Ήταν έκπληξη η απόκτηση του Γιούρι Λοντίγκιν από τον Παναθηναϊκό; Εννοείται! Περίμενε κάποιος, εκτός ομάδας, την απόκτηση τερματοφύλακα υψηλού επιπέδου σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο; Μάλλον όχι! Κι όμως οι Πράσινοι προχώρησαν σε μια σημαντική προσθήκη με την απόκτηση του Ελληνορώσου τερματοφύλακα, ο οποίος ήταν ανάμεσα στους καλύτερους γκολκίπερ του ελληνικού πρωταθλήματος.
Ο Λοντίγκιν δεν αποκτήθηκε για αναπληρωματικός, αλλά για βασικός. Βέβαια όλα αυτά είναι στη θεωρία, καθώς θα πρέπει να αποδείξει στον Γιοβάνοβιτς ότι αξίζει τη θέση και θα χρειαστεί πρώτα να “κερδίσει” στον εσωτερικό συναγωνισμό για τη φανέλα βασικού τον Αλμπέρτο Μπρινιόλι. Όμως η απόκτηση του Λοντίγκιν μπορεί να μεταφραστεί και ως ένα προμήνυμα σημαντικής μεταγραφικής ενίσχυσης από τους Πράσινους και… γεμίσματος του ρόστερ με ποιοτικές λύσεις ενόψει και του φορτωμένου αγωνιστικού προγράμματος και τις υποχρεώσεις – πλέον – και στην Ευρώπη.
Η μεταγραφή του Λοντίγκιν ήταν έξυπνη κίνηση, αν και σε άλλες θέσεις “καίγονται” οι Πράσινοι για μεταγραφική ενίσχυση. Προφανώς όταν έχεις την ευκαιρία να κλείσεις έναν τερματοφύλακα του επιπέδου του Λοντίγκιν, δεν το… καθυστερείς. Και ας είναι άλλες οι προτεραιότητες. Όμως η άφιξη του έμπειρου γκολκίπερ σημαίνει και το τέλος της διαδρομής του Σωκράτη Διούδη στον Παναθηναϊκό. Και αυτό το τέλος έρχεται άδοξα και μάλλον κάπως… άκομψα για έναν παίκτη που έζησε τις δύσκολες στιγμές του Παναθηναϊκού και ήπιε και την τελευταία γουλιά από το “πικρό πιοτό” στην περίοδο του αγωνιστικού “σκοταδισμού” του Τριφυλλιού.
Ο Διούδης ήταν εκεί όταν άλλοι έψαχναν… σανίδα σωτηρίας, συσπείρωσε τους συμπαίκτες του και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο κλίμα ενότητας που κινδύνευε – ουκ ολίγες φορές – να… εξαφανιστεί μετά από δύσκολες στιγμές. Μάλλον δικαιούταν κάτι παραπάνω, ωστόσο και αυτός επαγγελματίας είναι, έχει φιλοδοξίες και αφού θέλει περισσότερα λεπτά συμμετοχής, τότε η αποχώρηση ήταν ο μοναδικός δρόμος που μπορούσε να ακολουθήσει. Ο Γιοβάνοβιτς πήρε την απόφαση του, το ίδιο και ο Διούδης και το τέλος του Μακεδόνα γκολκίπερ στον Παναθηναϊκό έφτασε μετά από μια πενταετία στην οποία δεν “καρπώθηκε” όσα αξίζει. Όμως αυτό που κέρδισε ο Διούδης είναι κάτι που δεν μπορεί να αγοράσει κάποιος με όλα τα λεφτά του κόσμου. Την εκτίμηση και το σεβασμό των φιλάθλων του Παναθηναϊκού. Αυτό είναι το μετάλλιο του τώρα στο φευγιό.
Υ.Γ. Τούτο το καλοκαίρι είναι ιδιαίτερο για τον Παναθηναϊκό και στο μεταγραφικό “μέτωπο”. Καθυστερήσεις δεν… χωρούν. Οι κινήσεις πρέπει να γίνουν γρήγορα και οι υποθέσεις, ιδιαίτερα των παικτών που λήγουν τα συμβόλαια τους, χρειάζεται να κλείσουν άμεσα. Ο “μηχανισμός” πρέπει να αλλάξει ταχύτητα και να επιταχύνει, γιατί ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος “εχθρός” των Πράσινων.
