Έγραφα μετά την βαριά ήττα του Παναθηναϊκού στην OPAP Arena από την ΑΕΚ πως οι πράσινοι εμφανίστηκαν… τραγικοί στον τελικό και φυσικά μιλάμε για αποτυχία.
Που να σκεφτώ δηλαδή πως τρεις μέρες μετά ο ΠΑΟΚ θα κέρδιζε την Ένωση με 3-2 στο 90’ την ώρα που το τριφύλλι έχανε 1-0 από τον Άρη και ο Τερίμ θα έκανε τα… πάντα για να μην κερδίσει εν τέλει ο Παναθηναϊκός και να μπει ξανά στη διεκδίκηση του τίτλου και μάλιστα με περισσότερες πιθανότητες από κάθε άλλη ομάδα, πλην της ΑΕΚ.
Ο Τερίμ στο ματς με τον Άρη έριξε ότι είχε διαθέσιμο από τον πάγκο για να πάρει το παιχνίδι και να φτάσει στην ανατροπή ο Παναθηναϊκός αλλά το έκανε με τον πλέον λάθος τρόπο. Σαν να είχε αρκετά λαχανικά στη διάθεση του να τα έριξε όλα σε ένα μπολ και να ήθελε να βγάλει μια ωραία σαλάτα. Αυτό δεν… γίνεται.
Τα έκανε… σαλάτα
Ένα ματς μπορείς να το γυρίσεις αν έχεις ποδοσφαιρική λογική ακόμα και αν συνεχίσεις να παίζεις με ένα επιθετικό, ακόμα και αν συνεχίσεις να έχεις την ίδια ενδεκάδα με την οποία ξεκίνησες ένα ματς. Δεδομένα όμως δεν μπορείς να το γυρίσεις όταν παίζεις χωρίς λογική, όταν παίζεις με τρία σέντερ φορ, χωρίς ρόλο και πλάνο, όταν παίζεις με δύο δεκάρια χωρίς ρόλο και πλάνο και εν γένει όταν παίζεις χωρίς πλάνο.
Κανείς δεν κατάλαβε τον τρόπο με τον οποίο έπαιζε ο Παναθηναϊκός στο ματς με τον Άρη. Όχι στα τελευταία λεπτά του αγώνα αλλά από το 46’ και μετά όταν το τριφύλλι ήθελε ναι μεν να γυρίσει την αναμέτρηση αλλά με έναν ανορθόδοξο τρόπο, έναν τρόπο που μόνο ο Τούρκος τεχνικός είχε στο μυαλό του και ανάθεμα αν τον είχε επικοινωνήσει στους παίκτες του.
Πράγματα που έγιναν χειρότερα μετά το 62’ και την είσοδο του Γερεμέγεφ στο ματς. Όσο και αν ψάξω να θυμηθώ ποτέ δεν θα βρω ένα παιχνίδι, όχι μόνο του Παναθηναϊκού αλλά και άλλων ομάδων να παίζουν στον αγωνιστικό χώρο με τρία σέντερ φορ όπως οι Ιωαννίδης, Σπόραρ, Γερεμέγεφ. Ναι ο Φώτης μπορεί να παίξει και πίσω από τους επιθετικούς αλλά ειλικρινά δεν θυμάμαι σε κάποιο ματς τρία βαριά σέντερ φορ στην κορυφή της επίθεσης μιας ομάδας.
Παταγώδης αποτυχία του Αλαφούζου
Φυσικά και το μεγαλύτερο μέρος της αποτυχίας το φέρει ο Φατίχ Τερίμ. Αυτός παίρνει τις αποφάσεις, αυτός βάζει τους παίκτες, αυτός είναι υπεύθυνος για την “απενεργοποίηση” κάποιων άλλων παικτών και αυτός πρέπει να σκεφτεί πως η ομάδα του θα γίνει καλύτερη, θα παίξει καλύτερα και θα φτάσει στην ανατροπή.
Βέβαια αν ο Τερίμ παίρνει πάνω του το μέρος της αποτυχίας που του αναλογεί από τον Ιανουάριο και μετά αυτός που είναι ο νούμερο ΕΝΑ υπεύθυνος για όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό, όχι μόνο φέτος, είναι ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ.
Ο ιδιοκτήτης του τριφυλλιού πήρε την απόφαση να διώξει τον Γιοβάνοβιτς τον Δεκέμβριο με την απόφαση του να έχει να κάνει με το γεγονός πως ο Σέρβος είχε πιάσει ταβάνι και δεν μπορεί να νικήσει στα ντέρμπι. Αυτός αποφάσισε, αφού είδε 2-3 προπονητές, να πάει στην επιλογή του Τερίμ. Να φέρει έναν 70χρονο τεχνικό με τα καλά του και τα κακά του, αλλά ο οποίος είναι προπονητής μιας άλλης εποχής.
Εν τέλει η απόφαση του Αλαφούζου αποδείχτηκε λανθασμένη και ο Παναθηναϊκός όχι απλά απέτυχε, αλλά αυτό συνέβη ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ, και ούτε θέλω να σκέφτομαι τι θα γίνει αν το τριφύλλι δεν καταφέρει να πάρει το Κύπελλο Ελλάδας στον τελικό με τον Άρη.
