H ρεπόρτερ του trifilara.gr, Αγγελική Καλκάνη βρέθηκε σε μια προπόνηση της γυναικείας ομάδας ράγκμπι του Παναθηναϊκού και σας μεταφέρει την εμπειρία της εκ των… έσω! Η Αγγελική όχι απλά παρακολούθησε τα κορίτσια του Τριφυλλιού, αλλά συμμετείχε ενεργά στην προπόνηση και μεταφέρει στο trifilara.gr την ξεχωριστή της εμπειρία!
Ήταν ένα αρκετά κρύο βράδυ του Δεκέμβρη. Το ραντεβού μας σε ένα γήπεδο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Προσμονή για την πρώτη μου επαφή με ένα άθλημα πέρα για πέρα άγνωστο, αλλά αρκετά ελκυστικό στο μυαλό μου. Το ράγκμπι!
Η υποδοχή κάτι παραπάνω από ζεστή. Έγινα «ένα» με τα κορίτσια της ομάδας από τα πρώτα λεπτά. Δεν μπορούσα καν να φανταστώ ότι θα συναντήσω μια… παρέα, αντί για μια ομάδα! Κι έγινα κι εγώ για λίγο μέλος αυτής της όμορφης συντροφιάς!
Βρέθηκα δύο φορές στην προπόνηση των κοριτσιών της ομάδας. Την πρώτη φορά απλά παρακολούθησα και προσπάθησα να γνωρίσω το ράγκμπι. Τα κορίτσια μου έδειξαν κάποιες κινήσεις με την μπάλα και τόλμησα τη δεύτερη φορά να… προπονηθώ!
Ξέρετε, όταν σου λένε «έλα να δοκιμάσεις ράγκμπι», το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι ξύλο, χτυπήματα και πόνος. Έκανα το σταυρό μου και μπήκα στο γήπεδο!
Ο προπονητής μου έδειξε πως πετάμε τη μπάλα, πως περπατάμε ή ζητάμε τη μπάλα, γιατί αν δεν τη ζητήσεις και δεν απλώσεις τα χέρια σου δεν θα την πάρεις… ποτέ!
Τα υπόλοιπα κορίτσια έπαιζαν παιχνίδι touch, δηλαδή έκαναν μια προσομοίωση του αγώνα, αλλά μονάχα με άγγιγμα και δεν υπήρχαν οι πιο δυναμικές κινήσεις που συναντάμε συνήθως σε ένα αγώνα.
Όταν μπήκα μέσα στο παιχνίδι στην αρχή αγχώθηκα, γιατί ήταν κάτι πρωτόγνωρο . Δεν ήξερα πώς να ζητήσω την μπάλα , πώς να την πάρω και να φύγω μπροστά, πως να σταματήσω τον αντίπαλο. Και λέω κάπου εδώ τα παρατάω. Όμως τα κορίτσια στάθηκαν δίπλα μου και με παρότρυναν να συνεχίσω. Είπα κι εγώ: «ήρθα που ήρθα, ας το πάμε μέχρι το τέλος»!
Η αδρεναλίνη έφτανε στα… ύψη όταν έπαιρνα τη μπάλα και προσπαθούσα να περάσω μπροστά ή τη στιγμή που έτρεχα για να σταματήσω μια αντίπαλο. Πραγματικά αισθάνθηκα σαν ένα παιδί που παίζει με τους φίλους του σε μια γειτονιά ή σε μια πλατεία. Απίθανο, μοναδικό, απολαυστικό!
Όταν η προπόνηση έφτασε στο τέλος της, μαζεύτηκε όλη η ομάδα, έκαναν μια μεγάλη αγκαλιά σε έναν κύκλο και μίλησαν για τα λάθη τους,τα συναισθήματα τους και τους στόχους τους από τον προηγούμενο αγώνα μέχρι τον επόμενο.
Η συζήτηση τελείωσε και ένωσαν τα χέρια τους φωνάζοντας δυνατά: «Παναθηναϊκός». Αισθάνθηκα απίστευτα, γιατί ήμουν κι εγώ για μια βραδιά μέλος μιας ομάδας! Μέλος του Παναθηναϊκού!
Όσοι το σκέφτεστε, αφήστε τον καναπέ σας και τα πληκτρολόγια και δοκιμάστε το! Είναι μια εμπειρία που ΠΡΕΠΕΙ να τη ζήσετε!
Τα λέμε σύντομα με την επόμενη trifilara.gr Xperience!
A.K.
