Σίγουρα οι στιγμές που ζούμε είναι σοβαρότερες από οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι μέρες που βιώνουμε είναι αναμφίβολο πως θα αποτελέσουν θέμα συζήτησης για τα επόμενα χρόνια, αλλά και σημείο αναφοράς τόσο για την άμεση καθημερινότητάς μας, όσο και για τις γενιές που θα ακολουθήσουν. Ευχή όλων μας να ξεπεράσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με μηδενικές απώλειες τον εφιάλτη του κορονοϊού, που έχει “σκεπάσει” τον πλανήτη.
Του Χρήστου Μπούκουρα
Οι ώρες που περνάμε μέσα στο σπίτι για κάποιους είναι ατελείωτες, αλλά για κάποιους άλλους είναι στιγμές έντονης κόπωσης και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και στον συνάνθρωπό τους. Το trifilara.gr επιχειρεί μέσα στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν να βάλει το δικό του λιθαράκι στην πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε με τα καθημερινά live, που σας κρατάνε συντροφιά, ενώ παράλληλα και εσείς με την παρουσία σας και τη συμμετοχής σας, μας δίνεται ώθηση να συνεχίσουμε.
Όλοι μαζί λοιπόν ως μία “γροθιά” καλούμαστε να κερδίζουμε τον πόλεμο απέναντι την αόρατη απειλή που δεχόμαστε, “σπάζοντας” τον κύκλο εξάπλωσης του ιού και μένοντας σπίτι. Φυσικά μόνο εύκολο δεν είναι, πόσο μάλλον βλέποντας τον καιρό να “ανοίγει” και το καλοκαίρι να κάνει αισθητή την πρώτη ευωδία του. Αλλά αν θέλουμε να χαρούμε το καλοκαίρι που έρχεται, αλλά και την κάθε κατάσταση που που μας θυμίζει… “καλοκαίρι”, οφείλουμε να δείξουμε ατομική υπευθυνότητα και ψυχραιμία.
Η απαγόρευση των άσκοπων μετακινήσεων μοιάζει ως φυσικό επακόλουθο, το οποίο για μία μερίδα των πολιτών είχε ήδη αργήσει να εφαρμοστεί. Η “εγκληματική” αμέλεια που επέδειξε μικρή (ευτυχώς) ποσότητα συνανθρώπων μας, οι οποίοι εν μέσω της φονικής πανδημίας επέλεξαν να καταφύγουν σε παραλίες, νησιά, εξοχικά θέρετρα και χωριά, αδιαφορώντας επί της ουσίας για τις ευπαθείς ομάδες της χώρας, αφού η εξάπλωση του ιού έκανε… πάρτι.
Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές. Είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα εντάσσεται σε ένα τέτοιο ακραίο μέτρο. Το θέμα από δω και πέρα είναι η στάση που θα τηρήσουμε εμείς οι ίδιοι, όχι από αύριο το πρωί, αλλά από το αμέσως επόμενο λεπτό. Έτσι κι αλλιώς χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει, όπως επίσης δεν υπάρχει περιθώριο για άλλους χαμένους συνανθρώπους μας. Εσύ τι θα επιλέξεις; Θες να γίνεις κι εσύ μέρος της ιστορίας;
