Δεν παίρνει αποτελέσματα, δεν κατακτά νίκες, δεν μπορεί να… σηκώσει κεφάλι, δεν μπορεί καν να κερδίσει ομάδα από χαμηλότερη κατηγορία. Όμως δεν μπορεί κανένας να κατηγορήσει τον Παναθηναϊκό ότι δεν έχει δώσει μπόλικη χαρά στην περιφέρεια. Γιατί η ομάδα του Γιώργου Δώνη έχει γίνει εφέτος η… χαρά κάθε επαρχιακής ομάδας!
Λίγα χιλιόμετρα να βγει από τα μεγάλα αστικά κέντρα αυτό το σύνολο παικτών που φορά το Τριφύλλι στο στήθος και θέλει να πιστεύει ότι εκπροσωπεί τον Παναθηναϊκό και κατευθείαν στήνεται… γιορτή στις πόλεις που επισκέπτεται! H περιοδεία άρχισε στη Λαμία, συνεχίστηκε στο Αγρίνιο, στο Βόλο και το Ηράκλειο. Α, ναι, έκανε μια στάση και στην Πάτρα και κατάφερε να κερδίσει το… μεγαθήριο (το αναφέρω με δόση χιούμορ και με σεβασμό στη μεγάλη ιστορία της Παναχαϊκής).
Κι όχι μονάχα αυτό! Έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους στην Ξάνθη και στη Λάρισα, οι Κρητικοί χόρεψαν… πεντοζάλι στο ΟΑΚΑ και μονάχα η Λαμία και ο Αστέρας Τρίπολης… υποτάχθηκαν στην ανωτερότητα των Πράσινων (με τα χίλια ζόρια).
Κάποια στιγμή αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώσει! Γιατί όποιες και αν είναι οι συνθήκες – οι οποίες πλέον είναι πολύ καλύτερες – δεν σηκώνει άλλη ντροπή η ιστορία του Παναθηναϊκού. Δεν σηκώνει άλλο ρεζιλίκι! Όχι, δεν είναι ντροπή όταν χάνεις από μια καλύτερη ομάδα. Και ο ΠΑΣ Γιάννινα ήταν καλύτερος από τον Παναθηναϊκό στους “Ζωσιμάδες”. Ντροπή είναι να μην “σκυλιάζεις” για να πετύχεις το μοναδικό ρεαλιστικό στόχο που έχεις θέσει. Ντροπή είναι να παρουσιάζεις αυτή την αγωνιστική εικόνα… οίκτου. Ντροπή είναι να μην προσπαθείς. Ίσως βέβαια και να μην μπορούν τα παλικάρια, όπως έλεγε κάποτε και ο Άγγελος Αναστασιάδης.
Υ.Γ. Καμία δικαιολογία ο αγωνιστικός χώρος, ακόμα και αν υπήρχαν στιγμές που οι παίκτες έκαναν… πατινάζ. Και δεν είναι δικαιολογία, γιατί πολύ απλά και οι δύο ομάδες πέρασαν αυτό το μαρτύριο. Όμως είναι εξευτελιστικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο να ζούμε ακόμα τέτοιες πρωτόγονες καταστάσεις και να βλέπουμε γήπεδα… παγοδρόμια. Κύριοι, δεν βρέχει…
