Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και “Αγάπη που’γινες, δίκοπο μαχαίρι”, αλλά μην το… παρατραβήξουμε με τα ελληνόφωνα τραγούδια, γιατί δεν το έχω και πολύ. Ιδιαίτερα με τα λαϊκά. Αυτός που αναμφίβολα το… έχει με τον “λαϊκισμό” είναι ο Μάριο Χεζόνια, γιατί είναι ξεκάθαρο ότι ο Κροάτης πρώτα μιλάει – ή γράφει στο twitter – και μετά σκέφτεται…
Άσχημο πράγμα ο “φαφλατισμός”, ακόμα χειρότερο το παιχνίδι με τα συναισθήματα χιλιάδων ανθρώπων. Ο Χεζόνια έκανε και τα δύο. Είπε πολλά, τα οποία όσο και να προσπαθεί δεν μπορεί να τα “μαζέψει”, αλλά και έπαιξε με την αγάπη του κόσμου του Παναθηναϊκού. Και στο τέλος “πλήγωσε” αυτούς που έλεγε ότι είναι αδέρφια του. Αυτούς που ισχυρίζεται ότι αγαπάει.
Είμαστε στον 21ο αιώνα και – σχεδόν – όλοι έχουν αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει το συναίσθημα στον επαγγελματικό αθλητισμό. Ασφαλώς και ο κάθε αθλητής, όσο και αν νοιάζεται για μια ομάδα, θα προσπαθήσει να κάνει το καλύτερο δυνατό για το προσωπικό του συμφέρον και θα κοιτάξει να διασφαλίσει το μέλλον του με τον τρόπο που θεωρεί πιο σωστό. Κατανοητό, σεβαστό και ανθρώπινο.
Όμως ο Χεζόνια το… τερμάτισε όλο αυτό το διάστημα. Αρχικά με τις ατάκες: “Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα” και “Πού αλλού να πάω; Αυτή η ομάδα είναι το σπίτι και η οικογένειά μου” και στη συνέχεια με τα απίθανα tweet περί… επιστροφής. Το ένα λάθος μετά το άλλο. Τόσα μαζεμένα που κατάφερε να γίνει αυτό που ελάχιστοι περίμεναν. “Ανεπιθύμητος” για αρκετούς…
Δεν θα εξετάσω τους λόγους της αποχώρησης του Χεζόνια, στον οποίο ο Παναθηναϊκός έδωσε όλο το χώρο και το χρόνο για να σκεφτεί τα δεδομένα. Αλλά το γεγονός ότι επέλεξε το… μαγευτικό Ταταρστάν και την μπασκετική… υπερδύναμη της Ούνικς Καζάν, είναι κάτι που ξεπερνά την απλή μπασκετική λογική.
Δηλαδή επέλεξε το Καζάν για το μπασκετικό πρότζεκτ της ομάδας του Περάσοβιτς και όχι για τα χρήματα; Δηλαδή άφησε στα… “κρύα του λουτρού” τον κόσμο του Παναθηναϊκού και ξέχασε τις υποσχέσεις αγάπης για να φορέσει τη φανέλα της Ούνικς; Αλήθεια τώρα;
Ο Χεζόνια έχασε μια σπουδαία ευκαιρία (αν φυσικά αυτό επιθυμούσε). Να γίνει “ήρωας” στα μάτια των φιλάθλων του Παναθηναϊκού και ο νέος ηγέτης της ομάδας. Αντ’ αυτού, μάλλον έδειξε ότι “χρησιμοποίησε” τον Παναθηναϊκό ως ένα σκαλοπάτι… επιστροφής στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και ως τον πρώτο σταθμό για την εξασφάλιση ενός καλού συμβολαίου, αφήνοντας τους Πράσινους σε μια δύσκολη περίοδο.
Καλοφάγωτα Μάριο και το “οπαδιλίκι” μπορείς πλέον να το… πουλήσεις στον “πύρινο” κόσμο της Ούνικς. Ίσως συμπαθήσεις και τη Ρούμπιν Καζάν και βρεθείς στο πέταλο με ένα… καπνογόνο στο χέρι. Ξέρεις εσύ…
