Τι να γράψεις για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Αστέρα; Που να σταθείς; Οι Νίκος Παγκάκης και Νίκος Τζουάννης ανέλυσαν και οι δυο στα blog τους το τελευταίο 24ώρο όσα έγιναν με την άδεια, τα υπερατλαντικά ταξίδια, τον κορονοϊό, τις ευθύνες που αναλογούν σε άπαντες στο πράσινο στρατόπεδο αλλά και τις επιπτώσεις όλων αυτών στην ομάδα. Οπότε το να μιλήσουμε πάλι για αυτό δεν θα προσθέσει κάτι παραπάνω.
Βέβαια όταν σε ένα ματς ξεκινάς με μείον πέντε παίκτες εκ των οποίων οι τέσσερις εξ αυτών Κουρμπέλης, Μαουρίσιο, Σάντσες, Βιγιαφάνιες βασικοί και αναντικατάστατοι είναι γεγονός ότι έχεις ένα μεγάλο μειονέκτημα σε σχέση με τον αντίπαλο σου που παίζει «κομπλέ». Κάτι που δίνει τη δυνατότητα στον αντίπαλο προπονητή να χρησιμοποιήσει ότι καλύτερο έχει στη διάθεση του. Και φυσικά και να διαχειριστεί καλύτερα και το ματς στα 90λεπτα.
Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός δεν είναι ότι απλά έπαιξε με πέντε σημαντικές απουσίες. Και ίσως θα πουν κάποιοι για την απουσία του Κουρμπέλη ότι στην ομάδα το γνώριζαν εδώ και δύο εβδομάδες και πως για τον Μαουρίσιο ήταν γνωστό από την Τρίτη πως δεν θα αγωνιστεί άρα έπρεπε να καλυφθούν τα κενά σε μια ομάδα που θέλει να λέει πως έχει γεμάτο ρόστερ.
Για όσους δεν γνωρίζουν όμως να θυμίσουμε πως το τριφύλλι με όσα έγιναν και υπό το φόβο της εξάπλωσης του κορονοϊού σε όλη την ομάδα δεν έκανε το Σάββατο προπόνηση. Επίσης ο Μπόλονι με άλλους παίκτες ετοίμαζε την ομάδα από την Τρίτη που ξεκίνησε την προετοιμασία της για το ματς με τους Αρκάδες και άλλους τελικά κατέβασε την Κυριακή.
Αυτό γιατί όταν είδε πως ο Σάντσες δεν μπορεί να παίξει άρχισε να ετοιμάζει τον Σπύρο Τζαβίδα για να του δώσει ρόλο βασικού στο δεξί άκρο της άμυνας. Τελικά ο 19χρονος επιθετικός έμεινε και αυτός εκτός το Σάββατο. Και είδαμε ως δεξί μπακ τον Χουάνκαρ. Αν και οι πληροφορίες που είχα εγώ πριν την έναρξη του ματς ήταν πως εκεί θα παίξει ο Μολό. Ίσως ο Γάλλος δεν ήταν 100% έτοιμος.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τον Βιγιαφάνιες, μόνο που εκεί ο Μπόλονι είχε μια μέρα παραπάνω για να προετοιμάσει τον Μπουζούκη και να τον ετοιμάσει ως βασικό για την αναμέτρηση με τους Αρκάδες.
Αυτό που δεν κατάλαβα και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας είναι το λόγο για τον οποίο δεν έπαιξε ο Μακέντα; Έτσι τιμώρησε ο Μπόλονι τον Ιταλό για την απειθαρχία του στην Τούμπα; Ας τον άφηνε εκτός αποστολής για να πάρει το μήνυμα ο έμπειρος στράικερ. Άλλωστε τον χρησιμοποίησε.
Θα μου πεις αυτό σου έφταιξε και ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν σε όλο το ματς; Φυσικά και όχι δεν μου έφταιξε αυτό, μια απορία είχα και απλά δεν ήθελα να την κρατήσω για τον εαυτό μου.
Ο λόγος για τον οποίο ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν για μένα είναι γιατί θεωρώ πως οι πράσινοι μπήκαν φοβισμένοι στο γήπεδο. Το γιατί το ξέρουν μόνο αυτοί. Κάτι που έχει γίνει και σε άλλα ματς φέτος. Ίσως κόντρα στον Αστέρα λίγο παραπάνω λόγω των απουσιών. Οπότε το τριφύλλι μπήκε στο γήπεδο σε ρόλο κομπάρσου δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στον Αστέρα.
Ο αντίπαλος είδε τα κενά στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού και δη στο δεξί άκρο και χτύπησε από εκεί. Δεν θυμάμαι πόσες φορές ο Σίτο με προσωπική ενέργεια ή με γεμίσματα από την πλευρά του Χουάνκαρ απείλησε την άμυνα των πράσινων. Είναι χαρακτηριστικό πως όπως έδειξε και το συνδρομητικό κανάλι στο πρώτο 45λεπτο το 45% των επιθέσεων του Αστέρα έγινε από τα αριστερά. Οπότε τυχερός στάθηκε ο Παναθηναϊκός που ο Ράσταβατς έβγαλε τον Σίτο από το παιχνίδι στο 64’ και έβαλε τον Καπίγια. Καθώς έως εκείνο το σημείο ο Σίτο ήταν εξαιρετικός.
Επίσης οι πράσινοι δεν πίεζαν σωστά ή αν θέλετε ο Αστέρας με την καλή κυκλοφορία του τις περισσότερες φορές απέφευγε το μαρκάρισμα των πράσινων και έβγαζε παίκτη παραπάνω στην επίθεση. Με αποτέλεσμα το τριφύλλι να είναι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα σε θέση άμυνας.
Βέβαια και παρά όλα αυτά οι Αρκάδες ναι μεν είχαν πολλές περισσότερες ευκαιρίες μπροστά από την εστία του Σωκράτη Διούδη και κάλλιστα θα μπορούσαν να σκοράρουν σε μια απ’ αυτές αλλά οι πράσινοι είχαν τρεις αλλά κλασικές με τους Πούγγουρα, Χατζηγιοβάνη και Καρλίτος στο δεύτερο μέρος. Γιατί αν ο Ισπανός σκόραρε εκεί η φάση θα εξεταζόταν στο VAR και θα φαινόταν πως ο Καρλίτος δεν ήταν οφσάιντ. Αλλά με τα αν… δεν γίνεται δουλειά.
Με βάση την εικόνα που όλοι είδαμε μπορούν να καταλάβουν πως το τελικό 0-0 περισσότερο αδικεί τους Αρκάδες.
Υ.Γ. Για τον αγωνιστικό χώρο της Λεωφόρου δεν θέλω να πω πολλά. Αναγνωρίζω πως δεν είναι κάτι εύκολο να φτιάξεις μέσα σε δεκαπέντε-είκοσι μέρες τον αγωνιστικό χώρο και αυτός να δέσει μεταξύ του όπως λέμε.
Απλά ίσως θα έπρεπε να λείπουν τα μεγάλα λόγια από κάποιους αναφορικά με την κατάσταση στην οποία θα ήταν ο αγωνιστικός χώρος.
Και την ίδια ώρα αυτό που είδαμε κόντρα στον Αστέρα ήταν χειρότερο απ’ ότι είδαμε κόντρα στον ΠΑΣ.
