Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της Θύρας 13 για το συλλαλητήριο κατά του Γιάννη Αλαφούζου και υπέρ της αποχώρησης του από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός, αρκετοί φίλαθλοι του Τριφυλλιού εξέφρασαν μέσω των social media τους φόβους τους. Εκεί είναι ο χώρος που μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα, εκεί έχουν δημόσιο βήμα, εκεί το κάνουν!
Ασφαλώς μεταξύ αυτών εμφανίστηκαν, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, και μπόλικα troll, τα οποία σε κάθε δύσκολη στιγμή επισημαίνουν άλλοτε με δακρύβρεχτο και άλλοτε με αυστηρό ύφος ότι: “δεν υπάρχει άλλος επενδυτής, δεν υπάρχει επόμενη ημέρα μετά τον Αλαφούζο, η ομάδα θα χρεοκοπήσει” και συνέχισαν με τα καταστροφολογικά τους σενάρια, από τα οποία βγαίνει ένα βασικό συμπέρασμα: “Υπάρχει μόνο ο Αλαφούζος για τον Παναθηναϊκό, αυτός κρατάει ζωντανή την ομάδα”.
Αυτή είναι και η μεγάλη προπαγάνδα. Ένα από τα “αποφθέγματα” που είχε αποδοθεί στον Γκέμπελς, και ποτέ δεν είπε, είναι το γνωστό “Αν πεις ένα μεγάλο ψέμα και το επαναλαμβάνεις, τελικά οι άνθρωποι θα το πιστέψουν”. Αυτό το ψέμα έχουν “καλλιεργήσει” τόσα χρόνια οι σύγχρονοι “γκεμπελίσκοι” και βλέπουν πλέον αυτό το τρομακτικό φυτό να έχει ριζώσει βαθιά στη συνείδηση του ανυποψίαστου και αγνού φιλάθλου του Παναθηναϊκού.
Πολλοί πιστεύουν ότι αν αποχωρήσει ο Αλαφούζος, τότε ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός θα… καταστραφεί! Τέτοια είναι η προπαγάνδα που δέχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από “κέντρα συμφερόντων”, τέτοιος ο ποδοσφαιρικός “υπνωτισμός” και η “συνήθεια” στην αποτυχία, που κάθε επόμενο βήμα γεμίζει την πονεμένη τους καρδούλα με φόβο. Τους κατανοώ και δεν τους αδικώ. Γιατί αγαπούν τον Παναθηναϊκό και “τρέμουν” στην ιδέα της “διάλυσης”.
Ο Παναθηναϊκός άντεξε δύο Παγκόσμιους Πολέμους, μια Μικρασιατική Καταστροφή, έναν Εμφύλιο Πόλεμο, μια επταετή Χούντα, την αποχώρηση της ισχυρής οικογένειας Βαρδινογιάννη και των πολυμετοχικών, την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Ε, θα αντέξει και την αποχώρηση Αλαφούζου, δεν νομίζετε; Και όλοι όσοι βάζουν στην ίδια “ζυγαριά” τον Παναθηναϊκό του 2024 και την ΑΕΚ του 2013, μάλλον το κάνουν με σκοπιμότητα. Γιατί δεν μπορούν να συγκριθούν οι δύο σύλλογοι. Τόσο απλά.
Η ΑΕΚ ήταν κατεστραμμένη οικονομικά και δεν υπήρχε ούτε… φακός για να φωτίσει το δρόμο της, ο Παναθηναϊκός – αν ισχύουν όλα όσα υποστηρίζει το περιβάλλον Αλαφούζου – είναι “καθαρός” και χωρίς χρέη.
Ακόμα και αν αποχωρήσει ο Αλαφούζος και προκύψει το χειρότερο σενάριο, δηλαδή δεν υπάρξει νέος επενδυτής, τότε ο Παναθηναϊκός αντέχει και ΜΟΝΟΣ του και μπορεί να πορευτεί με τις πηγές εσόδων που ήδη έχει η ποδοσφαιρική ομάδα. Και μιλάμε για το “κακό” σενάριο.
Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, μονάχα με τα έσοδα από το τηλεοπτικό συμβόλαιο (υπάρχουν φυσικά και οι χορηγοί και άλλες πηγές εσόδων) και με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει κανένα μα κανένα πρόβλημα για να συνεχίσει με αξιοπρέπεια την πορεία του στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Για να το πούμε πιο απλά, είναι αυτό το “έσοδα – έξοδα” που είχε εφαρμόσει για μια περίοδο ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στην ομάδα μπάσκετ. Και όλα αυτά ενώ υπάρχει η προοπτική – και τα εκατομμύρια ευρώ – του νέου γηπέδου στην περιοχή του Βοτανικού.
Προφανώς το μπάτζετ για λίγα χρόνια δεν θα είναι στα… ύψη, ασφαλώς θα χρειαστούν περικοπές, στήριξη στην Ακαδημία και ικανά στελέχη για να “κουμαντάρουν” το “καράβι”, ωστόσο ούτε κίνδυνος… υποβιβασμού λόγω χρεών, ούτε συμμετοχή στα τοπικά, ούτε άλλα ΑΦΜ, ούτε καμία άλλη κουταμάρα που ξεφουρνίζουν τα… καλόπαιδα υπάρχει σαν σενάριο “επόμενης ημέρας αποχώρησης Αλαφούζου”.
Και φυσικά με μπάτζετ άνω των 10 εκ. ευρώ, μια χαρά ομάδα μπορεί να στελεχωθεί και σταδιακά να αναπτυχθεί σε μια ποδοσφαιρική δύναμη. Με την προϋπόθεση ο κόσμος να βρίσκεται κοντά στο Τριφύλλι και να μην είναι… θεατής των γεγονότων ή φοβολάγνος.
Η 19η Μαΐου μπορεί να γίνει η αφετηρία μιας νέας εποχής για την ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού…
