Ναι, είναι ξεκάθαρο ότι έγινε μεγάλο λάθος με την επιλογή Πογιάτος. Ακόμα και μια ματιά στο βιογραφικό του ήταν αρκετή για να βάλει σε… σκέψεις και τον πιο αισιόδοξο φίλαθλο, όμως δίπλα στη λέξη άπειρος που είχε υπογραμμιστεί στη φτωχή διαδρομή του Ισπανού προπονητή στα γήπεδα, έμπαινε και το ερώτημα: “λες να πετύχει”; Τελικά η απάντηση ήρθε γρήγορα…
Εξ’ αρχής η επιλογή του Πογιάτος ήταν ένα τεράστιο ποδοσφαιρικό ρίσκο, για το οποίο τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει ο άνθρωπος που τα έκανε… μαντάρα φέτος σε ότι και αν καταπιάστηκε. Ο Τσάβι Ρόκα. Αυτός επέμεινε μέχρις… εσχάτων για την πρόσληψη του 42χρονου τεχνικού, αυτός έβαζε το χέρι του στη… φωτιά για τις δυνατότητες και την προοπτική που πίστευε ότι διαθέτει ο Πογιάτος, αυτός έλεγε στο περιβάλλον του ότι: “ο Παναθηναϊκός αποκτά έναν ταλαντούχο προπονητή με ένα απίθανο σταφ”. Και τελικά αποδείχθηκε ότι οι Πράσινοι στήριξαν το ευρωπαϊκό τους comeback σε έναν ανέτοιμο, “μαθητευόμενο”, άτολμο και χωρίς προσωπικότητα προπονητή, ο οποίος επέλεξε ένα επιτελείο για τα… τοπικά. Ακόμα ακούγονται οι μουρμούρες για τον βοηθό του, τον γυμναστή και τον προπονητή τερματοφυλάκων…
Το “χαρτί” Πογιάτος “κάηκε” προτού καν πέσει στο τραπέζι και ο ίδιος ήταν αυτός που άναψε τη “σπίθα”. Δεν κατανόησε ποτέ ότι η βάρκα έβαζε νερά, εθελοτυφλούσε όταν όλοι έβλεπαν ότι ο Παναθηναϊκός δεν… βλέπεται, επέμεινε μέχρι τελικής πτώσης σε ένα κακοφτιαχμένο πλάνο και σε “πειράματα”, δεν κατάφερε ούτε να διαχειριστεί καλά τα παιχνίδια, ούτε καν να πείσει τους παίκτες του Παναθηναϊκού για την αγωνιστική του φιλοσοφία. Η έλλειψη προσωπικότητας, η δεδομένη αδυναμία στο coaching και τη διαχείριση μιας αντρικής ομάδας και ο – ανέλπιστα χαμηλός – βαθμός ετοιμότητας του έπαιξαν το δικό τους ρόλο… Ακόμα και όταν αντιλήφθηκε – αρκετά αργά – ότι βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, συνέχισε να αναζητά χρυσό σε μια στείρα “πηγή” και έδειξε ότι έχει πλήρη άγνοια κινδύνου, βάζοντας μπροστά συνεχώς δικαιολογίες περί χρόνου και νέας ομάδας. Και να ξέρετε, το χειρότερο είναι να μην έχεις αυτογνωσία και να προσπαθείς πάντα να βρεις μια ασπίδα, γιατί… για όλα φταίνε οι άλλοι!
Οι Πράσινοι του έδωσαν χρόνο, ίσως περισσότερο με βάση όσα είδαν σε καθημερινή βάση στο Κορωπί και φρόντισαν σχετικά γρήγορα να διορθώσουν το αρχικό τους λάθος.
Δεν θα θυμόμαστε καθόλου τον Πογιάτος σε λίγο καιρό. Μα καθόλου… Γιατί πέρασε και δεν… ακούμπησε, δεν κατάφερε καν να αφήσει ένα μικρό λιθαράκι σε αυτό το αγωνιστικό “οικοδόμημα”. Αυτός και ο Ρόκα θα μείνουν στην Παναθηναϊκή ποδοσφαιρική ιστορία μονάχα για το…ρεκόρ ταχύτητας στην αποτυχία και την ανεπιτυχή προσπάθεια ισπανοποίησης του dna της ομάδας. Στο καλό και μην μας γράφετε!
