Ο εδώ και 2 μήνες περίπου παίκτης του Παναθηναϊκού Μάριο Χεζόνια, παραχώρησε μια απολαυστική συνέντευξη στην Euroleague Greece. Ο Κροάτης φόργουορντ
έκανε προβλέψεις για τα playoffs της Euroleague, μίλησε για την Μπάρτσα και την ευχαρίστησε για την διευκόλυνση στην μετεγγραφή του στον Παναθηναϊκό, μα προπάντων “έσταξε” μέλι για το τελευταίο και πιο πρόσφατο κεφάλαιο της καριέρας του, που γι’ αυτόν μοιάζει το πιο σημαντικό. Αυτά και άλλα πολλά, όπως, οι αιτίες για τις οποίες δεν πέτυχε στο ΝΒΑ, ο απεριόριστος σεβασμός του που τρέφει για τον Ντέιμιαν Λίλαρντ αλλά και η αγαπημένη του Ελληνίδα τηλεπαρουσιάστρια, στο video αλλά και στο κείμενο που ακολουθεί.
Οι δηλώσεις του 26χρονου Κροάτη:
“Θα ήθελα να πάει καλά η Μπάγερν Μονάχου! Λόγω του Τρινκιέρι, που είναι ένας καλός προπονητής και μου αρέσει ο Λούσιτς και ο Μπόλντγουϊν έπαιζε κι αυτός στο Πόρτλαντ και τα πάει καλά στην Ευρώπη, που είναι περίεργο γιατί έχει προσαρμοστεί στο δικό μας στυλ παιχνιδιού πολύ γρήγορα. Χάνουν με 2-0, όμως, θα έπρεπε να είναι μπροστά. Αυτό το ζευγάρι είναι αρκετά ισορροπημένο, αν και η Αρμάνι είναι μπροστά 2-0! H Φενέρμπαχτσε παίζει με ό,τι έχει και είναι δύσκολο γι’ αυτήν, η ΤΣΣΚΑ είναι κυρίαρχη, ενώ η Εφές είναι σε άλλο επίπεδο φέτος! Παίζουν μαζί πολλά χρόνια, ξέρουν ο ένας τον άλλον, δεν τους ενδιαφέρει ποιος σκοράρει περισσότερο, ποιος παίρνει τα ριμπάουντ, ποιος πασάρει, θέλουν μόνο να κερδίζουν και το βλέπεις αυτό. Κι όταν παίξαμε μαζί τους, απλά έπαιζαν σωστά και τα αποτελέσματα έρχονται. Και για το Μπαρτσελόνα-Ζενίτ, είναι λίγο περίεργο ζευγάρι… Ήμουν εκεί (σ.σ.: η Μπαρτσελόνα) και είναι πάντα φαβορί. Τότε το format ήταν με το Top-16 και παίζαμε με ομάδες όπως η Γαλατασαράι, όμως με τους φιλάθλους είναι δύσκολο, δεν μπορείς να μη σέβεσαι τους πάντες, πρέπει να είσαι έτοιμος, σαν να είναι τελικός. Επίσης μόλις ανανέωσε το συμβόλαιό του ο Πασκουάλ και ξέρει τα πάντα. Είναι όσο Καταλανός γίνεται, είναι η ομάδα της πατρίδας του. Είναι λίγο περίεργο που έχασαν το πρώτο παιχνίδι και ήταν πολύ κοντά στο να χάσουν και το δεύτερο, όμως θα είναι δύσκολο γι’ αυτούς, γιατί θα πάνε στη Ρωσία και θα υπάρχουν φίλαθλοι εκεί. Είναι περίεργο αυτό, έχουν την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, όμως τους λείπει κάτι. Ήταν κυρίαρχοι κατά τη διάρκεια της σεζόν, όμως τώρα που πρέπει να είναι κυρίαρχοι, είναι περίεργο. Ελπίζω να φταίει το stress και να χαλαρώσουν μετά.
Αν δεν ήμουν τόσο κοντά στους φίλους μου στη Θύρα 13 και στον Παναθηναϊκό, δεν θα υπήρχε υποδοχή κι αυτό το οικογενειακό κλίμα, γιατί θα ήμουν ο καινούργιος στην ομάδα. Όμως είμαι πολύ κοντά στην Θύρα 13 και τον Παναθηναϊκό όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα κι όταν ήμουν στο ΝΒΑ, οπότε είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, είναι σαν το σπίτι μου εδώ για μένα.» Υπάρχει μεγάλη διαφορά από την περίοδο στην Μπαρτσελόνα γιατί όταν ήμουν εκεί, ήμουν ένας νεαρός αστέρας κι όλοι περίμεναν ότι θα είμαι το επόμενο μεγάλο project για την Κροατία και το ισπανικό μπάσκετ. Όμως, ήταν λίγο περίεργο γιατί παλεύαμε για όλα τα τρόπαια κι εγώ είχα σκαμπανεβάσματα. Ναι και όταν ήταν να φύγω για το ΝΒΑ μου λένε “αυτή θα είναι η ομάδα σου, αν μείνεις”. Δεν γίνεται να μου μιλάς έτσι, δεν είναι σοβαρό να λες «τώρα θα σου δώσουμε τα πάντα»! Ο άνθρωπος που θέλω να ευχαριστήσω, είναι ο Νάτσο (σ.σ.: Ροντρίγκεζ), ο προηγούμενος general manager της Μπαρτσελόνα, γιατί κι αυτός βοήθησε να έρθω εδώ. Μετά τη φούσκα στο ΝΒΑ, είπα στον εαυτό μου ότι είχα τελειώσει, δεν ήθελα να παίξω άλλο μπάσκετ! Ήμουν χαρούμενος απλά με το να παίζω με τους φίλους μου! Γιατί είχα βαρεθεί τα πάντα! Αλήθεια, είχα αποσυρθεί! Είπα στον ατζέντη μου, ότι αποσύρθηκα, ότι τελείωσα με όλο αυτό! Και κανένας δεν με έπαιρνε στα σοβαρά, πέρα από τον εαυτό μου! Όμως ήμουν πολύ σοβαρός!
Δεν το έχω ξαναπεί αυτό! Όμως αλήθεια, είχα τελειώσει! Μετά ήρθαν σε επαφή με την εταιρεία που με εκπροσωπούσε τότε -τώρα έχω μόνο έναν ατζέντη- κι έλεγαν ότι με ενδιαφέρει μόνο το ΝΒΑ, που ήταν ψέμα! Οπότε έκανα προπόνηση μόνος μου, έπαιζα με τους φίλους μου μονά στην Φλόριντα κι όταν επιτέλους επικοινώνησαν με τον κανονικό μου ατζέντη και με ρώτησε πώς νιώθω για τον Παναθηναϊκό, έπαθα πλάκα! Του λέω: “Μαλάκα, τι πιστεύεις εσύ; Με ρωτάς πώς νιώθω; Εννοείται πως θέλω!”. Και τότε, το εμπόδιο ήταν η Μπαρτσελόνα, γιατί έχουν τα δικαιώματά μου. Ο Νάτσο το έκανε πραγματικότητα για μένα, ενώ είχαν προβλήματα τότε, δεν είχαν πρόεδρο, λόγω του ποδοσφαίρου και των εκλογών. Όμως με άφησε να έρθω εδώ κι εγώ είπα “Εννοείται, για τον Παναθηναϊκό, τα πάντα!
Όσον αφορά τον Δημήτρη Διαμαντίδη, είμαι πολύ χαρούμενος που έμεινε στην ομάδα. Γιατί τέτοια μυαλά πρέπει να είναι κοντά στο μπάσκετ. Ήταν ένας μοναδικός παίκτης και μας βοηθάει πάρα πολύ. Είμαι χαρούμενος που βρίσκεται ακόμα κοντά στην ομάδα ως general manager και παρακολουθεί τα πάντα από άλλη γωνία, τα ελέγχει κι έχει επιρροή σε όλους μας, ενώ προσπαθούμε να γίνουμε σαν κι αυτόν. Όσον αφορά τον Παναθηναϊκό του σήμερα, έχει σκαμπανεβάσματα κάτι που είναι φυσιολογικό. Πολλοί απ’ τους σπουδαίους παίκτες έφυγαν, ο κόουτς Ομπράντοβιτς έφυγε, οπότε πρέπει να βρούμε το δικό μας DNA τώρα, την ταυτότητά μας και ουσιαστικά να χτίσουμε την ομάδα απ’ την αρχή. Δεν είμαστε στον πάτο, όμως, κάθε ομάδα κάνει αλλαγές. Κάποιοι παίκτες φεύγουν, πρέπει να πάρεις καινούργιους και να τη φτιάξεις ξανά. Αυτό είναι, όμως, το διασκεδαστικό κομμάτι.»
Όχι, όχι, ο ανταγωνισμός στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι μια χαρά. Με εξέπληξε και μ’ αρέσουν όσα κάνουν οι άλλες ομάδες, το πώς παίζουν. Ο Προμηθέας, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και το Λαύριο, που είναι η μεγάλη έκπληξη και χαίρομαι που τα πηγαίνουν καλά, γιατί είναι πρόκληση για μας, κάνει καλό στον ανταγωνισμό. Για μένα ήταν όνειρο απλά να είμαι εδώ, δεν σκέφτηκα καν σε ποια θέση ήμασταν, ήθελα απλά να έρθω, να εκμεταλλευτώ τα πάντα και να δώσω ό,τι έχω! Δεν σκεφτόμουν κάτι άλλο.
Είναι πολύ δύσκολο τώρα να μιλάμε για παραμονή. Πρέπει να καταλάβεις, ότι ο Νίκος (σ.σ.: Παππάς), ο Φράγκι (σ.σ.: Αλβέρτης) και ο Δημήτρης (σ.σ.: Διαμαντίδης), είναι στην πρώτη τους χρονιά μαζί, πρέπει να τους σεβαστείς, γιατί αυτοί θα αποφασίσουν. Επίσης, ο κόουτς Κάτας μόλις ήρθε και πρέπει να δούμε τι είδους παίκτες θέλει. Κι επίσης, είναι και οι συμπαίκτες μου, τι θα τους πω; “Επιστρέφω, δεν επιστρέφω;”. Δεν βγάζει νόημα, πρέπει να τελειώσουμε τη σεζόν, να κερδίσουμε και τα δύο τρόπαια και το καλοκαίρι θα δούμε. Φυσικά, θα υπάρξουν φήμες για άλλες ομάδες της EuroLeague, οι ομάδες του ΝΒΑ ήδη έχουν ξεκινήσει τον προγραμματισμό τους για του χρόνου, ειδικά αυτές που δεν θα είναι στα play-offs. Πάντα έτσι είναι. Για μένα, όμως, ο Παναθηναϊκός είναι ένα όνειρο, είμαι πολύ χαρούμενος εδώ και θα ήθελα πολύ να επιστρέψω! Όμως πρέπει να είμαστε επαγγελματίες, να καθίσουμε να μιλήσουμε, να ακούσουμε τους πάντες και θα δούμε.
Ο Λούκα (σ.σ.: Ντόντσιτς), ήταν ο σωστός τρόπος. Για τον Γιάννη (σ.σ.: Αντετοκούνμπο), ήταν ο καλύτερος τρόπος! Στην περίπτωση του πρώτου γιατί παίρνεις ένα παιδί από την Ευρώπη, που παίζει ήδη με τους επαγγελματίες, όμως ο δεύτερος, ήταν ακατέργαστος. Έπαιζε στην δεύτερη κατηγορία εδώ και δεν ήξερες τι να περιμένεις. Όμως βλέπεις εκτός πλαισίων, ότι μπορεί να γίνει σπουδαίος, όπως είναι σήμερα. Η ιστορία του είναι τόσο συναρπαστική για μένα, γιατί είναι ο σωστός τρόπος, του πώς να συμπεριφέρεσαι στους Ευρωπαίους. Ο Λούκα είναι σε αυτή την ηλικία κι έχει τόσο ταλέντο ώστε να έχει περισσότερη ποιότητα ταλέντο απ’ ό,τι υπάρχει στις ΗΠΑ, οπότε, ο σωστός τρόπος να τον μεταχειριστείς είναι αυτός: “πάρε τα πάντα και θα χτίσουμε γύρω σου!”. Όσον αφορά σε μένα, πήγα στο Ορλάντο και στην πρώτη προπόνηση, πήγα στον προπονητή και του λέω «Τι είναι αυτό; Ήρθα ως το Νο. 5 στο draft και μου συμπεριφέρεστε σαν να είμαι επιλογή δεύτερου γύρου; Ήρθα σε ένα νεκροταφείο.” Όλοι νόμιζαν ότι ήταν η ομάδα τους. Είναι ατυχή τα όσα έγιναν, όμως, δεν τα άφησα να με επηρεάσουν. Είδα τόσα κακά παραδείγματα από παίκτες, από ιθύνοντες, που αποφάσισα να κοιτάξω τον εαυτό μου. Δούλευα μόνος μου, έκανα έξτρα προπονήσεις, έβλεπα βίντεο κι επιβίωσα μόνος μου, όχι γιατί ενδιαφέρονταν για μένα.
Δεν μιλάω με κάποιον από εκεί. Ο Dame (σ.σ.: Λίλαρντ) μόνο μου είπε «καλή τύχη» όταν έφυγα, γιατί δέθηκα μαζί του, διάλεξα το Πόρτλαντ χάρη σ’ αυτόν! γιατί ήθελα να δω πώς σκέφτεται και παίζει για το δικό μου μέλλον. Κάποια στιγμή, θα είμαι σε μια παρόμοια θέση μ’ αυτόν και θα πρέπει να λειτουργώ όπως αυτός, ως αρχηγός, να υποστηρίζω τους πάντες. Ήταν μια σπουδαία εμπειρία για μένα. Είναι ένας απ’ τους λίγους που σέβομαι απ’ τα βάθη της καρδιάς μου. Ήρθε να μου ευχηθεί καλή τύχη, όμως, όλοι οι υπόλοιποι δεν είναι σαν την Ευρώπη. Για παράδειγμα, ήρθα εδώ και ο “Μπόχω”, ο Ντίνος, ο “Παπ”, ο Δίπλαρος είναι όλη την ώρα μαζί. Ό,τι και να κάνουμε, είναι πάντα μαζί! Στο ΝΒΑ, προπονείσαι μόνος σου, τελειώνεις, πας σπίτι σου και κανένας δεν ενδιαφέρεται ποιος είσαι, τι κάνεις…
Η αγαπημένη μου παρουσιάστρια; Ξέρεις ποια…”
