Ο καθένας αντιλαμβάνεται με άλλο τρόπο τη σχέση του με τον Παναθηναϊκό. Άλλος ξυπνάει και κοιμάται με τη σκέψη της ομάδας. Άλλος είναι πιο χαλαρός, θα ενδιαφερθεί για τις εξελίξεις, αλλά έχει άλλες προτεραιότητες στη ζωή του. Όλα εξαρτώνται από την ιδιοσυγκρασία του καθενός, την ηλικία του και τα βιώματα του. Ούτε υπάρχει λόγος για υποδείξεις και συμβουλές. Προφανώς, κάποιοι αγαπούν περισσότερο τον Παναθηναϊκό, αλλά η κατηγοριοποίηση δεν βοήθησε ποτέ και πουθενά.
Ο Παναθηναϊκός των τελευταίων ετών δεν έχει σχέση με τον Παναθηναϊκό που μάθαμε. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας. Δεν παύει όμως να είναι ο Παναθηναϊκός. Ο Σύλλογος που αγαπήσαμε, με τον οποίο ανδρωθήκαμε, στην αγάπη του οποίου θα μυήσετε τα παιδιά σας, τα ανίψια σας, τα βαφτιστήρια σας. Περνάει δύσκολα, δεν προξενεί έντονα συναισθήματα, αλλά παραμένει ο Παναθηναϊκός.
Σήμερα είναι μία από τις λίγες Κυριακές των τελευταίων ετών που υπάρχει το αίσθημα της προσμονής για το παιχνίδι. Όχι στο βαθμό που αρμόζει τον Παναθηναϊκό, αλλά υπάρχει. Θυμηθείτε το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στον πρώτο γύρο… Ελάχιστοι ασχολήθηκαν, ακόμα λιγότεροι πήγαν στο ΟΑΚΑ, ήταν μία Κυριακή σαν όλες τις άλλες.
Σαφώς, το αποτέλεσμα της Κυριακής δεν θα αλλάξει το μέλλον του Παναθηναϊκού. Δεν θα εξαφανίσει τα προβλήματα, δεν θα λύσει το ιδιοκτησιακό, δεν θα επαναφέρει την προοπτική. Όμως, έχουμε ανάγκη από Κυριακές όπως αυτή. Κυριακές που ανυπομονούμε για το παιχνίδι, που θέλουμε να πάμε στο γήπεδο και να δούμε τον Παναθηναϊκό. Κυριακές που να μας θυμίζουν γιατί υποστηρίζουμε τον Παναθηναϊκό.
Ο Φεβρουάριος θα έχει τέτοιες Κυριακές. Και Τετάρτες ή Πέμπτης, αφού ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ για τον προημιτελικό του Κυπέλλου. Η σπίθα υπάρχει στον κόσμο και θα εξαρτηθεί από την ομάδα εάν θα αρπάξει φωτιά. Με μία νίκη απόψε το βράδυ, ο Παναθηναϊκός θα θυμηθεί ποιος είναι και το έχει μεγάλη ανάγκη. Για όσους ανήκουν στο δυναμικό του Συλλόγου και για όσους τον υποστηρίζουν. Γιατί του αρμόζει να γιορτάσει τα γενέθλια του με μία μεγάλη νίκη…
