Το σκεπτικό του Γιάννη Αλαφούζου στα τέλη Δεκεμβρίου έλεγε πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε πιάσει «ταβάνι» και με αυτόν στον πάγκο ο Παναθηναϊκός θα έχανε τα συνεχόμενα ντέρμπι που είχε μπροστά του και θα έμενε εκτός στόχων σε πρωτάθλημα και Κύπελλο.
Για αυτό και μέσα από μια αναζήτηση προπονητών, καθώς ο Φατίχ Τερίμ δεν ήταν ο πρώτος, ούτε ο μοναδικός, πήρε ο ΙΔΙΟΣ την απόφαση, να προβεί στην αλλαγή της τεχνικής ηγεσίας για να μην το κάνει μετά από ένα χαμένο ντέρμπι ή την απώλεια ενός στόχου.
Και παράλληλα ο ίδιος πήρε την απόφαση να ΠΡΟΙΚΙΣΕΙ τον νέο προπονητή με έναν εκ των καλύτερων Ελλήνων ποδοσφαιριστών, αν όχι τον καλύτερο και με ότι άλλου του ζητήσει στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Το να πούμε τώρα τι θα γινόταν αν έδινε τα ίδια εφόδια στον Γιοβάνοβιτς δεν έχει σημασία να το συζητάμε καθώς δεδομένα δεν έχουμε μαντικές ικανότητες.
Αυτό που δεδομένα μπορούμε να πούμε είναι πως αυτό που ήλπιζε δεν συνέβη. Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε κανένα από τα τέσσερα ντέρμπι που έδωσε με τον Φατίχ Τερίμ στον πάγκο του καθώς ήρθε ισόπαλος με την ΑΕΚ, έχασε από τον ΠΑΟΚ και έφερε δύο ισοπαλίες με τον Ολυμπιακό και συνεχίζει στο Κύπελλο μετά την πρόκριση στη διαδικασία των πέναλτι.
Ακολούθησε όμως μια ήττα από τον Ατρόμητο που έχει φέρει σε δύσκολη θέση τον Παναθηναϊκό αναφορικά με την παρουσία του στα ημιτελικά ή μη.
Οπότε ο πρώτος στόχος που είχε θέσει ο Γιάννης Αλαφούζος όταν έπαιρνε την απόφαση να διώξει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν επετεύχθη. Σίγουρα ο Τούρκος τεχνικός έχει πολλά ελαφρυντικά καθώς ήρθε σε μια ομάδα που δεν γνώριζε, προέκυψαν τραυματισμοί, είχε πολλά και συνεχόμενα ματς και οι αλλαγές που θέλει να περάσει δεν μπορούν να γίνουν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Και επίσης ακόμη δεν έχει χαθεί τίποτα.
Με νίκη επί του Ατρόμητου την Τετάρτη θα βρεθεί στα ημιτελικά του Κυπέλλου ενώ η μάχη του πρωταθλήματος από τη στιγμή που είναι τόσο κοντά οι ομάδες θα κριθεί στα playoffs και εκεί ο Τερίμ θα έχει μια πλήρη εικόνα για τους αντιπάλους του, κάτι που σαφώς δεν μπορεί να είχε μέχρι σήμερα.
Τα ανακάτεψε χωρίς λόγο
Πάμε όμως και στα όσα συνέβησαν στο ματς της Τούμπας. Εκεί όπου φυσικά την ενδεκάδα δεν την κατέβασε ο Γιάννης Αλαφούζος, ούτε ο ιδιοκτήτης είναι υπεύθυνος για την προετοιμασία των ποδοσφαιριστών και τις επιλογές του Τούρκου προπονητή. Το τριφύλλι πήγε να παίξει χωρίς τον Φώτη Ιωαννίδη και όλοι καταλαβαίνουμε πως κάποιο λάθος έγινε με τη χρησιμοποίηση του Έλληνα φορ κόντρα στον Ατρόμητο. Φταίει ο Τερίμ; Φταίει το ιατρικό τιμ; Φταίει ο ίδιος ο παίκτης; Ίσως και όλοι μαζί. Το γεγονός είναι πως ο κορυφαίος πράσινος της φετινής σεζόν έμεινε εκτός του ντέρμπι κορυφής και όλοι παρακαλούν να μην έχει πάθει υποτροπή και χάσει πολλά παιχνίδια ακόμα.
Δεδομένα καλές οι μεταγραφές, δίνουν ποιότητα σε μια ομάδα, αλλά σε ένα ντέρμπι κορυφής δεν μπορείς να δίνεις φανέλα βασικού σε τρεις ποδοσφαιριστές που έχουν τέσσερις προπονήσεις μάξιμουμ με την ομάδα και δεν ήταν αυτοί που είχαν το τριφύλλι στην κορυφή έως τώρα. Οι παίκτες αυτοί πρέπει να μπουν σιγά-σιγά, ένας-ένας, στο παιχνίδι της ομάδας και να γίνουν ένα με το σύνολο.
Και όμως ο Τερίμ επέλεξε στην Τούμπα να βάλει και τον Ντραγκόφσκι και τον Ούγκο και τον Αϊτόρ. Και μάλιστα η χρησιμοποίηση του Ούγκο έκανε και άλλο κακό. Έβγαλε από τα στόπερ τον Αράο που είχε πάει καλά κόντρα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ με τον Γεντβάι με αποτέλεσμα η άμυνα του τριφυλλιού να είναι πιο ευάλωτη στην αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ.
Κόντρα σε μια ομάδα που διανύει εξαιρετική περίοδο από τη μέση και μπροστά και έχει ποδοσφαιριστές που μπορούν να βάλουν τη μπάλα στα δίχτυα με κάθε τρόπο. Για μένα θα μπορούσε να παίξει μόνο ο «Μπάκα» από την αρχή και από εκεί και πέρα να γινόταν σταδιακά η ένταξη στην ομάδα των Ντραγκόβσκι, Ούγκο.
Λάθος η μη χρησιμοποίηση του Λοντίγκιν
Επίσης το γιατί δεν έπαιξε ο Λοντίγκιν δεν μπορώ να το καταλάβω. Ποιο ήταν το σκεπτικό της χρησιμοποίησης του Πολωνού γκολκίπερ. Είναι τόσο καλύτερος από τον Λοντίγκιν, να το δεχτώ. Ακόμα όμως δεν ξέρει τα μικρά ονόματα των συμπαικτών του και πολύ περισσότερο δεν ξέρει τους αντιπάλους που είχε να αντιμετωπίσει και τον τρόπο που παίζουν, σκοράρουν , κινούνται για να κατευθύνει την άμυνα. Και φέτος ο Λοντίγκιν στις ευκαιρίες που πήρε έδειξε πως είναι κέρβερος πραγματικός.
Ο Παναθηναϊκός το παραδέχτηκε και ο Τερίμ, και αυτό του το αναγνωρίζω και το αναγνωρίζω σε κάθε προπονητή που το δηλώνει, δεν έπαιξε καλά. Και ο Τούρκος τεχνικός το είπε μετά το τέλος της αναμέτρησης, το επανέλαβε στη συνέντευξη Τύπου και το τόνισε αρά κατάλαβε και ο ίδιος πως η ομάδα του δεν μπορούσε να πάρει κάτι παραπάνω από το παιχνίδι της Τούμπας παρά τις ευκαιρίες που είχε στο τέλος για να ισοφαρίσει. Και επίσης μου άρεσε πως δεν έψαξε δικαιολογίες. Ούτε σε απουσίες, ούτε σε διαιτησία, ούτε στον καιρό όπως κάνουν τόσο και τόσοι προπονητές μετά από μια ήττα της ομάδας τους.
Υ.Γ. Εκεί με τους τραυματισμούς μήπως πρέπει να το δουν λίγο στον Παναθηναϊκό. Δεν γίνεται σε κάθε ματς να υπάρχει και ένας μυϊκός τραυματισμός. Ζούμε στο 2024 που τέτοια πράγματα μπορούν να προβλεφθούν κιόλας. Οπότε ίσως θα πρέπει να γίνει ένα εσωτερικό ψάξιμο για το τι συμβαίνει; Ποιος φταίει; Τι δεν πάει καλά;
Υ.Γ.1 Έχει παραγίνει το κακό με τον Λουτσέσκου. Ο Ρουμάνος ίσως είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που έχει έρθει στην Ελλάδα αλλά το να έχει τέτοια εμμονή με τη διαιτησία και να θέλει κάθε σφύριγμα υπέρ του και να μην δίνεται τίποτα στον αντίπαλο παρά πάει. Δεν γίνεται να φωνάζει για το πέναλτι στον Μπακασέτα. Δεν γίνεται. Δηλαδή για την ομάδα του δεν θα το ήθελε αν γινόταν αντίστροφα; Όσο και να μην έχει δύναμη το μαρκάρισμα του Τάισον είναι πάτημα πάνω στο πόδι του Μπακασέτα. Βέβαια οι μουρμούρες δεν έχουν ξεκινήσει από εκείνη τη φάση αλλά νωρίτερα στο πρώτο μέρος σε ένα πέναλτι που ζητάνε από τον ΠΑΟΚ με την όποια παράβαση… αν υπάρχει να είναι εκτός περιοχής.
