Μετά από μια σειρά απογοητευτικών εμφανίσεων για το Τριφύλλι ακούστηκαν και γράφτηκαν αρκετά. Αρκετοί ώς είθιστε σε αυτές τις περιπτώσεις φωτογράφησαν τον Λάζλο Μπόλονι. Το κρίσιμο όμως εκείνο Σαββατοκύριακο ανέδειξε και το ειδικό βάρος του Πιέρ Ντρεοσί. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, Γιάννης Αλαφούζος, εμπιστεύτηκε τον ιδιαίτερα σοβαρό Γάλλο και δεν προχώρησε σε μεγάλες ανακατατάξεις.
Γιατί όμως ο Ντρεοσί κέρδισε την παροχή εμπιστοσύνης στον Παναθηναϊκό; Η απάντηση είναι διτή, διαθέτει εμπειρία (γνωριμίες) και κύρος…
Ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού έχει συνεργασθεί στο παρελθόν με επιφανείς επιχειρηματίες και έχει διαχειρισθεί μεγάλα χρηματικά ποσά. Για παράδειγμα, στη Ρεν ο Ντρεοσί είχε εργοδότη την οικογένεια Πινό, μία από τις πλουσιότερες της χώρας. Σε μία αναλογία με την Ελλάδα, θα ήταν το αντίστοιχο της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Στην πρωτεύουσα της Βρετάνης ο Ντρεοσί εργάστηκε από το 2002 έως τον Ιούνιο του 2013, περνώντας από διάφορα διοικητικά πόστα και για λίγους μήνες από την τεχνική ηγεσία.
Στην επόμενη δουλειά του στην Παρί, ο Ντρεοσί δούλεψε για τον μεγιστάνα Πιερ Φερασί. Έναν δύσκολο χαρακτήρα, ο οποίος έψαχνε απεγνωσμένα τον κατάλληλο για να αναμορφώσει την ομάδα του. Ο 61χρονος παράγοντας πέτυχε τους περισσότερους από τους στόχους που έθεσε ο Φερασί, στην πενταετία της συνύπαρξης του στο Παρίσι, από το 2015 έως τις αρχές του 2020.
Έπειτα, ο Ντρεοσί διαθέτει και ένα βαρύ βιογραφικό σε σχέση με τους προκατόχους του που δεν άφησε αδιάφορο τον Γιάννη Αλαφούζο. Στην αρχή μπορεί να αποτελούσε ένα μέλος του επιτελείου του Μπόλονι, όμως πλέον φαίνεται πως έχει αποκτήσει λόγο και δύναμη στις εξελίξεις της ομάδας.
Τέλος, ένα ακόμη στοιχείο που εκτιμήθηκε στο Τριφύλλι είναι η καλή διαχείριση των οικονομικών. Ο Γάλλος έχει τη φήμη από την πατρίδα τους ως ένα μετρημένος παράγοντας, ο οποίος δεν προσφέρει πλουσιοπάροχα συμβόλαια και φροντίζει να μην παραβιάζει τους προϋπολογισμούς. Κατηγορήθηκε αρκετές φορές για αυτό από τον γαλλικό Τύπο και τους οπαδούς της Ρεν, διότι απέφευγε τις υπερβάσεις παρότι η οικογένεια Πινό εγγυόταν την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας.
Ωστόσο, στον Παναθηναϊκό έφερε καλούς παίκτες με όρους που συμφέρουν τον Παναθηναϊκό. Το παράδειγμα του Γιούνους Σανκαρέ αλλά και του Γενί Ενγκμπακοτό αποτελεί την απόδειξη της πολιτικής του, σε αντίθεση με τα περσινά συμβόλαια, όπως εκείνο του Γιασίν Αγιούμπ. Το “κλειδί” μιας μακροχρόνιας συνεργασίας θα είναι η αποσυμφόρηση του υπεράρυθμου ρόστερ. Αν επιτύχει και σε αυτόν τον τομέα, θα αυτξήσει κατακόρυφα της μετοχές του.
