Πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος… Πόσο γρήγορα και… γλυκά. Ακούγεται τόσο κλισέ, αλλά μου φαίνεται ότι ακόμα αισθάνομαι το πρώτο “χτυποκάρδι” για το Trifilara.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα από εκείνο το καλοκαίρι του 2019 που μας είχε κυριεύσει το άγχος και η πίεση, μαζί με τον Νικόλα και τον Μπάμπη για να ανέβει στον διαδικτυακό “αέρα” το δικό μας δημιούργημα. Για να ακουστεί δυνατά μια… διαφορετική Παναθηναϊκή φωνή. Και ακούστηκε δυνατά!
Πέρασαν τρία χρόνια και έγιναν τόσα πολλά σε τούτο το διάστημα. Υπήρξαν αποχωρήσεις και μάλιστα σημαντικές. Άλλαξε η παρέα μας. Χάθηκαν φίλοι. Υπήρξαν τριγμοί δυνατοί. Όμως το Trifilara.gr, όχι μόνο άντεξε σε όλες τις κακοτοπιές, αλλά μεγάλωσε τόσο πολύ που ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν θα μπορούσα να φανταστώ.
Το Trifilara.gr βρίσκεται ακόμα εδώ, δυνατό, αδέσμευτο, “καταπράσινο”, “σκληρό”, αλλά ειλικρινές, γιατί οι αναγνώστες του το κρατούν “ζωντανό”. Εσείς είστε το οξυγόνο σε τούτη την ιστοσελίδα. Εσείς είστε το “αίμα” που κυλά στις φλέβες του “Τ”.
Το παρεάκι μας δεν είναι πια μικρό. Έχει γίνει τόσο μα τόσο μεγάλο που μας γεμίζει ευθύνες και υποχρεώσεις. Η υπόσχεση είναι μια. Θα συνεχίσουμε να καταγράφουμε τα ΠΑΝΤΑ με “καθαρό” το κούτελο, όπως μας έχετε συνηθίσει τρία χρόνια τώρα.
Χρόνια πολλά λοιπόν Trifilara μου!
