Ο Σχένκεφελντ είναι άλλη κλάση. Τον είδαμε πέρυσι σε δράση , προσπαθούμε να τον δούμε εφέτος… Προφανώς επηρεασμένος από το θέμα του συμβολαίου του που άργησε να τελειώσει και την μέτρια έως κακή εικόνα της ομάδας που συμπαρέσυρε άπαντες, παρά τα ομοιόμορφα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, δεν είναι «βράχος». Εννοώ εφέτος, όχι γενικά. Γιατί γενικά είναι και βράχος και κυματοθραύστης και κολώνα κτλ…
Τον Μπαρτ -για να ευλογήσω λίγο τα γένια μου – είχα την τιμή να τον αποκαλύψω ως όνομα όταν τον έκλεισε το «τριφύλλι» στον αέρα του ΣΠΟΡFM και οφείλω να ομολογήσω ότι τα όσα είπαμε εκείνη τη μέρα, αναφορικά με τις πληροφορίες που τον συνόδευαν, χτύπησαν διάνα… Σκληρός, τακτικά σοβαρός, επαγγελματίας, φιτ για σύγχρονο ποδόσφαιρο και στόπερ περιωπής. Νομίζω εάν δεν είχε τραυματισμούς στη καριέρα του, ενδεχομένως δεν θα ήταν στην ωραία Ελλάδα μας αλλά σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα.
Από την πρώτη στιγμή στον Παναθηναϊκό ήθελαν την παραμονή του Ολλανδού και το μόνο αγκάθι – σύμφωνα με τα όσα λένε στον Παναθηναϊκό – ήταν ο ατζέντης του ο έτερος Ολλανδός, που ισχυρίζονται πως έμεινε απ’ έξω για να γίνει η δουλειά. Γιατί οι απαιτήσεις του ήταν ιδιαίτερα υψηλές. Για την ακριβή συμφωνία σας τα λέμε σε άλλο άρθρο… Όμως τέλος καλό όλα καλά.
Ο Σχένκεφελντ έχει μεγάλο ατού την εμπειρία και βοηθάει πολύπλευρα. Μοντέρνος στόπερ που θα κουβαλήσει την μπάλα στη μεσαία γραμμή , θα ανεβάσει την ομάδα, χτίζοντας στο build up. Θα σκοράρει – αν του δοθεί η ευκαιρία. Σε στημένες μπάλες ή μέσα στην αναμπουμπούλα. Πολύ δυνατός σωματικά στο ένας με έναν αλλά όχι για bodybuilding. Ιδιαίτερα ευέλικτος όμως, θα πάει πρώτος πάνω στο τόπι όποτε χρειαστεί. Από τους λίγους που έχει ταχύτητα για να υποστηρίξει το pressing ψηλά. Όταν είναι στα καλά του, δύσκολα τον προσπερνάς στον αέρα ή στο έδαφος.
Περισσότερο ήρθε και έδεσε με τον Πούγγουρα, μαθαίνει όμως σταδιακά το παιχνίδι του Βέλεθ. Με τον οποίο παρεμπιπτόντως παίζουν στην ίδια θέση επί της ουσίας και δεν τρελαίνονται όταν παίρνουν το χρίσμα του αριστερού στόπερ. Ωστόσο αποτελεί σταθερά στην “πράσινη” άμυνα και δίνει ποιότητα. Ποιότητα την οποία θα εισπράξει σε ρευστό. Έγινε και με την βούλα ο πιο ακριβοπληρωμένος αμυντικός του Παναθηναϊκού και από τους πιο υψηλά αμοιβόμενους στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Όχι στο επίπεδο συγκεκριμένων μεσοεπιθετικών αλλά σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους.
Πλέον με καλή ψυχολογία και χωρίς το «βάρος» του να εξασφαλίσει το μέλλον του – μέσω συμβολαίου- έχει μπροστά του ελεύθερο το πεδίο να μας δείξει τον καλό Σχένκεφελντ, που τόσο χρειάζεται το «τριφύλλι» αυτή την εποχή. Και που στην τελική κάνει τη διαφορά. Ο Παναθηναϊκός έχει ξοδέψει αρκετά χρήματα που πήγαν στράφι… Όμως στην περίπτωση του Ολλανδού φαίνεται πως έπιασαν και θα πιάσουν τόπο στο εγγύς μέλλον.
Ο Παναθηναϊκός θα έχει τη πολυτέλεια να χτίσει περιφερειακά και πάνω στον «Σχενκε». Στην περίπτωση του έδειξε αντανακλαστικά επενδύοντας σε μια σταθερά. Όταν έχεις τέτοιο παίκτη μέσα στα πόδια σου, θα ήταν αφέλεια να τον χαραμίσεις για τόσο μικρές διάφορες.
