Επικρατούσε η εντύπωση ότι η Διπλή Ανάπλαση είχε “κολλήσει” και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος την επιβεβαίωσε με τις δηλώσεις του στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού. Τα λεγόμενα του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ προκάλεσαν αίσθηση και ποικίλα σχόλια.
Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε την πλήρη κατάλυση της ισοτιμίας στο συγκεκριμένο ζήτημα, σε σύγκριση με τις άλλες μεγάλες ομάδες. Ούτε να μιλήσουμε στο θυμικό του κόσμου του Τριφυλλιού για το γήπεδο. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να εξετάσουμε λογικά την τοποθέτηση του Γιαννακόπουλου και να ερευνήσουμε εάν έχει δίκιο.
Σε πολλούς ξένισε η εξής αποστροφή του λόγου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου: “Οι δεσμεύσεις ήταν ότι δίνοντας τη Λεωφόρο, που είναι το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του Συλλόγου, θα έπρεπε όπως μας είχαν δεσμευτεί, να υπάρχει η χρηματοδότηση για όλες τις εγκαταστάσεις του Βοτανικού όπως να υπάρξει και η εύρυθμη μετάβαση της τριετίας μέχρι να μπούμε στον Βοτανικό. Όλα αυτά ήταν δεσμεύσεις που μένει να τις δούμε να υλοποιούνται“.
Αρκετοί – και φίλοι του Τριφυλλιού μεταξύ τους – εξέφρασαν την άποψη ότι “ο Γιαννακόπουλος τα ζητάει όλα τσάμπα, χωρίς εκείνος να δώσει το παραμικρό“. Πράγματι, για να μην αδικήσουμε και τους καλοπροαίρετους, με μία πρόχειρη ανάγνωση εξάγεται αυτό το συμπέρασμα. Στην Ελλάδα της κρίσης, που ακόμα τελεί υπό ιδιότυπο μνημόνιο, θα ήταν πρόκληση το κράτος να χρηματοδοτήσει εξ’ ολοκλήρου τις εγκαταστάσεις ενός αθλητικού συλλόγου. Ωστόσο, ισχύει κάτι τέτοιο; Πάμε να το πάρουμε σημείο προς σημείο…
Η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη
Καταρχάς, ο νόμος της Διπλής Ανάπλασης που έχει ψηφιστεί από το 2005 προβλέπει ότι ο φορέας υλοποίησης του έργου είναι ο Δήμος Αθηναίων και έχει την υποχρέωση να αναγείρει γήπεδο ποδοσφαίρου κατηγορίας 4 αστέρων της UEFA, το οποίο θα νοικιάσει η ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Δεύτερον, το αθλητικό κέντρο του Ερασιτέχνη υποχρεούται να το κατασκευάσει ο ιδιοκτήτης του εμπορικού κέντρου (τότε ήταν η τεχνική εταιρία “Μπάμπης Βωβός).
Άρα, εκ του νόμου, ο Γιαννακόπουλος δήλωσε το αυτονόητο και αυτό που ισχύει από την πρώτη μέρα του εγχειρήματος. Πουθενά δεν γράφει το νομικό πλαίσιο ότι η ΠΑΕ ή ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός έχουν την ευθύνη για την χρηματοδότηση της αποπεράτωσης των εγκαταστάσεων τους… Αν θέλουν, μπορούν σε συμφωνία με τον Δήμο Αθηναίων να αναλάβουν, αλλά δεν είναι υποχρεωμένοι… Αν η Πολιτεία θέλει να τροποποιήσει τη νομοθεσία, ας το δηλώσει ευθαρσώς και ας συζητήσει με τις διοικήσεις ΠΑΕ και Ερασιτέχνη.
Λεφτά που δεν επιστράφηκαν ποτέ
Βασισμένη στο νόμο της Διπλής Ανάπλασης, από το 2006 και έπειτα, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ξόδεψε περίπου 5,5 εκατομμύρια ευρώ για μελέτες και εκσκαφές στο Βοτανικό. Αυτό το ποσό ουδέποτε επιστράφηκε από το κράτος, παρότι φέρει ακέραια την ευθύνη για τη διακοπή των εργασιών. Η ΠΑΕ δεν λειτούργησε παράνομα, αλλά επένδυσε σε ένα πρότζεκτ που εκπόνησαν τα αρμόδια υπουργεία. Όμως, αποδείχτηκε ότι η τότε Κυβέρνηση νομοθέτησε πρόχειρα και ανάγκασε την ΠΑΕ να ξοδέψει λεφτά που δεν πήρε πίσω…
Ανυπολόγιστα τα διαφεύγοντα κέρδη
Ένα μεγάλο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό είναι τα διαφεύγοντα κέρδη. Αν η Πολιτεία είχε πράξει το χρέος της και είχε νομοθετήσει ορθά, ο Παναθηναϊκός συνολικά ως σύλλογος θα χρησιμοποιούσε το αθλητικό κέντρο του από το 2009. Δηλαδή, 12 χρόνια πριν. Δεν θα σταθούμε στα οφέλη που θα είχαν τα τμήματα με τη χρήση σύγχρονων εγκαταστάσεων και το αίσθημα της μόνιμης έδρας. Αυτά τα μεγέθη δεν είναι μετρήσιμα, αλλά σίγουρα τα πράγματα θα ήταν ασύγκριτα καλύτερα σε όλα τα επίπεδα. Θα μείνουμε μόνο στο οικονομικό.
Στο Βοτανικό, τα έσοδα της ΠΑΕ θα αυξάνονταν στον υπερθετικό βαθμό από τις πωλήσεις εισιτηρίων, τις ενοικιάσεις των σουιτών και την εκμετάλλευση των εμπορικών χώρων. Έσοδα που τώρα είναι από ελάχιστα έως μηδαμινά. Αν υπολογίσουμε ότι ο μνημονιακός Παναθηναϊκός, ο οποίος αγωνίζεται στο ΟΑΚΑ, πουλάει μικρό αριθμό εισιτηρίων και δεν έχει εμπορικούς χώρους, αποκομίζει περίπου 12-13 εκατομμύρια το χρόνο, μπορείτε να φανταστείτε πόσα χρήματα θα κέρδιζε στο Βοτανικό. Κατά μέσο όρο, μπορούμε να τα υπολογίσουμε μίνιμουμ στα 20 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Για κάντε τον πολλαπλασιασμό αυτού του ποσού, επί 11 χρόνια; Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη…
Από αυτές τις εισπράξεις ένα μεγάλο μέρος θα κατέληγε στον Ερασιτέχνη, ο οποίος θα είχε μεγαλύτερους προϋπολογισμούς από τους τωρινούς, θα συγκροτούσε πιο ανταγωνιστικά ρόστερ, θα είχε μεγαλύτερες επιτυχίες, θα προσέλκυε περισσότερους χορηγούς και με τη σειρά τους, τα έσοδα θα αυξάνονταν. Όλα αυτά είναι μία αλυσίδα που το ένα φέρνει το άλλο…
Τα έξοδα της “νομαδικής” ζωής
Όλα αυτά τα χρόνια που η ΠΑΕ θα έπρεπε να παίζει στο γήπεδο της στο Βοτανικό και ο Ερασιτέχνης να έχει το αθλητικό κέντρο του στην ίδια τοποθεσία, αντίθετα περιφέρονται στην Αττική. Η ομάδα ποδοσφαίρου κινείται μεταξύ του απαρχαιωμένου “Απόστολος Νικολαϊδης” και του αντιποδοσφαιρικού “Σπύρος Λούης”, ενώ τα ερασιτεχνικά τμήματα μετακομίζουν από τον Πανελλήνιο, στο Μετς, στον Χολαργό, στον Άγιο Κοσμά, στα κολυμβητήρια του Χαλανδρίου, του ΟΑΚΑ, του Γουδίου… Κοινώς, κάτι σαν νομάδες…
Φυσικά, οι μετακομίσεις δεν είναι τσάμπα… Κοστίζουν… Η ΠΑΕ έχει πληρώσει χρήματα για να ανακαινίσει το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ή καταβάλλει υψηλό ενοίκιο στο ΟΑΚΑ. Ο Ερασιτέχνης νοικιάζει κλειστά που δεν είναι δικά του σε ακριβές τιμές, ώστε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του. Για σκεφτείτε το, αυτά τα κεφάλαια θα εξοικονομούνταν εάν η Διπλή Ανάπλαση είχε τελειώσει στην ώρα της. Οι πόροι θα αξιοποιούνταν στις υποδομές του Συλλόγου, στις ακαδημίες ή σε μεταγραφές και θα ανέβαζαν την ανταγωνιστικότητα…
Τα γεγονότα μιλάνε μόνα τους
Τα γραφόμενα στο κείμενο δεν είναι επιχειρήματα που τίθενται στην κρίση του καθενός. Είναι αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είπε την αλήθεια, απλώς την απλούστευσε σε μεγάλο βαθμό. Η Πολιτεία ζημιώνει τον Παναθηναϊκό κάθε μέρα που τον αφήνει χωρίς τις νέες εγκαταστάσεις του. Δεν είναι υποθετική συζήτηση ή παράπονο ή οτιδήποτε άλλο. Είναι η πραγματικότητα. Το κράτος χρωστάει στον Παναθηναϊκό όχι γιατί το υποστηρίζει ο Τσιμπίδας, αλλά επειδή από το 2005 ανέλαβε δεσμεύσεις που δεν έχει τηρήσει και οι οποίες προκάλεσαν ανεπανόρθωτη βλάβη στο Σύλλογο. Μία ζημιά που αφορά καθαρά το οικονομικό σκέλος, αφού είναι αδύνατον να προσδιορίσουμε το πλήγμα στα αποτελέσματα και στις αγωνιστικές επιδόσεις…
