Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός μας εξέπληξε ευχάριστα. Πάντα τηρουμένων των αναλογιών και όχι με το κριτήριο που πραγματικά αρμόζει σε αυτό το μέγεθος, για να ακριβολογούμε. Με όσα έχουν προηγηθεί με τον Γιώργο Δώνη, με τον Τσάβι Ρόκα και με αρκετούς παίκτες οι οποίοι ξέρουν ότι διανύουν τις τελευταίες μέρες τους στο “Γεώργιος Καλαφάτης”, η πρεμιέρα των Play Off με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ φόβιζε αρκετά. Όχι λόγω της δυναμικότητας της Ένωσης, αλλά επειδή ο Παναθηναϊκός φάνταζε σαν ένας οργανισμός που δεν έχει σκοπό σε αυτά τα ματς.
Εν τέλει, ο Παναθηναϊκός άξιζε τη νίκη, δεν την πήρε στις λεπτομέρειες και αν δεν είχε προηγηθεί η αναταραχή και αντιμετώπιζε το παιχνίδι διαφορετικά, θα άρχιζε με τρεις βαθμούς. Θα μείωνε τη διαφορά από τον δεύτερο ΠΑΟΚ και την τρίτη ΑΕΚ και το ερχόμενο Σάββατο, θα κυνηγούσε το κάτι παραπάνω στη διαδικασία. Διότι οι δύο Δικέφαλοι ούτε πείθουν, ούτε έχουν μεγάλα περιθώρια για να βελτιωθούν.
Επειδή η συγκυρία είναι πρωτόγνωρη, δεν είναι ασφαλές να κριτικάρουμε ποδοσφαιρικά το αθηναϊκό ντέρμπι. Όμως, θα σταθώ στον Γιασίν Αγιούμπ, ο οποίος μας προϊδεάζει για αυτά που θα δούμε του χρόνου από αυτόν. Αρκεί να είναι γερός και να μην αντιμετωπίσει παρόμοια θέματα υγεία με την υγεία του.
Ο Μαροκινός χαφ έδειξε ότι διαθέτει κλάση και ποιότητα που λίγοι μέσοι έχουν στην Ελλάδα. Δεν έχει ρυθμό, δεν έχει αντοχή ακόμα – ελέω και του Ραμαζανιού – αλλά οι επαφές του με τη μπάλα μαρτυρούν την αξία του. Ο Αγιούμπ έχει το απρόβλεπτο στις επιλογές του και δημιουργεί από το πουθενά, όπως με την πάσα-τακουνάκι στον Γιόχανσον, ο οποίος στη συνέχεια ανατράπηκε και ο Τζήλος δεν υπέδειξε το πέναλτι. Ή, στην εκτέλεση φάουλ που στέλνει τη μπάλα συστημένη στο κεφάλι του Ινσούα, αλλά η κεφαλιά του Αργεντινού ήταν αδύναμη.
Με δεδομένο το μικρό μπάτζετ, ο Αγιούμπ είναι ένας από τους παίκτες οι οποίοι έχουν την ικανότητα να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στον Παναθηναϊκό της σεζόν 2020-2021. Αυτός, ο Καρλίτος ο οποίος έχει έφεση στο σκοράρισμα, ο Χατζηγιοβάνης, ο Μπουζούκης, ο Κολοβός, ένας εξτρέμ με τα προσόντα του Αϊτόρ και μία-δύο στοχευμένες κινήσεις ακόμα, επιτρέπουν αισιοδοξία για μία παραγωγική μεσοεπιθετική γραμμή. Αρκεί, βέβαια, να “δέσει” με όλο αυτό και ο νέος προπονητής…
