Κάθε ελπιδοφόρο πρότζεκτ, για να εφαρμοστεί και να αποδώσει, χρειάζεται τον κατάλληλο άνθρωπο. Πόσο μάλλον ένα τμήμα υποδομής που έχει να κάνει με παιδιά. Ο προπονητής πρέπει να είναι… προπονητής, παιδαγωγός, ψυχολόγος, δάσκαλος. Στην Κ19 αυτούς τους ρόλους ενσαρκώνει ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος…
Το trifilara.gr “τρύπωσε” στο προπονητικό κέντρο της Παιανίας και τον συνάντησε για να τον… ανακρίνει και να σας τον παρουσιάσει. Σε μια συζήτηση που κατά κύριο λόγο περιστράφηκε γύρω από τα… παιδιά του, μοιράστηκε μαζί μας την κουλτούρα του για θέματα εντός, αλλά και εκτός αγωνιστικών χώρων. Βέβαια αν ήταν στο χέρι του, θα επέλεγε να μιλήσει ανώνυμα, δίνοντας στους ποδοσφαιριστές του όλη τη ”σκηνή” για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους, ενώ εκείνος θα καμάρωνε πίσω από την ”αυλαία”.
Τι εστί προπονητής και το… σχολείο των ακαδημιών
“Προπονητής είναι μια ιδιότητα, που ένα κομμάτι της μόνο είναι η επαγγελματική εξέλιξη. Σαν προσωπικό στόχο έχω το να εξελίσσομαι ως άνθρωπος και όταν αυτό γίνεται μέσα από την προπονητική διαδικασία, είναι κάτι πολύ θετικό”
Η φιλοσοφία της προπονητικής για τον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο δεν περιορίζεται στο 4-3-3 ή σε ασκήσεις τακτικής. Έχει να κάνει με τρόπο ζωής που στοχεύει στην εξέλιξη του ατόμου, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο τα πιτσιρίκια στις ακαδημίες να ορθοποδήσουν στη μελλοντική τους καριέρα, είτε αυτή περιλαμβάνει μια μπάλα ποδοσφαίρου είτε όχι.
Άλλωστε ένας από τους λόγους που οι ακαδημίες του Παναθηναϊκού παράγουν συνεχώς ταλέντα, είναι η έμφαση που δίνεται στην πνευματική καλλιέργεια των παιδιών, πέρα από την ανάπτυξη της αθλητικής του ικανότητας.
“Εκτός από το ποδοσφαιρικό κομμάτι, προσπαθούμε να δώσουμε μεγάλη έμφαση και στο ανθρώπινο στοιχείο που αφορά τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του παιδιού, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε υγιείς και σωστούς αθλητές αλλά πάνω απ’ όλα σωστούς ανθρώπους”.
Όσον αφορά το καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, βλέπει τη διαδικασία των ακαδημιών σαν ένα σχολείο. Από τη μικρότερη τάξη, Κ10 εν προκειμένω, τα παιδιά εστιάζουν σε στοιχεία που θα τους δώσουν τα εφόδια για να προβιβαστούν στο επόμενο στάδιο χωρίς να υπάρχουν κενά. Απώτερος σκοπός, όταν οι ποδοσφαιριστές αποφοιτήσουν από την Κ19 να είναι πανέτοιμοι για το ποδοσφαιρικό ”πανεπιστήμιο” της πρώτης ομάδας. Που στην περίπτωση του Τριφυλλιού, το… πανεπιστήμιο έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις.
Το πρότζεκτ με κωδικό όνομα “2001” και η ικανοποίηση της προόδου
Η “φουρνιά” των παιδιών που γεννήθηκαν το 2001 είναι μια από καλύτερες που έχουν περάσει από τις ακαδημίες των “πράσινων” τα τελευταία χρόνια και ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος είχε την τύχη να την προπονήσει από το ξεκίνημα της. Αρκετά από αυτά τα παιδιά βρέθηκαν στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι, ενώ ορισμένα έχουν ήδη πάρει το… βάπτισμα του πυρός σε επίσημες αναμετρήσεις. Η διαδικασία όμως δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
“Το πρότζεκτ πλέον έχει μπει στην τελική φάση. Τα παιδιά προπονούνται με την πρώτη ομάδα και κάποια στιγμή θα πάρουν χρόνο σε επίσημα παιχνίδια. Εκεί θα ξεχωρίσουν ποιοι μπορούν να σταθούν σε αυτό το επίπεδο. Όχι μόνο λόγω ποδοσφαιρικής ικανότητας, αλλά και στο θέμα του χαρακτήρα”.
Οι προσδοκίες του για το συγκεκριμένο γκρουπ ποδοσφαιριστών είναι πολύ υψηλές δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι η επόμενη σεζόν αναμένεται “αποκαλυπτική”!
Η Παιανία, το “όπλο” του Παναθηναϊκού
“Είμαστε προνομιούχοι που έχουμε τη δυνατότητα να προπονούμαστε σε αυτές τις εγκαταστάσεις κάτω από εξαιρετικές συνθήκες. Η δουλειά που έχουν ρίξει οι άνθρωποι εδώ είναι τεράστια και άξια συγχαρητηρίων”.
Όμως, αυτό που κάνει το προπονητικό της Παιανίας ένα πραγματικό… όπλο για τους “πράσινους” δεν είναι οι εγκαταστάσεις αυτές καθεαυτές. Όπως μας δηλώνει ο προπονητής της Κ19, η αύρα και η αισθητική που αποπνέει ο χώρος είναι κάτι μοναδικό. Ενώ συν τοις άλλοις, οι διάφορες φωτογραφίες και αφίσες από το ένδοξο παρελθόν της ομάδας που κοσμούν τα αποδυτήρια, βοηθούν τα παιδιά να συνειδητοποιούν το μέγεθος και το μεγαλείο του Παναθηναϊκού.
Μιας και αναφέρθηκε το μέγεθος του συλλόγου, αν υπήρχε κάποια παρεξήγηση για το ποιος είναι ο στόχος των ακαδημιών και αν… επιτρέπεται η ήττα σε αυτές τις ηλικίες, ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος έρχεται για να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
“Ο στόχος μας είναι αναδείξουμε τα ταλέντα των παιδιών και να τα ετοιμάσουμε για την πρώτη ομάδα. Κανένας όμως δεν μπαίνει σε ένα γήπεδο με σκοπό να χάσει. Όλοι θέλουν να κερδίσουν. Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός, στις ακαδημίες του, όλα αυτά τα χρόνια είναι μια ομάδα που διατηρεί και συντηρεί ένα επιθετικό και ελκυστικό τρόπο παιχνιδιού που βοηθά τα παιδιά να ενσωματωθούν ομαλά στην πρώτη ομάδα, που υπάρχουν απαιτήσεις για επιθετικό ποδόσφαιρο κατοχής“.
Για τους αγωνιστικού στόχους της φετινής σεζόν, ο πήχης έχει τεθεί ψηλά. Όχι όμως μόνο από την προπονητική ομάδα, αλλά από τα ίδια τα παιδιά πρωτίστως, όπως μας ξεκαθάρισε ο τεχνικός της Κ19.
“Θέλουμε να παρουσιάσουμε ένα επιθετικό ποδόσφαιρο που θα βοηθήσει τα παιδιά να προβάλουν το ταλέντο τους και μέσα από αυτή τη διαδικασία να έρθουν και τα αποτελέσματα που θα μας οδηγήσουν να πρωταγωνιστήσουμε στο πρωτάθλημα της Κ19”.
Η επαφή με τον Γιώργο Δώνη και την πρώτη ομάδα
“Υπάρχει μια ενιαία φιλοσοφία στο σύλλογο, τουλάχιστον όσο αφορά τα μεγάλα ηλικιακά τμήματα των ακαδημιών. Η σύνδεση με την πρώτη ομάδα υπάρχει σε καθημερινή βάση. Έχουμε πολύ καλή επικοινωνία με τον Γιώργο Δώνη όσον αφορά την τακτική ή θέματα για το πως θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και να εξελίξουμε τα παιδιά της ακαδημίας. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα μας δικαιώνει όλους. Επίσης μέσα από αυτή τη διαδικασία μαθαίνουμε πράγματα και εμείς. Απ’ αυτά που αποκομίζουμε από την όλη διαδικασία και τις συζητήσεις γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και προπονητές”.
Together we stand, divided we fall…
Η συνομιλία μας με τον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο δεν θα μπορούσε να περιοριστεί στο αθλητικό κομμάτι, καθώς ο κόουτς στον ελεύθερό του χρόνο είτε θα ακούει κομμάτια της αγαπημένης του ροκ μουσικής, είτε θα διαβάζει κάποιο λογοτεχνικό έργο. Λάτρης των Deep Purple και των Pink Floyd, εκτός του ιδιαίτερου στυλ της ροκ, έχει βρει το νόημα στους στίχους των τραγουδιών και από αυτό έχει δημιουργηθεί και το μότο που έχει διδάξει στα παιδιά που προπονεί. Από το Hey You, θα τον ακούσετε να υπενθυμίζει στα παιδιά, ότι “μαζί στεκόμαστε, διαιρεμένοι πέφτουμε”.
“Hey you, don’t tell me there’s no hope at all
Together we stand, divided we fall”
