Σαν σήμερα το 2004, ο Παναθηναϊκός απολύει τον Ιτζάκ Σουμ, ο οποίος λίγο πριν είχε οδηγήσει την ομάδα στο νταμπλ του 2004. Αν και ξεκίνησε με πέντε νίκες σε έξι παιχνίδια τη σεζόν και τρία στα τρία στο πρωτάθλημα, θεωρήθηκε ότι δεν έπαιζε καλό ποδόσφαιρο. Μία μέρα μετά ανέλαβε ο Ζντένεκ Σκάσνι.
Η αιτία που προκάλεσε αυτό το διαζύγιο δεν ήταν μόνο η ήττα από την Αϊντχόφεν. Ήταν η πρώτη σε επίσημο παιχνίδι και δεν αρκούσε για να δικαιολογήσει μια τέτοια στάση απέναντι σε ένα προπονητή με τις «δάφνες» της κατάκτησης του νταμπλ, μετά από εφτά χρόνια «ξηρασίας».
Δεν εξετάστηκαν μόνο τα αποτελέσματα τα οποία ήταν πολύ καλά στις εγχώριες διοργανώσεις, όχι όμως αξιοσημείωτα στην Ευρώπη, αλλά εκτιμήθηκε η γενικότερη κατάσταση της ομάδας σε σχέση με το υλικό που διέθετε και τις προσδοκίες για την αξιοποίησή του. Οι βασικές αιτίες που οδήγησαν στο διαζύγιο ήταν η διαφορετική φιλοσοφία για το χτίσιμο της ομάδας και η αδυναμία του Σουμ να επιβάλει την προσωπικότητα που πρέπει να έχει στα αποδυτήρια ο προπονητής του Παναθηναϊκού.
Ως τεχνικός διευθυντής, ο Βέλιμιρ Ζάετς ανέλαβε το 2003 την ευθύνη να σχεδιάσει την ομάδα των επόμενων χρόνων και έκανε συγκεκριμένες επιλογές παικτών με βάση το μοντέλο που ήθελε. Έκρινε ότι ο Σουμ μπορούσε να διαχειριστεί αυτό το υλικό, τον εμπιστεύθηκε και τον στήριξε σε όλη την πορεία μέχρι την κατάκτηση του νταμπλ. H συνεργασία τους ήταν στενή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Κροάτης επενέβαινε σε θέματα ενδεκάδας. Είχε απόψεις για τη λειτουργία και το στήσιμο της ομάδας, τις έλεγε, συζητούσε με τον προπονητή ειδικά πριν από τα κρίσιμα παιχνίδια, αλλά μέχρις εκεί. Την ευθύνη της επιλογής την είχε ο Σουμ.
Με βάση το μοντέλο που είχε κατά νου ο Ζάετς, προέκυψε διαφορά απόψεων με τον προπονητή, τόσο όσον αφορά στο σύστημα όσο και στα πρόσωπα και στους ρόλους τους στο παιχνίδι της ομάδας. Συν τοις άλλοις, ο χαρακτήρας του τον άφησε αρκετές φορές εκτεθειμένο στα ”μάτια” των παικτών και είναι γεγονός ότι σε προσωπικό επίπεδο δεν κατάφερε να εμπνεύσει σεβασμό και «φόβο». Οι επιλογές του δεν τον δικαίωσαν σε σχέση με τις προσδοκίες, ήλθε και ο τραυματισμός του Παπαδόπουλου να ρίξει κι άλλο… «λάδι στη φωτιά».
Ο τότε 23χρονος επιθετικός είχε παραπονεθεί για ενοχλήσεις, ο Σουμ δεν τον ξεκούρασε παρότι γνώριζε το ρίσκο, έγινε η ζημιά που θα τον άφηνε ένα μήνα έξω σε κρίσιμη περίοδο, ειδικά για το Τσάμπιονς Λιγκ, οπότε χρεώθηκε και αυτό το ”φορτίο” ο προπονητής, ο οποίος και το 2003 είχε αρκετούς παίκτες απόντες λόγω μυϊκών τραυματισμών.
