Η πρώτη εικόνα που αποτυπώνεται στο μυαλό στη νίκη επί της Λαμίας είναι η βαθμολογία της Super League και η τροχία πεντάδας. Η μεγάλη εικόνα όμως υποδηλώνει ξεκάθαρα πως με εμφανίσεις σαν αυτή του πρώτου ημιχρόνου ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα έχει σταθερότητα στη συνέχεια. Ναι οκ, πήρε μεν το υπερπολύτιμο τρίποντο, όμως δεν έδειξε αντανακλαστικά βελτίωσης μετά το Βόλο. Και μάλιστα μετά από τόση συζήτηση που προηγήθηκε για το εκτελεστικό σκέλος. Όπως τόνισε ο προπονητής του πραγματοποίησε το χειρότερο του ημίχρονο στο πρωτάθλημα.
Με παρεμφερή εμφάνιση, κόντρα στον – εξαιρετικό φέτος – ΟΦΗ ο Παναθηναϊκός θα έχει συνέπειες και αρκετούς μπελάδες στο Γεντί Κουλέ. Όμως πιστεύω πως εκεί θα δούμε ένα εντελώς διαφορετικό ματς. Δηλαδή ,το ανάποδο του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ. Με τον Παναθηναϊκό προσεκτικό πίσω και με περισσότερους κενούς χώρους μπροστά να δημιουργήσει, καθώς δεν θα βρει απέναντι του διπλή ζώνη άμυνας αλλά ομάδα με δημιουργικό ταμπεραμέντο.
Καταρχάς,λοιπόν, Ο ΟΦΗ παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο. Σκοράρει και δέχεται γκολ ενώ η πίεση του κόσμου του ωθεί προς αυτή τη κατεύθυνση. Η Απώλεια του Σεμέδο οκ είναι τεράστια και τον κάνει πιο προβλέψιμο, σε καμία περίπτωση όμως λιγότερο επικίνδυνο.
Από την άλλη , η επιστροφή των «φρέσκων» – ελέω τιμωρίας – Σχένκεφελντ και Γιόχανσον μετατρέπουν σε μπετόν αρμέ την άμυνα και οι φιλοξενούμενοι έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Ο ΟΦΗ δίνει χώρους , βούτυρο στο ψωμί των παικτών του Παναθηναϊκού. Απόδειξη; Τα ντέρμπι… Όταν ο αντίπαλος πήγε να χτυπήσει στα ίσα το ματς , αφήνοντας χώρους, βρέθηκε στο καναβάτσο.
Επίσης, από το ραντεβού του πρώτου γύρου άλλαξαν αρκετά. Οι «πράσινοι» βρήκαν ισορροπία στην άμυνα , έχουν να ηττηθούν σε 8 σερί ματς και βρίσκονται πιο ψηλά στη βαθμολογία με ότι συνεπάγεται για την ψυχολογία τους. Βρήκαν περισσότερες επιλογές στο πρόσωπο του Ζαχίντ και έναν Περέα που εκπέμπει ενέργεια. Ένα Χατζηγιοβάννη που βρήκε το χαμένο καλό του εαυτό. Ο Παναθηναϊκός βελτιώθηκε αρκετά και ματς τύπου ΟΦΗ εκτός του πηγαίνουν…
Τέλος τα ευχάριστα για τον Παναθηναϊκό είναι διτά… Ο Μπεκ – από τη μια – είναι καθαρόαιμο εξτρέμ, με χαρακτηριστικά παρεμφερή του Χαζτηγιοβάννη . Γρήγορος , μπουκαδόρος και εάν επιτέλους «χτίσει» ένα σερί αγώνων (φτου…να μην τον ματιάσουμε) θα δώσει έξτρα λύση στα φτερά της επίθεσης, κάτι που δεν υπήρχε ως τώρα.
Δεύτερον ο Νούνες είναι ένας λαγός από το καπέλο του Δώνη που φαίνεται να βγαίνει καθυστερημένα μεν αλλά όχι σε κακό ταιμινγκ. Φαίνεται να διαθέτει χαρακτηριστικά που λείπουν… Είναι ψηλός για τις πρώτες μπάλες. Με θετικά ανασταλτικά χαρακτηριστικά στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Τον είδαμε να πατάει περιοχή στο Βόλο και έβγαλε κάποιες διαγώνιες πάσες εξαιρετικές. Καμία στιγμή δεν γκρίνιαξε στον πάγκο, αντίθετα μετά τις…βολές που δέχτηκε στο ματς με τον ΟΦΗ, έβαλε το κεφάλι κάτω και δούλεψε σκληρά. Φωνάζει παρών…
ΥΓ: Ο Μπουζούκης δείχνει άδειος από δυνάμεις. Η χρησιμοποίηση του ως εξτρέμ τον αναλώνει θεωρώ και χρειάζεται ανάσες. Πάντως είναι παλικάρι και ένα μαύρο μάτι δεν τον κρατάει μακρυά από το ματς με ΟΦΗ σε καμία περίπτωση.
ΥΓ: Ο Ζαχιντ βγήκε νωρίς ως αλλαγή αλλά ήταν προγραμματισμένο. Δεν είχε άλλες δυνάμεις. Είναι, πάντως, θέμα χρόνου να βρει ρυθμό.
ΥΓ: Ακόμη και χωρίς Σχένκεφελντ – Γιόχανσον η άμυνα έχει βρει αυτοπεποίθηση και ισορροπία, δεν δέχεται εύκολα τέρμα και αυτό θεωρείται μεγάλο συν για τη συνέχεια.
