Ήταν καλοκαίρι του 2014, όταν ο Παναθηναϊκός έφερνε στην Ελλάδα τον ΝτεΜάρκους Νέλσον, ο οποίος τότε ήταν μέλος της All-EuroCup First Team. Ο Αμερικανός point-guard ήρθε στην Αθήνα ως εναλλακτική λύση πίσω από τον Δημήτρη Διαμαντίδη, για να μπορέσει να βοηθήσει κυρίως στην άμυνα, με “όπλο” την αθλητικότητά του. Όμως, ένας τραυματισμός του πριν την έναρξη της σεζόν στην κνήμη, τον κράτησε έξω ως τα τέλη του Δεκεμβρίου και έτσι δεν έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο.
Πλέον, ο “πιτ μπουλ” αγωνίζεται στην Μπάγερν Μονάχου, με την οποία θα κοντραριστεί απόψε ο Παναθηναϊκός (22/11, 21:30). Μιλώντας στην Euroleague Greece, θυμήθηκε τα… παλιά, τα πράγματα που του έχουν μείνει χαραγμένα από την Ελλάδα, αλλά και τους Παππά, Παπαγιάννη και Κόνιαρη, τον οποίο αντιμετώπισε πριν τρεις μέρες.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξή του:
-Δεύτερο σερί ματς για την EuroLeague και μετά τον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός. Ποιες είναι οι πρώτες σου σκέψεις για αυτό το παιχνίδι;
«Ο Παναθηναϊκός διαθέτει πλούσιο ταλέντο με εξαιρετικά γκαρντ. Πολύ επικίνδυνοι παίκτες. Ο Καλάθης βρίσκεται σε εκπληκτικοί κατάσταση και παίζει σε υψηλό επίπεδο τη δεδομένη χρονική στιγμή, ενώ ο Τζίμερ Φριντέτ είναι ικανότατος σκόρερ ο οποίος στη μέρα του μπορεί να σε σκοτώσει. Το κλειδί για εμάς θα είναι να τους περιορίσουμε και παράλληλα να βρούμε ρυθμό στην επίθεση.»
– Έχεις κάποια προτίμηση όσον αφορά την άμυνα που θα παίξεις; Θέλεις Νικ ή Τζίμερ;
«(γέλια) Α, δεν δεν ξέρω. Ότι μου πει ο προπονητής μου. Πάντως πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικούς παίκτες. Ο τρόπος που παίζουν δεν έχουν σχέση. Καθένας μπορεί να δώσει πλεονέκτημα στην ομάδα με τον δικό του τρόπο. Για παράδειγμα ο Νικ μπορεί κάλλιστα κάνει τη ζημιά χάρη στην φοβερή ικανότητα που έχει στην δημιουργία και στον τρόπο που πασάρει. Αντίστοιχα ο Τζίμερ θα σουτάρει πολύ και θα σκοράρει. Θα είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο να τους σταματήσουμε. Όμως θα πρέπει να το κάνουμε».
-Πόσο διαφορετικό θεωρείς ότι θα είναι το ματς με τον Παναθηναϊκό, συγκριτικά με το προηγούμενο που δώσατε με αντίπαλο τον Ολυμπιακό;
«Ο Ολυμπιακός πάντα θα είναι σκληρή και έξυπνη ομάδα την οποία δύσκολα μπορείς να αντιμετωπίσεις. Μπορεί να μην είναι ο Ολυμπιακός που γνωρίζαμε στο παρελθόν και να προσπαθεί ακόμα να βρει τα πατήματά του αλλά βλέπουμε ότι παιχνίδι με το παιχνίδι βελτιώνεται. Όμως, και σε αυτό πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, ο Παναθηναϊκός έχει πλούσιο και γεμάτο ρόστερ και είναι εξαιρετική ομάδα ομάδα στην επίθεση. Είναι η δύναμη πυρός τους. Διαθέτει περισσότερο ταλέντο στο σκοράρισμα. Ειδικά αν κάποιοι από τους παίκτες του βρεθούν σε καλό βράδυ, τότε θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε σοβαρά προβλήματα. Θα είναι μια τελείως διαφορετική πρόκληση για εμάς».
-Εϊδαμε ότι στα τρία πρώτα δεκάλεπτα ουσιαστικά να κυνηγάτε το σκορ και στην τελευταία περίοδο να κάνετε την αντεπίθεσή σας. Ενόψει του αγώνα με τον Παναθηναϊκό, ήταν ένα καμπανάκι που χτύπησε μέσα σας;
«Όπως το είπες. Στα τρία πρώτα δεκάλεπτα δεν παίξαμε καθόλου καλά και έπρεπε να φτάσουμε στο τέλος του ματς για να αποκτήσουμε momentum και να έχουμε ρυθμό. Είναι κάτι που το έχουμε στο μυαλό μας. Δεν θέλουμε να βρεθούμε πάλι σε αυτήν την κατάσταη, αλλά να είμαστε εμείς εκείνοι που θα ξεκινήσουμε δυνατά στο παιχνίδι και να ‘χτίσουμε’ πάνω σε αυτό το momentum που είχαμε στο τελευταίο ματς. Ξεκουραστήκαμε λίγο περισσότερο και θα έχουμε την ενέργεια που χρειάζεται».
-Όσον αφορά τον εαυτό σου. Ύστερα από τρία χρόνια στη Γαλλία και στην Βιλερμπάν, επέστρεψες στην EuroLeague με την Μπάγερν. Έχεις ακόμα μπάσκετ μέσα σου; Να αποδείξεις ότι αξίζεις να βρίσκεσαι στο υψηλότερο επίπεδο;
«100%! Η απόφασή μου να πάω στη Γαλλία δεν είχε να κάνει με το γεγονός ότι δεν μπορούσα να παίξω στην EuroLeague. Ήθελα να πάω κάπου όπου θα μπορούσα να απολαμβάνω το μπάσκετ και να είμαι ο εαυτός μου. Είχα μιλήσει με τον Τόνι Πάρκερ και πραγματικά η Βιλερμπάν ήταν η ομάδα που με αγκάλιασε από τη πρώτη στιγμή. Και κάναμε σπουδαία πράγματα. Κατακτήσαμε πρωτάθλημα και φέραμε την ομάδα και πάλι σε επίπεδο EuroLeague. Φέτος επέστρεψα στη διοργάνωση μέσω της Μπάγερν και ήθελα να δείξω ότι ακόμα και τώρα μπορώ να παίξω σε αυτό το επίπεδο. Προς το παρόν προσπαθώ ακόμα να βρω τον ρόλο μου μέσα στην ομάδα, αλλά ακόμα βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της σεζόν. Είμαι διατεθειμένος να κάνω ό,τι μου πει ο προπονητής μου ωστόσο το μοναδικό που θέλουμε όλοι είναι οι νίκες».
-Θα συναντήσεις πάλι τον Παππά και τον Παπαγιάννη. Είναι και οι μοναδικοί παίκτες που υπάρχουν στό ρόστερ από τότε που ήσουν και εσύ μέλος της ομάδας….
«Εξαιρετικά παιδιά. Εντάξει τώρα μεγάλωσαν σε σχέση με τότε (γέλια). Πέρασαν και 5 χρόνια από τότε. Το αστείο ξέρεις ποιο είναι; Όταν είδα τον Κόνιαρη στον Ολυμπιακό. Τον θυμόμουν μικρό παιδάκι και ήταν στην πεντάδα. Φοβερό. Μεγαλύτερος και πιο ώριμος. Χαίρομαι για εκείνον. Σίγουρα πάντως όταν συναντήσω τον Παππά και τον Παπαγιάννη, όλο και κάτι θα έχουμε να πούμε και να θυμηθούμε».
-Όμως ο ΝτεΜάρκους Νέλσον; Πόσο διαφορετικός είναι σε σχέση με τον παίκτη που αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό την σεζόν 2014-15;
«Σίγουρα είμαι πιο έμπειρος από τότε. Όταν είχα πάει στον Παναθηναϊκό στήριζα το παιχνίδι μου στην ενέργεια και στην αθλητικότητα. Τώρα παίζω περισσότερο με το μυαλό μου και την εμπειρία μου. Βέβαια μην ξεχνάς ότι όταν ήμουν στον Παναθηναϊκό είχα και έναν τραυματισμό ο οποίος με είχε κρατήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός δράσης. Και γι’ αυτόν τον λόγο δεν μπόρεσα να δείξω πολλά πράγματα, ενώ πραγματικά μπορούσα. Τώρα κάνω συγκεκριμένα πράγματα με τα οποία θα μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου».
-Τι είναι αυτό που θυμάσαι περισσότερο από τότε;
«Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια πανέμορφη χώρα. Με εξαιρετικούς ανθρώπους και όμορφα μέρη για να πας. Θυμάμαι έντονα το πόσο παθιασμένοι είναι οι φίλαθλοι και πόσο όμορφη ατμόσφαιρα δημιουργούσαν σε κάθε ματς. Τρελοί για την ομάδα τους. Θυμάμαι επίσης και το κύπελλο που κατακτήσαμε τότε, το οποίο είναι και το μοναδικό μου τρόπαιο από τη θητεία μου στον Παναθηναϊκό. Επίσης θυμάμαι τα playoffs με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και το ματς που είχαμε κερδίσει στο ΟΑΚΑ με τα πολλά τρίποντα, όπως επίσης και το μεγάλο παιχνίδι που είχαμε κάνει με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Πραγματικά έχω όμορφες αναμνήσεις…Ο στόχος ήταν κάπως διαφορετικός τότε, θέλαμε να κάνουμε την ομάδα ανταγωνιστική και να ξεκινήσει το rebuild.»
-Τι σου έχει λείψει περισσότερο από την Ελλάδα;
«Οι φίλοι μου. Φίλοι εκτός μπάσκετ. Κάναμε πολύ καλή παρέα και σίγουρα ανυπομονώ να τους δω ξανά».
-Είσαι 34 χρονών. Έχεις σκεφτεί ότι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου;
«Αυτό που σκέφτομαι είναι η ζωή μετά το μπάσκετ. Όμως δεν σκέφτομαι να σταματήσω ακόμα, όχι. Σκέφτομαι ωστόσο το ‘μετά’. Την επόμενη φάση της ζωής μου. Προς το παρόν στόχος μου είναι να παίζω στο υψηλότερο επίπεδο και να απολαμβάνω το μπάσκετ. Θα είναι για 1-2 χρόνια ακόμα; Τρία χρόνια; Όσο και αν είναι θέλω να το ευχαριστηθώ…»
