαιριστή.
Τι λέγατε δηλαδή για παράδειγμα στον άντρα σας πριν από κάποιο ντέρμπι;
Θα σου πω τι του έλεγα πριν απ’ το συγκεκριμένο ντέρμπι. «Δώστα όλα αλλιώς μη γυρίσεις σπίτι» χαχαχα! Πλάκα κάνω, δεν το έλεγα, γιατί δεν χρειαζόταν να το πω…
Πως λοιπόν, διαχειριζόσασταν τον άντρα σας μετά από μια νίκη ή μια ήττα;
«Αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ήμουν πάντα ο πιο σκληρός κριτής του. Είτε κερδίζαμε είτε όχι, ακόμη και αν ο τύπος έγραφε άλλα, εγώ αν δεν είχε πάει καλά του το έλεγα. Ε μετά, μου έκοβε την καλημέρα για 2-3 μέρες αλλά τα βρίσκαμε, δεν χαριζόμουν πάντως.
Είχε κάποιο γούρι ο Σπύρος Μαραγκός;
Ναι είχε, αλλά ακόμη και σήμερα που τον ρωτάω δεν μου λέει τι ήταν, αν και έχω περιέργεια
Και το αγαπημένο σας σύνθημα;
«Εγώ σου βάζω μυαλό….»!
