Την τρίτη εντός έδρας ήττα του γνώρισε ο Παναθηναϊκός, ο οποίος γνώρισε τη ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης με 87-75 και πλέον τρέχει για την κούρσα της πρώτης οκτάδας της βαθμολογίας.
Το έργο ήταν εξ’αρχής γεμάτο δυσκολίες και εμπόδια. Η Ρεάλ των δέκα σερί νικών ήρθε… αγριεμένη στο ΟΑΚΑ και ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να κρατήσει αλώβητη την έδρα του. Οι Ισπανοί επέβαλλαν τον ρυθμό τους στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης και ανέδειξαν πολλούς πρωταγωνιστές, που έδιναν κάτι ξεχωριστό σε διαφορετικά σημεία του ματς.
Ο Άντονι Ράντολφ (22π με 5/11 σουτ από τα 6,75μ.) πλήγωσε το «τριφύλλι» από το τρίποντο, ο Έντι Ταβάρες (14π – 14ριμπ) κυριάρχησε απόλυτα κάτω από τις ρακέτες, ο Τζέφερι Τέιλορ (10π) έδωσε πολλά σε επίθεση και άμυνα και ο Φακούντο Καμπάτσο (6π – 8ασ) οργάνωσε εξαιρετικά στο δεύτερο μέρος, με τον Πάμπλο Λάσο να εκμεταλλεύεται στο έπακρο το βάθος και την ποιότητα του ρόστερ του.
Αντίθετα, οι γηπεδούχοι είχαν αρκετά θέματα, κυρίως στο κομμάτι της άμυνας και του ριμπάουντ. Ο Τζίμερ Φριντέτ πάλεψε (18π), ο Νικ Καλάθης ήταν άστοχος (19π με 6/12 δίποντα, 1/8 τρίποντα) και ο Ρικ Πιτίνο είδε παίκτες – κλειδιά, όπως ο ΝτεΣόν Τόμας (4π) και ο Ταιρίς Ράις (3π) να μένουν μακριά από τον καλό τους εαυτό.
Ο Αγώνας
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε την αναμέτρηση με την κλασσική του πεντάδα, με τους Καλάθη, Φριντέτ, Παπαπέτρου, Τόμας και Παπαγιάννη και το ξεκίνημα βρήκε τις δύο ομάδες να εναλλάσσονται στο σκορ. Η Ρεάλ μπορεί να βρέθηκε μπροστά με 7-5, όμως ένα σερί 7-0, έβαλε για πρώτη φορά στο +5 (12-7).
Μάλιστα, οι «πράσινοι» διατήρησαν το προβάδισμα των 5 πόντων χάρη στον Τζίμερ Φριντέτ και την ευστοχία του. Η Ρεάλ έβγαλε αντίδραση στο τελευταίο 3λεπτο και με μακρινά σουτ, είτε από το Λαπροβίτολα, είτε από τον Ράντολφ, κατάφερε να πάρει ακόμα και προβάδισμα στο σκορ. Η αστοχία του «τριφυλλιού» στο τελευταίο 2λεπτο , οι αλλαγές του Ρικ Πιτίνο αποδιοργάνωσαν τον τρόπο λειτουργίας των «πρασίνων», ο Ταϊρίς Ράις ήταν αρνητικός σε αυτό το διάστημα, ενώ την ίδια ώρα η Ρεάλ δυνάμωσε περισσότερο στην άμυνα και μπόρεσε να βρει πιο εύκολα καλάθια στην επίθεση.
Με ένα επιμέρους 11-2 προηγήθηκε με 22-18 στο πρώτο δεκάλεπτο, έχοντας 4/11 δίποντα και πολύ καλύτερη δημιουργία σε σχέση με τον Παναθηναϊκό. Συγκεκριμένα οι παίκτες του Λάσο είχαν μοιράσει 5 ασίστ περισσότερες, ενώ και οι 3 του «τριφυλλιού» ήταν του Καλάθη. Οι γηπεδούχοι είχαν χάσει τον ρυθμό τους και το μόνο που κατάφεραν ήταν να μειώσουν σε 25-25 στο 12′.
Έκτοτε η συνέχεια ανήκε ολοκληρωτικά στους Μαδριλένους, οι οποίοι ξεδίπλωσαν την ποσότητα και την… ποιότητα που έχουν στο ρόστερ τους. Με ένα επιμέρους 19-7 πήραν διαφορά 12 πόντων (32-44) λίγο πριν από το ημίχρονο (34-44) έχοντας γυρίσει το ματς με την… second (ουσιαστικά) unit των Λαπροβίτολα, Ρούντι, Μίκι, Τόμπκινς και Κοζέρ.
Μάλιστα έκλεισαν το πρώτο μισό του ματς με 8/19 τρίποντα (42%) την ώρα που ο Παναθηναϊκός είχε 30% με 4/13! Στα ριμπάουντ επικρατούσε ισορροπία (18-18) αλλά η μεγάλη διαφορά ήταν και πάλι στις ασίστ, με την Ρεάλ να είχε 13 τελικές πάσες και τον Παναθηναϊκό μόλις 6 (τις πέντε ο Καλάθης και τη μία ο Ράις). Κάπως έτσι άνοιξε και η ψαλίδα της διαφοράς στο δεύτερο δεκάλεπτο, με τους γηπεδούχους να κυνηγούσαν το σκορ.
Ο Καμπάτσο έκατσε στον πάγκο για αρκετή ώρα και στην έναρξη της τρίτης περιόδου έδειξε… αγριεμένος και κεφάτος. Μοιράζοντας ασίστ και ελέγχοντας τον ρυθμό, ο Αργεντίνος πρωταγωνίστησε στο +18 της Ρεάλ (39-57, 24′). Ο Νικ Καλάθης συνέχισε να παίρνει πρωτοβουλίες, κι όταν έβαλε τα πρώτα σουτ, άλλαξε όλο το παιχνίδι. Σε συνδυασμό με τη βελτίωση της αμυντικής συμπεριφοράς των γηπεδούχων, η διαφορά μειώθηκε σημαντικά, με το -8 (58-66) του 30ου λεπτού να επιτρέπει στο τριφύλλι να ελπίζει σε ανατροπή.
Ο Παναθηναϊκός ήθελε να μείνει «μέσα» στο ματς, ωστόσο, όσο δεν έβρισκε τον τρόπο να σταματήσει τον Ράντολφ, σε πρώτο ρόλο, και τον Ταβάρες, υπήρχε πρόβλημα. Ακόμα κι όταν πλησίασε ξανά στο 60-69, εκεί ανέλαβαν δράση οι ρέφερι. Το «ξύλο» στην άμυνα των Ισπανών ήταν ανελέητο, την ώρα που και το… κοίταγμα της «πράσινης» άμυνας, καταλογιζόταν αμέσως φάουλ.
Η Ρεάλ είχε πάει στο μπόνους των βολών από τα πρώτα λεπτά του δεκαλέπτου, ενώ όπως έγινε και στα προηγούμενα τρία ο Παναθηναϊκός δεν πήγε ποτέ σε αυτό. Το παιχνίδι είχε αρχίσει να ξεφεύγει πλέον από τον έλεγχο του «τριφυλλιού», που τουλάχιστον κράτησε τη διαφορά σε φυσιολογικά επίπεδα, με το τελικό 87-75 να δίνει στη Ρεάλ Μαδρίτης νίκη κορυφής και να ρίχνει τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ στο 9-7 μετά από 16 αγωνιστικές στην Euroleague.
Υ.Γ. 1 Το πρόβλημα των ριμπάουντ δεν «κρύφτηκε» ούτε τώρα και ο Παναθηναϊκός πληγώθηκε από μία ομάδα που έμοιαζε – και ήταν – κυρίαρχη στο παρκέ .Το πρόβλημα στο «5» ήταν ξανά εμφανές, ενώ υπήρξαν στιγμές που οι «πράσινοι» έμοιαζαν ένα «κλικ« κάτω σε ταχύτητα, σκέψη και δράση.
Υ.Γ.2 Η Η Ρεάλ ήταν καλύτερη σε όλους τους τομείς και έβγαλε όλη την ποιότητά της στο παρκέ. Μάζεψε 9 ριμπάουντ περισσότερα, είχε διπλάσιες ασίστ (24-12) και υπέπεσε σε μονοψήφιο αριθμό λαθών μέσα στο ΟΑΚΑ.
Ο Άντονι Ράντολφ (22π., 5ριμπ.) ήταν ο καλύτερος του ματς, με τον Ταβάρες να προσθέτει 14 πόντους και 14 ριμπάουντ. Ο Κοζέρ (12π.) και Καμπάτσο (8ασ.) έκαναν εξαιρετικά τη δουλειά τους.
Υ.Γ. 3 Εξαιρετική διαχείριση του ματς από τον Πάμπλο Λάσο, που ήταν ευέλικτος στο κομμάτι της εναλλαγής σε σχήματα, ρυθμό και στόχευση. Ο Ισπανός πήρε κάτι καλό σχεδόν από κάθε παίκτη του και η «μηχανή» έμοιαζε ξανά καλοδουλεμένη. Άφησε τον Καμπάτσο στον πάγκο όταν είδε πως ο Αργεντινός ήταν… αλλού και στη συνέχεια πήρε πολλά από τον «εγκέφαλο» της ομάδας του, σε ένα μόνο μικρό δείγμα της προσέγγισης του έμπειρου τεχνικού.
Υ.Γ. 4 Σφαγή από τους γκρι! Οι τρεις διαιτητές της αναμέτρησης. Οι κ.κ. Μπολτάουζερ, Λάτισεφς και Ντιφαλά οι οποίοι ήταν για γέλια.
Υ.Γ.5 Ο καλύτερος ψηλός του «τριφυλλιού» είναι χειρότερος από τον χειρότερο ψηλό της Ρεάλ.
-Ο Πιτίνο παρέλαβε μία ομάδα «προικισμένη» με κραυγαλέες παθογένειες. Κοίταζε στον πάγκο και έβλεπε Ουάιλι, Μπράουν, Μπεντίλ, το φάντασμα του Τζόνσον. Κοίταζε στον απέναντι πάγκο και αντίκριζε Ρούντι, Τόμπκινς, Τέιλορ, χώρια οι απόντες που έμειναν στην Καστίλη.
-Μία ομάδα που δεν έχει καθόλου παιχνίδι στο low post και που υστερεί σαφώς σε κορμιά και αμυντική επίδοση χρειάζεται τρίποντο από όλες τις θέσεις και απλόχερη βοήθεια από τον πάγκο.
Με άλλα λόγια, οφείλει να αγγίξει το τέλειο στους λίγους τομείς όπου θεωρητικά υπερτερεί και το καλώς στους υπόλοιπους, ώστε να πετύχει υπερβάσεις.
