Ο πρώτος τελικός του Λιγκ Καπ κόντρα στον Ολυμπιακό κοντοζυγώνει (13/02, ”Μελίνα Μερκούρη”, 19:00, ΕΡΤ) και οι ”πράσινοι” μετά τον αποκλεισμό από το Final Four του Κυπέλλου νιώθουν πιο επιτακτική από πότε την ανάγκη για ένα καλό αποτέλεσμα, που θα τους δώσει την δυνατότητα να κατακτήσουν στο ΟΑΚΑ τον πρώτο τους τίτλο, μετά από μία ολόκληρη δεκαετία.
Μπορεί το Λιγκ Καπ σαν τίτλος να μην λέει κάτι, αφού ούτε κάποιο ευρωπαϊκό εισιτήριο δίνει ούτε έχει κάποιο έπαθλο, ωστόσο είναι αυτό που αξίζει να πάρει η φετινή ομάδα του Παναθηναϊκού για την εξαιρετική εκπόνηση του καλοκαιρινού πλάνου της και την τεράστια προσπάθεια που έχουν καταβάλλει όλοι, ένας τίτλος.
Μπορεί να μην υπάρχει η απαίτηση ούτε από την διοίκηση ούτε καν από τον κόσμο, αφού στην φετινή σεζόν ο στόχος ήταν εξ’ αρχής η τετράδα στο πρωτάθλημα και μία καλή πορεία στις άλλες δυο διοργανώσεις, όμως η φετινή εικόνα της ομάδας την κάνει να θέλει περισσότερα.
Οι ίδιοι παίκτες και ο προπονητής βλέπουν ότι μπορούν. Βλέπουν ότι είναι ικανοί για περισσότερα απ’ ότι περίμεναν και γι’ αυτό θέλουν να ”κοσμήσουν” αυτήν τους την εξαιρετική προσπάθεια μ’ έναν τίτλο ως επιστέγασμα. Τώρα, που χάθηκε το Κύπελλο και το πρωτάθλημα φαντάζει ακόμα αρκετά δύσκολο, το Λιγκ Καπ φαντάζει ως η ιδανική λύση.
Ο Ολυμπιακός είναι πολύ λογικά, λόγω και της τεράστιας διαφοράς του μπάτζετ, πιο δυνατή ομάδα, όμως, όπως φάνηκε και από το παιχνίδι του πρωταθλήματος, που οι ”πράσινοι” ηττήθηκαν με 3-2 στο κλειστό του Αγίου Θωμά, οι Πειραιώτες δεν είναι μία ομάδα άτρωτη, που δεν μπορούν να κοντράρουν στα ίσα. Είναι μόλις δυο αγώνες και η επιθυμία των δυο πλευρών δεν μπορεί να συγκριθεί. Ο Ολυμπιακός το βλέπει σαν απλώς έναν ακόμα τίτλο, όμως το Τριφύλλι το βλέπει σαν τον τρόπο να επανέλθει στον δρόμο των επιτυχιών και να κορέσει την δίψα δέκα χρόνων για ένα ”ασημικό”, που θα επιστρέψει αυτό το κάτι στο ”χτυπημένο”, λόγω των άσχημων αποτελεσμάτων αυτής της δεκαετίας, πρεστίζ του συλλόγου.
Είναι δεδομένο πως το πάθος, η ψυχή και η μαχητικότητα δεν θα λείψει από την ομάδα, ποτέ δεν έλειψε, ακόμα και σε παιχνίδια με πολύ ευκολότερους αντιπάλους. Το ταλέντο, πάλι, υπάρχει. Αυτό που θα χρειαστεί να γίνει είναι μία υπέρβαση δυο παιχνιδιών από τους ”πράσινους”. Ο Πανταλέων και ο Πελέκούδας και ο Ρανγκέλ με τον Στάροβιτς από τους ξένους, έχουν το know how από παιχνίδια που κρίνουν τίτλο στην Ελλάδα και πρέπει να βάλουν στο κλίμα και τους υπόλοιπους.
Όπως και να ‘χει, η άνοδος της φετινής ομάδας είναι δεδομένη και δεν θα κριθεί από το εάν πάρει έναν τίτλο ή όχι, όμως όταν έχεις φτάσει τόσο κοντά, είναι κρίμα να μην επιβραβεύσεις τον εαυτό σου για όλη την κατάθεση ψυχής και δυνάμεων, που έχεις κάνει και θα κάνεις ακόμα μέσα στην χρονιά. Εξάλλου, με άλλο τρόπο σκέψης και ψυχολογία θα πας στα πλέι-οφς του πρωταθλήματος μ’ έναν τίτλο στην τροπαιοθήκη σου και με διαφορετικό αν είσαι μέχρι τότε με άδεια χέρια.
