Ο ΠΑΟΚ όπως είχα γράψει σε κάποιο πρόφατο άρθρο δεν πατούσε καλά τελευταία. Και ο Παναθηναϊκός από λάθη και από ατυχία κλώτησε μεγάλη ευκαιρία να φύγει με θετικό αποτέλεσμα από το ντέρμπι. Απέναντι σε μια όχι φορμαρισμένη ομάδα, πολύ πιο κοντή ομάδα, σε σχέση με τον περυσινό ή προπέρσινο ΠΑΟΚ, αποτελεί ευκαιρία. Κι ας είσαι εκτός έδρας. Ο Παναθηναϊκός από σπόντα άλλαξε τα πάντα στο ματς στο σχεδιασμό του και από λανθασμένη διαχείριση κάηκε. Κι ενώ έπαιξε με 4-2-3-1 – αντί για 4-3-3 – κράτησε καλά τους χώρους στη ζώνη άμυνας στο πρώτο 45λεπτο, στο δεύτερο μέρος αποσυντονίστηκε.
Ο Κουρμπέλης νοκ άουτ από χρόνια τενοντίτιδα. Ο Διούδης με το θέμα στη μέση δεν τα κατάφερε. Ο Αλεξανδρόπουλος με σφίξιμο στον προσαγωγό στη διάρκεια της εβδομάδας, κρίθηκε από τον Μπόλονι πως δεν μπορεί να βγάλει περισσότερο χρόνο. Και ο Ζαγαρίτης ήταν ξεκάθαρα εκτός για λόγους τακτικής. Αλλαγή χημείας, αλλαγή διάταξης, μεσαία γραμμή που δεν τράβηξε, χαμένες μονομαχίες στον αέρα, εξηγούν πολλά από τα αίτια της ήττας. Ας τα δούμε όμως κατάτι πιο αναλυτικά…
ΤΟ ΕΙΔΕ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΕΡΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΕ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ…
Το “τριφύλλι” βρέθηκε με ένα τρίτο ψηλό κορμί στην ενδεκάδα. Και αντί να το εκμεταλλευτεί σε άμυνα και επίθεση, το γύρισε μπούμερανγκ στη μεσαία γραμμή. Κι όμως όπως συνέβη με τον ΠΑΣ – είχε 25% επιτυχία στα στημένα – έχασε και τώρα τις εναέριες μονομαχίες. Και το παιχνίδι μαζί στην Τούμπα. Πολύ μεγάλο επίσης το πρόβλημα στα στημένα. Μέχρι και ο βραχύσωμος Βιερίνια έκανε πάρτυ στο πράσινο box. Ίσως να είναι θέμα συγκέντρωσης, ίσως πάλι να επηρεάστηκε η χημεία της άμυνας από τις εσωτερικές μετακινήσεις και αλλαγές. ο αποτέλεσμα είναι πάντως ακριβώς το ίδιο.
Πριν διαμορφωθεί το 2-1 μύριζε…γκολ από χιλιόμετρα και ο Παναθηναϊκός ουδέποτε το αντιλήφθηκε. Ο “δικέφαλος” χτύπησε καμπανάκι με τον Βιερίνια στο 56 που απείλησε με κεφαλιά. Με σουτ του Ζίφκοβιτς μέσα στο κουτί στο 63′ όπως και Μουργκ στο ίδιο σημείο στο 68. Πάλι τα ίδια στο 77 με τον Ελ Καντουρί, σε φάση που κατέληξε στο δοκάρι. Κόντρα σε έναν ΠΑΟΚ που έπαιζε ολοταχώς μέσα δεξιά την μπάλα. Ο Χουανκάρ βάλονταν , τα ντουμπλαρίσματα δεν έβγαιναν στις βοήθειες προς τον μπακ του Παναθηναϊκού και ο ΠΑΟΚ έριξε εκεί το βάρος. Με τον Μαουρίσιο να μείνει να φωνάζει στους συμπαίκτες του.
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΆ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ
Οι λανθασμένες αμυντικές εκτιμήσεις στοίχησαν. Παρατηρήστε στο 1-0 πως ο ΠΑΟΚ βρίσκεται με 4 παίκτες στο κουτί και ο Παναθηναϊκός πιάνεται στον ύπνο, με 3 να αμύνονται στην αρχή της φάσης. Ο τερματοφύλακας σωστά κλείνει τη γωνία. Όμως ούτε ο Γιαννούλης έπρεπε ποτέ να γυρίσει ανενόχλητος να σεντράρει. Και φυσικά δεν είχε καμιά δουλειά να βρίσκεται μόνος του ο Σβιντερφσκι εκεί.
ΤΟ ΣΩΣΤΟ… ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ “ΒΙΓΙΑ” ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΟ
Από το 52′ μέχρι το 85′ ο Παναθηναϊκός έχασε το κέντρο και δεν είχε καλές στιγμές, ούτε καλές ενέργειες. Έλλειψαν οι αντεπιθέσεις και δεν αντιδρούσε κόντρα στην επιθετική δράση των γηπεδούχων. Τι επίσης έλειψε? Κλεψίματα στο χώρο που θα έβγαζαν κόντρα σε δεύετρο μισό. Γρήγορες εναλλαγές πάσας για να σπάσει την άμυνα του ΠΑΟΚ και 3ο στοιχείο η κάθετη πάσα. Θα μου πείτε εδώ λάθος! Δηλαδή ότι βγήκε ο “Βίγια” από τους λίγους που διαθέτουν ευχέρεια στη κάθετη πάσα, Όμως για να μην είμαστε απόλυτοι… Σε 72 λεπτά είχε 7 λάθη. Ένα μόνο φάουλ υπέρ και λίγες καλές στιγμές με γεμίσματα κυρίως.
Πολλά γεμίσματα, πολλές στημένες μπάλες. Έτσι μπήκε το γκολ και προέκυψαν οι όποιες χαμένες ευκαιρίες. Προσωπική εκτίμηση, φάνηκε αισθητά η έλλειψη Κουρμπέλη. Και η αλλοίωση χημείας με την νεοσύστατη άμυνα, αφού πέρασε μπροστά ο Βέλεθ, δεν αγωνίστηκε αριστερά ο Ζαγαρίτης. Ναι μεν αντέδρασε γρήγορα ο Παναθηναϊκός στο 1-0 αλλά του έλλειψε η δημιουργία και χάθηκε στο Β ημίχρονο.
ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Από την χρησιμοποίηση Καρλίτος, Ιωαννίδη, Αλεξανδρόπουλος, Εμμανουηλίδης, Μπουζούκης, ο Ρουμάνος δεν πήρε κάτι ιδιαίτερο. Ναι μεν ο Καρλίτος απείλησε με μια στημένη μπάλα αλλά ως εκεί. Αντίβαρο στα παραπάνω είναι ο λίγος χρόνος συμμετοχής.
ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΒΡΑΧΥΚΎΚΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛ ΚΑΝΤΟΥΡΙ
Δεν το παίζω μετά Χριστόν προφήτης αλλά τα λέγαμε για τον Ελ Καντουρί. Το πιο ποιοτικό χαφ του ΠΑΟΚ. Δεν τον σταμάτησες, έχασες… Είχε 9 προωθημένες πάσες, πρώτος σε επιτυχημένες πάσες πάνω από τη σέντρα με 14. Και παρακαλώ 9 κλεψίματα. Τα περισσότερα του “δικέφαλου” στο ματς. Ήταν ένα μεγάλο χαμένο στοίχημα, που χωρίς Αλεξανδρόπουλο – Κουρμπέλη ήταν σαφώς πιο δύσκολο να το κερδίσει ο Παναθηναϊκός.
ΥΓ: Αν βάλετε στην εξίσωση πως ούτε την πλευρά δεξιά όπως αμύνεται ο ντεφορμέ Βιερινία, χτύπησε το “τριφύλλι”. Έχασε τις μονομαχίες ψηλά και ουδέποτε χτύπησε στη κόντρα την προβληματική μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ. Υπερτερούσε σε ψηλά κορμιά και δεν πόνταρε σε αυτό. Όλες οι χτυπητές αδυναμίες έμειναν στο σχεδιασμό επί χάρτου. Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε απολύτως τίποτα να τις εκμεταλλευτεί.
ΝΟ ΡΙΣΚΟ ΝΟ PARTY
O Μπόλονι έκανε σωστές κινήσεις και λάθος εκτιμήσεις. Στην περίπτωση Βιγιαφάνες μπορεί να έβγαλε τον Mr κάθετη πάσα, όμως η στατιστική τον δικαιώνει. Μπορεί να έριξε στο ματς πρόσωπα που δεν βλέπουμε συχνά αλλά κάποτε έπρεπε να τα ρίξει, γιατό του λένε πως δεν το κάνει. Έστησε σχετικά καλά την ομάδα στο πρώτο μέρος. Όχι και στο δεύτερο όμως. Έπρεπε να ρισκάρει περισσότερο ίσως να παίξεςι με τρεις πίσω, όχι να …ξοδέψει τον Χατζηγιοβάννη ως δεξί μπακ μέχρι τη λήξη του αγώνα. Το ανακάτεμα της τράπουλας δεν έβγαλε “άσο” στο τραπέζι της Τούμπας… Και το πλάτη πλάτη που φώναζε στο ματς ο Γκαρσία και περνούσε από τα μικρόφωνα, μόνο τυχαίο δεν ήταν. Τα κενά στην άμυνα σε αρκετά σημεία του ματς ήταν εμφανή.
ΥΓ2; Μόνο ένα κόρνερ κέρδισε ο φιλοξενούμενος στο ματς. Ο γηπεδούχος είχε 6.
