Ο Παναθηναϊκός είχε πολύ καλά αποτελέσματα και εξαιρετική εικόνα στο πρώτο μισό της σεζόν, όμως του έλειπε μία μεγάλη νίκη στο πρωτάθλημα, ένα…κερασάκι στην εξαιρετική, κατά τ’ άλλα, «τούρτα», που δημιούργησε ο μετρ του είδους, Δημήτρης Ανδρεόπουλος, αφού είχε ηττηθεί, τόσο από τον Φοίνικα Σύρου όσο και από τον Ολυμπιακό στην έδρα του.
Κατάφερε, ωστόσο, απέναντι σ’ έναν ενισχυμένο ΠΑΟΚ στην επανέναρξη του πρωταθλήματος να πάρει την πρώτη του νίκη σε ντέρμπι, έστω και στο τάι μπρέικ, και να ανέβει στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας (σε ισοβαθμία με τον τρίτο ΠΑΟΚ), όντας δυο μόνο βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό.
Μπορεί το χθεσινό παιχνίδι να μην διεκδικούσε δάφνες ποιότητας, όμως, για το Τριφύλλι το μόνο που είχε σημασία στο συγκεκριμένο ματς ήταν η νίκη. Αυτή ήταν το επιστέγασμα της προσπάθειας και του πλάνου, που είχε ξεκινήσει και καταστρωθεί από το καλοκαίρι από τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο, το σταφ του και την διοίκηση, με σκοπό τόσο την αγωνιστική άνοδο της ομάδας, όσο και την ανάπτυξη των δυο σημαντικών ταλέντων που διαθέτει, του Χαράλαμπου Ανδρεόπουλου και του Αλέξανδρου Ράπτη.
Οι δυο νεαροί ακραίοι, ο πρώτος σε ηλικία 18 ετών ακόμα (γίνεται 19 σε λίγες μέρες) και ο δεύτερος στα 19 του αποτελούν το μέλλον της ομάδας. Ένα μέλλον που για να είναι λαμπρό, πρέπει να δουλεύεται από νωρίς, όπως γίνεται με τους δυο πιτσιρικάδες του Δημήτρη Ανδρεόπουλου.
Συνήθως, είναι δύσκολο να προσπαθείς ταυτόχρονα να κάνεις το step up και να αναπτύσσεις τους παίκτες σου. Οι «πράσινοι» επέλεξαν φέτος να θέσουν ως στόχο την τετράδα και να μην πάρουν τέταρτο ξένο, ώστε να μην περιοριστεί ο χρόνος συμμετοχής των δυο εξαιρετικά ταλαντούχων παιδιών.
Όπως, όμως, αποδεικνύεται περίτρανα, ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει φέτος και να δίνει μπόλικο χρόνο συμμετοχής σ’ αυτά τα παιδιά και να παρουσιάζεται άκρως ανταγωνιστικός, ακόμα και στα πιο απαιτητικά παιχνίδια. Μέχρι και τελικό στο Λιγκ Καπ για πρώτη φορά στην ιστορία του κατόρθωσε να φτάσει.
Βέβαια, είναι πολύ νωρίς ακόμα να μιλήσουμε για διεκδίκηση πρωταθλήματος, αφού σε σειρά αγώνων δύσκολα το Τριφύλλι θα έχει τύχει απέναντι σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Το σημαντικό, όμως, συμπέρασμα, που εξάγεται από τις εμφανίσεις του απέναντι τους στον πρώτο γύρο είναι πως ξεκαθάρισε με τον πιο εμφατικό τρόπο το πόσο υπολογίσιμη δύναμη έχει γίνει πλέον.
Απ’ αυτό το σημείο μέχρι να γίνει ισάξιος διεκδικητής του τίτλου, υπάρχει φυσικά μια απόσταση, η οποία θα ήταν αφελές να θεωρηθεί πως μπορεί να καλυφθεί φέτος. Το πλάνο της ομάδας πηγαίνει καλά, όμως δεν θέλει βιασύνες, γιατί μία λάθος κίνηση (π.χ. η έλευση τέταρτου ξένου και η προσπάθεια για κατάκτηση του τίτλου), θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντική ζημιά στο ‘’κατασκεύασμα’’ του Ανδρεόπουλου.
Όσο υπάρχει ηρεμία στην ομάδα και ακολουθείται πιστά η στρατηγική, που χαράχθηκε το καλοκαίρι, θα βλέπουμε τέτοια ωραία πράγματα μέσα στην σεζόν και ίσως να δούμε και τους «πράσινους» και μ’ ένα τίτλο, όπως το Λιγκ Καπ ή το Κύπελλο στο φινάλε. Παρ’ ότι αυτό δεν είναι κάτι που προέχει τώρα, θα ήταν εξαιρετικό να «δέσει» το γλυκό μ’ ένα τρόπαιο, έπειτα από δέκα χρόνια ”ξηρασίας” για τον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό θα είναι ωφέλιμο μόνο αν προέλθει από την ίδια παραγωγική διαδικασία, που ακολουθείται από την έναρξη της φετινής χρονιάς.
Δώστε τους χώρο, ηρεμία και υποστήριξη και αφήστε τους να χτίσουν για το μέλλον και να προσπαθήσουν για το παρόν!
