Ασταμάτητος ήταν ο Παναθηναϊκός στα παιχνίδια για την άνοδο στην Α1 πόλο και οι Πράσινοι του Μιχάλη Λαζαρίδη έκαναν επίδειξη δύναμης στα παιχνίδια που έδωσαν και κατέκτησαν με το… σκουφί τους τον τίτλο του πρωταθλητή στην Α2. Ναι, στην Α2. Δεν είναι ντροπή. Γιατί στον αθλητισμό δεν γίνεται να πρωταγωνιστείς παντού. Ακόμα και αν είσαι ο Παναθηναϊκός. Ντροπή είναι να έχεις ένα τμήμα αυτού του συλλόγου… πεταμένο, παρατημένο, κάπου απλά να… υπάρχει. Ντροπή είναι να μην κατεβαίνει η ομάδα σε παιχνίδια, όπως γίνει στο κοντινό παρελθόν. Ντροπή είναι να ξεχνάνε τα… σκουφάκια. Ντροπή είναι να πέφτει με το “έτσι θέλω” μια κατηγορία αυτή η ομάδα, γιατί δεν την υπολογίζει κανείς…
Το πόλο πρέπει να σταματήσει να είναι το “ταμπού” του Παναθηναϊκού και να γίνει κάποια στιγμή ισότιμο μέλος του συλλόγου. Να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, να “αγκαλιαστεί” από τη διοίκηση του Ερασιτέχνη και τον κόσμο.
Οι άνδρες ανέβηκαν… αέρα, οι παίδες πήραν το πρωτάθλημα, η Ακαδημία “παράγει” και το τμήμα πόλο του Παναθηναϊκού μοιάζει σαν “ενοχή” για πολλούς. Σαν ένα αναγκαίο “κακό”. Ε, όχι. Εκεί είναι για να συμμετέχει όπου μπορεί, όπως μπορεί. Για να χάνει και να κερδίζει. Για να φέρνει λύπες και χαρές. Και αν αυτό το “ταμπού” που αισθάνονται οι περισσότεροι… εξαφανιστεί, ίσως οι χαρές γίνουν περισσότερες από τις λύπες.
