Oταν μιλάμε για μεταγραφικό σχεδιασμό κάνουμε λόγο για το πακέτο των μεταγραφών. Όχι έναν ή δύο παίκτες αλλά το σύνολο των μονάδων που έρχονται να ενισχύσουν. Ψυχρά και με απλά μαθηματικά, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός απέκτησε 9 συνολικά παίκτες. Αύξησε τις επιλογές 100%. Φτηνούς ή ακριβούς, νωρίς ή τελευταία στιγμή, με τραυματισμούς ή υγιέστατοι, ονόματα η λιγότερο γνωστοί – ελέω οικονομικής πίεσης – και παίκτες ετοιμοπόλεμοι ή ποδοσφαιριστές που έρχονται… οι πράσινες επιλογές για τεχνικό διευθυντή , προπονητή (αλλά και την ομάδα) ασυζητητί πολλαπλασιάστηκαν καταλυτικά.
Αυξήσαν τον αριθμό και τον ανταγωνισμό στον Παναθηναϊκό
Επειδή ένα και ένα ίσον μεταγραφές… Τι έβαλαν στο καλάθι οι “πράσινοι”; Δύο στόπερ Νούνες, Σένκεφελντ. Ένα δεκάρι τον Ζαχίντ. Τρία εξτρεμάκια… Κολοβό, Μπεκ, Μολό. Ένα αμυντικό χαφ, τον Φάουστο. Δυο ταλαντούχους φορ. Κονάν και Περέα. Και μάλιστα απέκτησε παίκτες…πλαστελίνη. Που πλάθονται αγωνιστικά ανάλογα τη διάταξη. Οι στόπερ παίζουν και δεξιά μπακ, ο ένας εξ αυτών επίσης αμυντικό χαφ. Ο Ζαχίντ οκταρο-δεκάρι και κατ ανάγκη εξτρέμ. Οι χαφ εξτρέμ παίζουν άνετα και στις δυο πτέρυγες στα επιθετικά φτερά. Ενώ ο Κολοβός παίζει άνετα και εσωτερικός ενώ γουστάρει να αγωνίζεται ως οκτάρι. Παίκτες πασπαρτού δηλαδή. Χαρτιά στην τράπουλα που την ανακατεύεις μέχρι να βγάλεις άσο. Τι καλύτερο για έναν προπονητή.
Για τους παραπάνω παίκτες ναι μαζί σας , θα χρειαστεί χρόνος να προσαρμοστούν και να απορροφηθούν στο ρόστερ. Νέοι παίκτες , άρα περισσότερος χρόνος. Και θαύματα προφανώς και δεν γίνονται. Όμως έτσι ή αλλιώς, οι λύσεις πολλαπλασιάστηκαν και ο Παναθηναϊκός προσέθεσε δύο στοιχεία που δεδομένα δεν τα είχε… Βάθος στον πάγκο και εμπειρία στο ρόστερ.Θα τα βρει μπροστά του.
Το μόνο που δεν υπολόγισαν στον Παναθηναϊκό είναι οι βαθμολογικές γκέλες, ο τραυματισμός του Κουρμπέλη και ο ένας βαθμός σε δυο αγώνες με Λαμία και ΟΦΗ. Αυτά έφεραν νευρικότητα, σενάρια, πίεση και άγχος με το καλημέρα , ενόψει Άρη και Ολυμπιακού. Έχασαν τα κανονάκια οι «πράσινοι» και δεν τους παίρνει να χάσουν βαθμούς στο Βικελίδης.
Η άλλη οπτική των Νταμπίζα – Δώνη
Επειδή ο ρεπόρτερ δεν αποφασίζει αλλά μεταφέρει τα δεδομένα γύρω από την ομάδα, οφείλω να μεταφέρω στον κόσμο πόσο διαφορετικά το βλέπουν εντός το έργο στον Παναθηναϊκό. Και πως βάσει φιλοσοφίας κινήθηκαν σε όλα τα μέτωπα , όπως κινήθηκαν.
Νταμπίζας και Δώνης δεν αντιλαμβάνονται έναν Παναθηναϊκό δύο αγωνιστικών. Βλέπουν τον Παναθηναϊκό ενός πρωταθλήματος που τελείωνει μήνες μετά. Ξέρουν ότι 5οι ή έκτοι Ευρώπη δεν παίζει – δυστυχώς – το «τριφύλλι του χρόνου. Πιο σημαντικό για αυτούς είναι φιάξουν ομάδα σε βάθος χρόνου. Δεν στέκονται, λοιπόν, σε μια ήττα όπως ο απλός φίλαθλος το αισθάνεται . Δεν τους κάνει διαφορά ένα Χ με τη Λαμία, τους κάνει σίγουρα όμως η κακή εμφάνιση με τον ΟΦΗ. Σίγουρα δεν θέλουν να πάει στράφι η δουλειά τους, γνωρίζουν όμως ότι τα δεδομένα και εφέτος λίγο πάνω ή κάτω θα είναι περίπου τα ίδια.
Τι συνέβη με τον σχεδιασμό στα χαφ
Για τον περίφημο αμυντικό χαφ που ήρθε τελικά, ο σχεδιασμός ήταν ο εξής αρχικά. «Στηρίζουμε τον Αλεξανδρόπουλο που έχει εξαιρετικά στοιχεία για να μη χαθεί. Έχουμε το Δημήτρη που έχει προσωπικότητα στο 6. Μπακ απ υπάρχει ο Δώνης που τον θεωρούν εξάρι και οκτάρι και που παρουσιάστηκε αλήθεια είναι ανεβασμένος. Ενώ έχουμε και το μπακ απ του Νούνες, ο όποιος έδειξε καλά στοιχεία στην προετοιμασία.
Όλα αυτά άλλαξαν… Οι εξελίξεις πρόλαβαν το σχεδιασμό , μετέτρεψαν το βλέπουμε αμυντικό χαφ, σε πρέπει να πάρουμε αμυντικό χαφ. Θα μου πείτε λογικά, γιατί πήρε τον Μπεκ και όχι πιο ακριβό εξτρεμ με τα χρήματα του. Ίσως γιατί τότε κανείς δεν ήξερε εάν θα παραμείνει η όχι ο Χατζηγιοβάννης. Και ίσως γιατί με 1,5 εξτρέμ πέρσι η ομάδα δεν πατούσε ούτε για βόλτα στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό έκριναν. Πως προέχουν τα φτερά της επίθεσης. Σωστό ή λάθος θα αποδειχτεί στο χειροκρότημα.
Μπέρδεμα με το θέμα φορ
Αν θέλουμε να θέσουμε ένα σοβαρό θέμα συζήτησης αυτό είναι ο επιθετικός στα μάτια μου και όχι ο χαφ. Γιατί κάποια πράγματα δεν τα καταλαβαίνω. Ακόμη και τώρα ο «Ντάμπι» κοιτάζει στα κλεφτά κάποιες περιπτώσεις. Όχι κάτι ιδιαίτερο, όμως. Κυρίως με χαμηλό κασέ. Αν και 99,9% δεν θα γίνει άλλη μεταγραφή.
Για να τα βάλουμε σε μια σειρά… Καταρχάς ο Βέργος ήταν πολύ ανεβασμένος στην προετοιμασία, όμως μπέρδεψε τους ανθρώπους της ομάδας που τον έβαλαν στους πρώτους για δανεισμό αλλά έμεινε. Του Κονάν παιζόταν μέχρι τέλους αλλά προτιμήθηκε – αν και άρεσε – να πάρει ματς στο Λεβαδειακό. Ο Εμμανουηλίδης το ίδιο αλλά Πανιώνιο.
Ο Περέα όπως παραδέχτηκε και ο Νίκος Νταμπίζας δημόσα είναι επένδυση άρα δεν βασίζεσαι σε αυτόν, εάν βγει βγήκε. Τον Καμπετζή δεν τον πιστεύουν (όχι γενικά) ειδικά στο 9. Και το βασικότερο αυτό που έβγαινε στην προετοιμασία είναι πως ο Παναθηναϊκός θέλει βασικά φορ να αυξήσει τον ανταγωνισμό. Αυτό δεν συνέβη. Εάν λοιπόν, ο Μακέντα είναι καλά , όλα καλά. Αν λείψει πχ με μια κόκκινη, θα είναι ζήτημα. Αυτό είναι ξεκάθαρα μια αχίλλειος πτέρνα της στρατηγικής. Όχι μηδενιστικά όλες οι κινήσεις στο σύνολο τους. Όμως, το θέμα φορ είναι σοβαρό. Και νομίζω εδώ υπάρχει μια αστοχία..
Ακόμη και να έρθει επιθετικός στο 90 θα είναι μια ευκαιρία από τα χαμηλά ράφια. Ένα νέο στοίχημα. Ίσως μόνη εξαίρεση αποτελεί ο Ζόνατας που έχει θέματα αλλά ξέρει πολύ μπάλα και αξίζει υπομονής. Οι υπόλοιποι δεν εξιτάρουν. Και κυρίως μόνο αν χτυπήσεις κάποιο παίκτη στα αζήτητα ή με κάποιον απελπισμένο ελέω timing με τραυματισμό μπορείς να πετύχεις το ελάχιστο κόστος μεταγραφής, ας μην γελιόμαστε.
Όλοι ήξεραν ότι ο Παναθηναϊκός θα κινηθεί για τέτοιου τύπου μεταγραφές
Σε ό,τι αφορά τώρα τις καθυστερημένες αφίξεις , επίσης ξεκάθαρα… Όχι δεν είναι καλό να χεις για ένα μήνα μέχρι να μπουν βασικές μονάδες. Από την άλλη εάν υπήρχε ένα υψηλότατο μπάτζετ δεν νομίζω πως θα περίμενε κάποιος να πέσουν οι τιμές για να βγει ο προϋπολογισμός. Θα είχε ψωνίζει πολύ νωρίτερα οι ‘πράσινοι» και από τα πάνω ράφια.
Για να είμαστε ρεαλιστές, άπαντες ήξεραν πως θα κινηθεί ο Παναθηναϊκός και εφέτος με 3.400 μπάτζετ. Ας μην κάνουμε τους έκπληκτους. Ναι δεν αρέσει σε κανένα αλλά το γνωρίζαμε. Και εσείς και εγώ και στην ΠΑΕ… Γιατί προκαλεί τόσο έκπληξη πως στις καθυστερήσεις ήρθε αμυντικός χαφ με 130 χιλιάδες Ευρώ και όχι ένας με 800. Γιατί φωνάζουμε για τα πολλά εξτρέμ ενώ δεν είχαμε κανένα. ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν εννοώ να μην υπάρχουν απαιτήσεις για το καλύτερο. Παναθηναϊκός είσαι! Από την άλλη όμως υπάρχει και μια ρεαλιστική πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να κάνουμε πως δεν τρέχει τίποτα. Αυτό λοιπόν, είναι μια άλλη παράδοξη ιστορία…Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι κρίνονται, όχι στα Social αλλά στον αγωνιστικό χώρο. Και έτσι όπως τα έφερε η ζωή, σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, σε αυτό το χρόνο αισθάνομαι πως οι κρίσεις έρχονται πρόωρα. Μέχρι το ματς με τον Ολυμπιακό και βλέπουμε βήμα βήμα.
