Ο Παναθηναϊκός κέρδισε και τον ΟΦΗ έκανε το τέσσερα στα τέσσερα που ήταν το ζητούμενο, παρέμεινε αήττητος μέσα στο 2021 και συνεχίζει την ανοδική του πορεία με στόχο τι άλλο από το να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα και να πάρει ένα Ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Βέβαια στο ματς με τον ΟΦΗ, μάλλον καλύτερα και στο ματς με τον ΟΦΗ δεν έπεισε με την απόδοση του. Όπως είχε γίνει και κόντρα στην ΑΕΛ, τον Άρη αλλά και τον Απόλλωνα Σμύρνης. Παιχνίδια που ναι μεν πήρε αλλά δεν ήταν καλύτερος από τους αντιπάλους του. Όπως και στο 90’ λεπτό κόντρα στον ΟΦΗ.
Και στις τέσσερις αναμετρήσεις παρουσίασε το ίδιο πρόβλημα. Έβαλε γκολ, κλείστηκε πίσω και έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους του να απειλήσουν, να φτάσουν στην περιοχή και να κάνουν τη μια φάση μετά την άλλη. Και πότε η αστοχία τους, πότε η κλάση του Διούδη, πότε οι καλές τοποθετήσεις των αμυντικών κράτησαν το μηδέν για το τριφύλλι. Και έτσι ήρθαν οι νίκες, οι δώδεκα βαθμοί και η άνοδος στο βαθμολογικό πίνακα.
Στα περισσότερα από τα προηγούμενα ματς όμως ο Παναθηναϊκός είχε δικαιολογίες να παρατάξει και να βάλει μπροστά από μια καλή εμφάνιση με μεγαλύτερη όλων τις πολλές απουσίες πολλών και βασικών ποδοσφαιριστών.
Κόντρα στον ΟΦΗ όμως με εξαίρεση τους Κουρμπέλη, Χατζηγιοβάνη άπαντες ήταν στη διάθεση του Μπόλονι και μάλιστα σε καλή κατάσταση ενώ ο αντίπαλος ήταν αυτός που προερχόταν από μια τροφική δηλητηρίαση με πολλούς παίκτες να παίζουν έχοντας το προηγούμενο 48ώρο χάσει προπονήσεις και δυνάμεις.
Και όμως και κόντρα σε αυτόν τον αντίπαλο ο Παναθηναϊκός έπαιξε αρκετά καλά για 30 λεπτά, σκόραρε και αντί να καθαρίσει το ματς έπαιξε με τη φωτιά μέχρι το 87’ όταν και ήρθε η μαγική ενέργεια του Αλεξανδρόπουλο και η ασίστ στον Καμπετσή για το 2-0 με το οποίο οι πράσινοι κλείδωσαν τη νίκη στο φινάλε. Όπως είχε γίνει και με την ΑΕΛ.
Ο Παναθηναϊκός από εδώ και στο εξής όμως δεν πρέπει απλά να κερδίζει. Πρέπει να πείθει και με την απόδοση του. Να καθαρίζει τα τρίποντα, να σκοράρει και να συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς για να βάλει και άλλο γκολ, και άλλο γκολ. Για τον Παναθηναϊκό μιλάμε, τη μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας.
Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι στο τριφύλλι από τον προπονητή μέχρι τον τελευταίο παίκτη καθώς ο κόσμος το ξέρει και αυτό που βλέπει πέρα από τη χαρά της νίκης δεν του δίνει τίποτα άλλο. Και όπως έγραψα και στην αρχή αν για κάποια ματς αυτοσκοπός ήταν η νίκη και οι τρεις βαθμοί πλέον το τριφύλλι πρέπει να βγάλει και άλλα πράγματα στο παιχνίδι του.
Τις δυνατότητες τις έχει, τους παίκτες τους έχει, την ποιότητα την έχει. Το έχουν αποδείξει οι νίκες στα τελευταία παιχνίδια. Οπότε ήρθε η ώρα να συνδυάσει απόδοση με αποτέλεσμα καθώς μπορεί στα επόμενα ματς οι αντίπαλοι να είναι καλύτεροι και να την πληρώσει.
Φυσικά το μεγαλύτερο κέρδος από τη νίκη επί του ΟΦΗ ήταν και πάλι η εμφάνιση των μικρών. Οι Καμπετσής, Εμμανουηλίδης και Αλεξανδρόπουλος ήταν για ένα ακόμη ματς αρκετά καλοί. Ο πρώτος σκόραρε για δεύτερο σερί παιχνίδι ενώ είχε αρκετές καλές ενέργειες, ο δεύτερος τράβηξε επιθετικά τον Παναθηναϊκό στο πρώτο μισάωρο και είχε μια ασίστ πάρε βάλε στον Σένκεφελντ για το 1-0.
Και ο τρίτος είχε πολλές καλές ενέργειες, εξαιρετικά τρεξίματα, καλές τοποθετήσεις και μια μαγική προσπάθεια που δείχνει γιατί στο πρόσωπο του πολλοί έβλεπαν πριν κάποια χρόνια ίσως το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει βγάλει η ακαδημία του Παναθηναϊκού μετά τον Σωτήρη Νίνη. Και δεν αποκλείεται αν δεν είχε ένα σοβαρό τραυματισμό που τον άφησε εκτός αγωνιστικής δράσης για επτά μήνες στην μετάβαση του από την Κ17 στην Κ19 να κάναμε λόγο για έναν ολοκληρωμένο παίκτη που θα είχε τη φανέλα του βασικού σπίτι του.
Υ.Γ. Ο Παναθηναϊκός πάει την Τετάρτη στον Βόλο χωρίς τον «μικρό» και χωρίς τον Σένκεφελντ ενώ ο Μπόλονι δεν έχει στη διάθεση του ως γνωστόν και του Κουρμπέλη. Οπότε πρέπει να δούμε τι λαγό θα βγάλει από το καπέλο του ο Λάζλο Μπόλονι στο ματς με την ομάδα της Μαγνησίας.
