Η ακαδημία του Παναθηναϊκού τροφοδοτεί συνεχώς την πρώτη ομάδα με ποδοσφαιριστές, απόρροια της εξαιρετικής δουλειάς που γίνεται καθημερινά από τους προπονητές όλων των ηλικιακών τμημάτων. Ένας από τους λόγους της πλούσιας “παραγωγής” είναι η τακτική προπόνηση των παιδιών σε παραπάνω από μία θέσεις στο γήπεδο.
Σε συνεργασία και με τον Γιώργο Δώνη, οι ποδοσφαιριστές δοκιμάζονται σε παραπάνω από μία θέσεις, μερικές φορές ακόμη και σε… κόντρα ρόλο. Κάπως έτσι καθιερώθηκε ως αριστερός αμυντικός ο Βασίλης Ζαγαρίτης, ο οποίος μέχρι πρότινος αγωνιζόταν στα “φτερά” της επίθεσης.
Την φετινή σεζόν δεν ήταν λίγοι οι ποδοσφαιριστές στην ομάδα Κ19 του Τριφυλλιού, οι οποίοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως “πολυεργαλεία”. Ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος, κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών, ήταν σε θέση να πραγματοποιήσει από μία απλή εσωτερική αλλαγή, μέχρι να αλλάξει τελείως την διάταξη, χωρίς να χαθεί η τακτική συνοχή και η συνέπεια της ομάδας.
Αυτό μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι, ιδιαίτερα όταν γίνεται σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός που έχουν πολύ υψηλές αγωνιστικές απαιτήσεις. Τόσο στην ομάδα Νέων, όσο και στην πρώτη, ο στόχος πάντοτε είναι η νίκη με όμορφο ποδόσφαιρο (με έναν αστερίσκο στις ομάδες ακαδημιών, καθώς η ατομική και ομαδική εξέλιξη βρίσκεται στην κορωνίδα των στόχων).
Μετά από πολύ δουλειά λοιπόν, είδαμε φέτος τον Γιώργο Βαγιαννίδη να καλύπτει με την ίδια άνεση και τις δύο θέσεις τις δεξιάς πτέρυγας. Άλλωστε αυτό φάνηκε και στα παιχνίδια που αγωνίστηκε με την πρώτη ομάδα. Για τον Ζαγαρίτη δεν χρειάζεται να αναφερθούμε πάλι, καθώς πλέον λογίζεται ως μπακ, μια θέση που δείχνει να του ταιριάζει απόλυτα.
Στον χώρο του κέντρου, ο Ανδρέας Αθανασακόπουλος, εκτός από τη θέση «10», αρκετές φορές αγωνίστηκε πιο πίσω στο γήπεδο, παίρνοντας την πρώτη πάσα από την άμυνα για να οργανώσει το παιχνίδι. Μάλιστα, σε μερικά παιχνίδια που επιστρατεύτηκε η διάταξη 3-4-2-1, που εφάρμοσε στους “μεγάλους” στην πρώτη του χρονιά ο Δώνης, ο νεαρός μέσος του Τριφυλλιού πήρε τη μία από τις δύο θέσεις στην πλάτη του σέντερ φορ.
Ο Δημήτρης Σερπέζης, ήταν ένα πραγματικό “μπαλαντέρ”, καλύπτοντας πολλές και διαφορετικές θέσεις και ρόλους. Έπαιξε ως box to box μέσος, “δεκάρι”, ακραίος επιθετικός αλλά και στην κορυφή της επίθεσης, σκοράροντας με πολύ μεγάλη συνέπεια. Από την άλλη, ο Διονύσης Σαμαράς έπαιξε και τις τέσσερις θέσεις των άκρων. Φυσικά δεν μιλάμε για μερικά λεπτά σε ένα παιχνίδι αναγκαστικά. Ο νεαρός winger του Τριφυλλιού, στα φετινά ματς ήταν βασικός ως δεξί ή αριστερό μπακ αλλά και ως δεξί ή αριστερό εξτρέμ, εμπνέοντας μεγάλη εμπιστοσύνη στον ρόλο που του είχε ανατεθεί κάθε φορά.
