Ούτε η τεσσάρα της πρεμιέρας ούτε η ήττα στα Γιάννενα αρκεί για να κριθεί από τώρα η δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο κόσμος και οι δημοσιογράφοι μπορεί να βγάζουν τα συμπεράσματά τους, αλλά ο Σέρβος που βρίσκεται 24 ώρες το 24ωρο στην ομάδα γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους. Και τι φταίει και το πως θα διορθωθεί ή τουλάχιστον το πως θα προσπαθήσει να το διορθώσει.
Αρκετή γκρίνια έχει ξεσπάσει, δικαιολογημένα έως ένα βαθμό, μετά την ήττα του Παναθηναϊκού στους Ζωσιμάδες από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Για τις επιλογές του Γιοβάνοβιτς στο βασικό σχήμα, τις κινήσεις από τον πάγκο κατά τη διάρκεια του ματς και το χρονικό σημείο στο οποίο έγιναν. Δεν νομίζω ωστόσο ότι ο Σέρβος τεχνικός ήθελε να το χάσει το ματς. Αυτό που έκρινε καλύτερο έπραξε. Με Αϊτόρ βασικό και Χατζηγιοβάνη-Παλάσιος πάγκο; Με Σάρλια βασικό και Πούγγουρα αναπληρωματικό; Σίγουρα εκείνος ξέρει καλύτερα.
Ένα είναι βέβαιο πάντως. Ο Γιοβάνοβιτς δεν περίμενε το αποτέλεσμα για να… μάθει την ομάδα του. Αυτό είχε φανεί και από τις δηλώσεις μετά το ματς της Λεωφόρου με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Τα κακώς κείμενα δεν αλλάζουν ως διά μαγείας. Ειδικά με την κατάσταση που παρέλαβε.
Πάμε στον χθεσινό (18/9) αγώνα τώρα. Το πρώτο ημίωρο του ματς ήταν μια… κόπια του πρώτου 30λεπτου της πρεμιέρας. Μοναδική διαφορά το απίθανο γκολ του Γκαρντάβσκι το οποίο έκρινε σε τεράστιο βαθμό την έκβαση του ματς. Αντίστοιχα, ο Απόλλωνας δεν είχε καταφέρει να σκοράρει στο “Απόστολος Νικολαΐδης” , με τη συνέχεια να είναι γνωστή.
Κοινό στοιχείο σε Ζωσιμάδες και Λεωφόρο επίσης, η κάτω του μετρίου απόδοση του Λούντκβιστ. Ο Σουηδός αγωνίστηκε πίσω από τον Καρλίτος και στα δύο παιχνίδια, αλλά ήταν “άφαντος”. Βέβαια, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στα εξαιρετικά χτυπήματα που έχει στις στατικές φάσεις. Μάλιστα απέναντι στους Γιαννιώτες λίγο έλειψε να σκοράρει με το φάουλ που εκτέλεσε λίγο πριν αντικατασταθεί. Το θετικό που ίσως μπορούμε να κρατήσουμε, είναι ότι ακόμη και στις κακές του βραδιές δύναται να βοηθήσει με τα κόρνερ και τα φάουλ του.
Επόμενη ομοιότητα ανάμεσα στο ματς της πρεμιέρας και το χθεσινό, η αστάθεια που δείχνει ο Σάρλια. Ο Κροάτης στόπερ δεν φαίνεται να είναι αυτό λέμε “βράχος” της άμυνας. Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, ιδιαίτερα στο χαμηλό παιχνίδι και όταν καλείται να… κυνηγήσει τους αντίπαλους φορ. Για να τα λέμε όλα όμως, χθες πήρε δύο κεφαλιές σε κόρνερ του Τριφυλλιού αλλά και τις δύο φορές δεν απειλήθηκε ο Λοντίγκιν.
Κοινή παρατήρηση, όχι μόνο από τα δύο επίσημα ματς των Πράσινων, είναι ότι δεν φαίνεται να “τραβάει” το δίδυμο Ρούμπεν-Μαουρίσιο στο κέντρο. Μοιάζει… αργό και μία ταχύτητα κάτω στις φάσεις του τρανζίσιον. Σαφώς και δεν μετράει μόνο η ταχύτητα στα… πόδια αλλά και η γρηγοράδα στη σκέψη. Είναι αρκετά τα παραδείγματα “αργών ποδοσφαιριστών” που με την ευστροφία τους και την ακρίβεια στις κινήσεις τους έκαναν τεράστια καριέρα. Ωστόσο, Ο Βραζιλιάνος και ο Ισπανός δείχνουν να μην είναι το ιδανικό… ζευγάρι, τουλάχιστον για την ώρα.
Στον αντίποδα, ο Παναθηναϊκός της πρεμιέρας είχε καταφέρει να δημιουργήσει ευκαιρίες μετά το κακό του ξεκίνημα στο ματς. Όχι πολλές -η αποτελεσματικότητα οδήγησε στο 4-0- αλλά ήταν ευκαιρίες “κλασικές”. Στους Ζωσιμάδες, παρά το 70%+ της κατοχής της μπάλας, δεν απείλησε σχεδόν καθόλου. Με εξαίρεση τη φάση του Αϊτόρ στο 42’, οι Πράσινοι είχαν μία… στείρα κατοχή που δεν οδηγούσε πουθενά. Οκ, καλός και οργανωμένος αμυντικά ο ΠΑΣ, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Καταστάσεις σαν τη χθεσινή θα έρθουν ξανά και ξανά μέσα στη σεζόν και η λύση-αντίδοτο πρέπει να βρεθεί…
