Ο Στράτος Περπέρογλου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Τζο Αρλάουκας, μίλησε για τη μετάβασή του από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό, αλλά και πως ένιωσε την πρώτη φορά που πήγε στο ΟΑΚΑ ως “ερυθρόλευκος”.
Δείτε αναλυτικά τη συνέντευξή του:
Ξεκινώντας: «Ήμουν ευλογημένος να παίξω σε τρομερές ομάδες, με εξαιρετικούς συμπαίκτες και προπονητές. Ήθελα να είμαι απλά επιτυχημένος, να παίζω σε ομάδες που κερδίζουν. Θα ήθελα να σκέφτομαι ότι ήμουν ένας παίκτης ομάδας. Έμαθα να πειθαρχώ και να ακούω σε όλες τις οδηγίες. Δεν είχα ιδιαίτερο ταλέντο. Ήξερα όμως να ακούω και να κάνω αυτό που έπρεπε. Αυτό είναι κάτι που λείπει από τη νέα γενιά».
Για τη θρησκεία του: «Η πίστη μου είναι πολύ σημαντική. Αυτή με οδήγησε, αυτή με βοήθησε να φτάσω σε αυτό το σημείο στην καριέρα μου και στη ζωή μου. Θέλω να ακολουθώ τον Χριστό, να Τον τιμώ και να με οδηγεί στη ζωή μου».
Για τα συναισθήματά του όταν ανέβηκε επίπεδο: «Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία. Ήταν όμορφο, με ήθελαν οι καλύτερες ομάδες. Δεν ήταν εύκολο να κρατήσω τον εαυτό μου. Όταν πήγα εκεί, είχαν τέσσερα τρόπαια Euroleague. Έβλεπα τον Ομπράντοβιτς στην τηλεόραση και μετά είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του.
Είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ όταν με χαιρέτησε την προηγούμενη χρονιά, που ήμουν στον Πανιώνιο. Είναι απίστευτο που έχω παίξει σε αυτές τις ομάδες. Ήταν όμορφο, δύσκολο να το περιγράψεις. Ήμουν μέλος ομάδων με απίστευτο ταλέντο. Έμαθα πολλά από τους συμπαίκτες μου».
Για το πρώτο «αιώνιο» ντέρμπι: «Δεν ήμουν στη δωδεκάδα, αλλά θυμάμαι την ατμόσφαιρα. Ήταν απίστευτο το ΟΑΚΑ. Τους πρώτους μήνες ήμουν εκτός δωδεκάδας. Ήταν κάπως απογοητευτικό. Ήμουν 23, ήθελα απλά να παίξω. Συνέχισα όμως να δουλεύω και περίμενα την ευκαιρία».
Για την μεταγραφή του στον Ολυμπιακό: «Δεν ήταν μία κίνηση που θα έκανα. Ήταν δύσκολη η χρονιά. Προερχόμουν από τραυματισμό στο πόδι. Δεν είχα καμία προσφορα το καλοκαίρι. Ο Παναθηναϊκός έκανε αλλαγές, ο νέος προπονητής δεν με ήθελε. Ήταν Αύγουστος και δεν είχα καμία προσφορά. Δεν υπήρχε ουσιαστικά άλλη επιλογή. Αν δεν πήγαινα, θα έμενα εκτός. Δεν ήθελα στην αρχή να το κάνω, αλλά είμαι ευγνώμων για την διετία στον Ολυμπιακό. Ήταν μία δύσκολη απόφαση, αλλά ανταμείφθηκα. Κέρδισα ακόμα ένα τρόπαιο Euroleague. Όλα γίνονται για ένα λόγο».
Για την πρώτη του φορά σε Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός ως “ερυθρόλευκος”: «Συνήθως δε βγαίνω στο παρκέ για ζέσταμα. Όταν βγήκα από το τούνελ στο ΟΑΚΑ, τα πόδια μου έτρεμαν. Με έβριζαν, έβριζαν την μητέρα μου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ξεκίνησε το παιχνίδι και ήμουν καλά. Κερδίσαμε, νομίζω είχα και ένα καλό ματς. Ήταν δύσκολο. Η γυναίκα μου ήταν στο νοσοκομείο, περίμενε να γεννήσει. Ήταν μία παράξενη κατάσταση».
Για το όταν έφυγε από την Ελλάδα: «Είχα φτάσει τα 30. Ήξερα πως δεν θα είχα άλλη ευκαιρία να δω το μπάσκετ εκτός Ελλάδας. Υπάρχει μεγάλη πίεση, ειδικά για τους ντόπιους. Το έζησα αυτό. Ήθελα να δω κάτι διαφορετικό. Ήθελα να φύγω μετά τον Παναθηναϊκό, είναι μία διαφορετική εμπειρία».
Για το σοβαρό πρόβλημα υγείας του το 2011: «Στην αρχή νόμιζα πως είχα πιαστεί από το πολύωρο ταξίδι στο αεροπλάνο. Ο πόνος όμως συνέχισε και έγινε χειρότερος. Έκανα μαγνητική, δεν έδειξε κάτι. Κάναμε και άλλες εξετάσεις. Ο γιατρός μου είπε να κάτσω ακίνητος, να μην πάω πουθενά. Δεν περίμενα να έχω κάτι τέτοιο στα 27 μου. Πέρασα δέκα μέρες στο νοσοκομείο και η αποκατάσταση συνέχισε για έξι μήνες. Δεν ήξερα αν θα μπορέσω να παίξω ξανά, αυτό ήταν το πιο δύσκολο.
Δεν μπορούσα να προπονηθώ με τους συμπαίκτες μου, δεν έπρεπε να υπάρξει καμία επαφή. Δεν ήμουν σίγουρος αν θα μπορέσω να συγκεντρωθώ, να περιμένω και να προσπαθήσω να παίξω ξανά. Αυτή η εμπειρία με έκανε να αντιληφθώ ότι το μπάσκετ δεν θα κρατήσει για πάντα. Κάθε προπόνηση, κάθε παιχνίδι, όλα είναι μέρος μίας εμπειρίας που θα φύγει σύντομα».
Ακούστε το ηχητικό από τη συζήτηση των δύο ανδρών:
