Ο 22χρονος γκολκίπερ του Παναθηναϊκού μίλησε στο Trifilara.gr για το επίσημο ντεμπούτο του με το «τριφύλλι» και την υπομονή μίας τετραετίας που άξιζε τον κόπο κι έθεσε τους επόμενους στόχους
Του ΚΩΣΤΑ ΓΟΥΛΗ
Ήταν, είναι και θα είναι (διαχρονικά) πολύ «μοναχική» η θέση του τερματοφύλακα, στο ποδόσφαιρο. Απαιτεί «τόνους» υπομονής, γερό στομάχι κι «άντερα», όχι μόνο για να κάνεις κάποια στιγμή το «ξεπέταγμά» σου, αλλά κι επειδή για να μπορέσεις να σταθείς σε υψηλό επίπεδο, επιβάλλεται να αποφύγεις το «εύκολο» λάθος, να έχεις πάντα (πολύ) πιο καθαρό μυαλό από τους υπόλοιπους συμπαίκτες σου. Διότι το «σφάλμα» του γκολκίπερ, είναι πάντα το… τελευταίο πριν από το γκολ.
Ο Βασίλης Ξενόπουλος αποδείχθηκε «τέρας» υπομονής. Ανήκει στην οικογένεια του Παναθηναϊκού από το 2007, όταν κι εντάχθηκε σε ηλικία 9 ετών στα τμήματα υποδομής του «τριφυλλιού», προερχόμενος από τον ΑΟΚ Φαλήρου και στις 25 Ιουλίου 2016 υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του με τους «πράσινους». Ακολούθησε την προετοιμασία του 2016 (επί Στραματσόνι) κι από τότε ήταν πάντα μέσα στο γκρουπ των γκολκίπερς της πρώτης ομάδας.
Στις 30 Απριλίου 2018, επέκτεινε το συμβόλαιό του έως το 2021, ενώ στο φιλικό της 8ης Σεπτεμβρίου 2018 (με τον Δώνη πλέον στο «τιμόνι») έκανε το ανεπίσημο ντεμπούτο του με το «τριφύλλι» στο εκτός έδρας φιλικό με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Χρειάστηκε, εντούτοις, να περιμένει καρτερικά για την «πρώτη» του και σε επίπεδο Super League κι αφού πρώτα πέρασε έναν σοβαρό τραυματισμό στο δεξιό ώμο, μένοντας εκτός δράσης για 4,5 μήνες.
Ήταν η περίοδος, όπου ο Ξενόπουλος δεν δίστασε να ρισκάρει την υγεία του, για το καλό της ομάδας, καθώς μετά τον τραυματισμό του Κότσαρη κι ενώ ο ίδιος «κουβαλούσε» σοβαρό πρόβλημα στην ωμοπλάτη του κι έπρεπε να κάνει χειρουργείο, «έσφιξε» τα δόντια και συμμετείχε για ένα διάστημα κανονικά στις προπονήσεις και τις υποχρεώσεις της ομάδας, μολονότι η κατάσταση του ώμου του επέβαλλε να μπει στα «πιτς».
Όποιος δουλεύει και το πιστεύει ωστόσο, κάπου στιγμή στη ζωή επιβραβεύεται… Κι αυτή η ώρα έφτασε και για τον 22χρονο πορτιέρε, ο οποίος έκανε ένα άκρως ελπιδοφόρο «ντεμπούτο» στον χθεσινοβραδινό (1/3) αγώνα με το Βόλο στο ΟΑΚΑ, δείχνοντας πως υπάρχει η κατάλληλη «κάλυψη» πίσω από τον Σωκράτη Διούδη. Λίγο μετά το ματς με τους Θεσσαλούς, ο 22χρονος άσος μίλησε αποκλειστικά στο Trifilara.gr κι έθεσε τους επόμενους στόχους, τόσο προσωπικά, όσο και για τον Παναθηναϊκό εν όψει των πλέι-οφ…
-Η υπομονή είναι τελικά αρετή; Διότι η δική σου θέση κάτω από το τέρμα, απαιτεί την περισσότερη υπομονή από κάθε άλλη μέσα στο γήπεδο…
«Ναι, είναι πάντα το πιο σημαντικό για έναν τερματοφύλακα η υπομονή, γιατί πρέπει να περιμένεις, να πάρεις την ευκαιρία σου κι από εκεί και πέρα να πιάσεις μια καλή απόδοση, όταν έρθει εκείνη η ώρα…».
-Κι εσύ πάντως χρειάστηκε να περιμένεις πολύ, σχεδόν μία τετραετία. Προέρχεσαι από τα «σπλάχνα» της ομάδας και υπέγραψες το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό σου τον Ιούλιο του 2016, πράγμα που σημαίνει πως έπρεπε να περάσεις από μία ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία, μέχρι να πάρεις αυτή την πρώτη ευκαιρία…
«Είμαι πολύ χαρούμενος για την πρώτη επίσημη εμφάνισή μου. Είχα λίγο… άγχος στην αρχή του αγώνα, αλλά είναι λογικό σε τέτοιες περιπτώσεις. Μόλις ξεκίνησε το παιχνίδι ωστόσο, μου έφυγε το άγχος και η πίεση και είμαι πολύ ευχαριστημένος που συνδυάστηκε το ντεμπούτο μου με τη φανέλα του Παναθηναϊκού με μία νίκη στο τελευταίο ματς της κανονικής περιόδου».
-Είχες και μία καθοριστική απόκρουση στο 61’, κρατώντας το υπέρ σας 2-1 στο πλασέ του Τόρες, σε ένα χρονικό σημείο, που ο Παναθηναϊκός δεν έδειχνε να «πατάει» το ίδιο καλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Και δεν ήθελε πολύ να γίνει μετά… ροντέο το παιχνίδι, αν ισοφάριζε σε αυτή την ευκαιρία ο Βόλος.
«Σε εκείνη τη φάση, προσπάθησα να έχω καλή τοποθέτηση κάτω από τα γκολπόστ κι ευτυχώς μπόρεσα να βγάλω το πλασέ του Τόρες. Νομίζω όμως ότι μετά την αποβολή του Γκουαροτσένα, ουσιαστικά… τελείωσε κι ο αγώνας. Βάλαμε και το τρίτο και το τέταρτο γκολ και δεν είχαμε κανένα θέμα για να πάρουμε τη νίκη».
-Σου είπαν κάτι ο προπονητής σου ή οι συμπαίκτες σου, πριν βγείτε στον αγωνιστικό χώρο;
«Μου μίλησαν σχεδόν όλοι και μου είπαν πως το πιο σημαντικό ήταν να παίξω απλά. Να μην έχω άγχος και να επιδιώκω να είμαι ελεύθερος στις επαφές μου με τη μπάλα. Πιστεύω ότι μου βγήκαν όλα αυτά. Τα χρησιμοποίησα…».
-Έχετε κάνει ένα καλό φίνις στη σεζόν και πλέον είστε 7 βαθμούς πίσω από την 3η θέση. Είναι αυτός ένας ρεαλιστικός στόχος για τον Παναθηναϊκό στα πλέι-οφ; Για να πείτε ότι κάνατε 2-3 βήματα προς τα εμπρός την εφετινή σεζόν;
«Θα θέσουμε στόχους, υψηλούς στόχους και στα πλέι-οφ και θα κυνηγήσουμε και την 3η θέση, επιδιώκοντας καλά αποτελέσματα και καλές εμφανίσεις κόντρα σε όλους. Και στα δέκα παιχνίδια. Πιστεύω ότι πλέον είμαστε πολύ καλά. Βελτιωνόμαστε συνέχεια, προχωράμε, γινόμαστε πιο επιθετικοί, πιο αποτελεσματικοί στα παιχνίδια μας και συνεχίζουμε τη σκληρή δουλειά για να γίνουμε όσο καλύτεροι μπορούμε».
