Οι λίγο μεγαλύτεροι σε ηλικία θα θυμάστε τα περί… Γκουμομπασινάδων πριν από 25 χρόνια. Ναι, τότε που ο Παναθηναϊκός προωθούσε στην πρώτη ομάδα τα ταλέντα του και κάποιοι γκρίνιαζαν και δυσανασχετούσαν…
Τουλάχιστον το πέρασμα των χρόνων, έφερε μεγαλύτερη ωριμότητα σκέψης στον κόσμο του Παναθηναϊκού και γνώση της σημασίας που έχουν για το σύλλογο τα ποδοσφαιρικά “προϊόντα” της Ακαδημίας του.
Πάμε στο σήμερα… Δύο 19χρονια παλικάρια έχουν καταφέρει να αλλάξουν όλη την εικόνα του Παναθηναϊκού. Έχουν φέρει νεανικό αέρα, διάθεση, όρεξη, ενέργεια, πάθος, αποφασιστικότητα σε μια ομάδα γεμάτη προβλήματα κυρίως στο κομμάτι της ψυχολογίας και στα πρώτα τους ποδοσφαιρικά βήματα ηγούνται της προσπάθειας “αναγέννησης” του Τριφυλλιού. Όντως, είναι βαριά λέξη ο “ηγέτης”, όμως μπορείτε να βρείτε άλλη η οποία θα περιγράφει την επιδραστικότητα που έχουν ο Ζαγαρίτης και ο Αλεξανδρόπουλος στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού; Αν και είναι μόλις 19 και δεν κουβαλούν ποδοσφαιρικές εμπειρίες, λειτουργούν σαν μικροί ηγέτες στο γήπεδο.
Σχεδόν αντίστοιχη είναι και η περίπτωση του Αλεξανδρόπουλου, ο οποίος βρήκε ποδοσφαιρικό “χώρο” από τον Μπόλονι, αξιοποίησε την ευκαιρία του και είναι μόνιμα το όνομα του στη λίστα των διακριθέντων. Και έρχεται λοιπόν το ερώτημα του… εκατομμυρίου. Είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός να έχει τέτοιο ποδοσφαιρικό “χρυσό” και ακόμα να μην τον έχει… ασφαλίσει;
Το συμβόλαιο του Ζαγαρίτη τελειώνει το καλοκαίρι και υπάρχει ο κίνδυνος ο Παναθηναϊκός να μπει και πάλι σε μια διαδικασία “θρίλερ” αλά… Βαγιαννίδη, ενώ ήδη ο νεαρός παίκτης βρίσκεται στο “ραντάρ” ευρωπαϊκών συλλόγων.
Η περίπτωση του Αλεξανδρόπουλου είναι λίγο πιο απλή, καθώς ο παίκτης έχει συμβόλαιο μέχρι το 2022. Όμως πόσο δίκαιο είναι να έχεις τον MVP σου με 600 ευρώ το μήνα, όταν οι συμπαίκτες του έχουν συμβόλαια τουλάχιστον μισού εκατομμυρίου ευρώ το χρόνο;
Ασφαλώς και οι δύο πιτσιρικάδες βρίσκονται στο ξεκίνημα της καριέρας του, ωστόσο αποδεικνύουν παιχνίδι με το παιχνίδι την αξία τους και δικαιούνται ως ανταμοιβή ένα καλύτερο συμβόλαιο. Χθες…
