Ο Παναθηναϊκός έκλεισε το 2023 ως 2ος στη βαθμολογία της Super League, αποκλεισμένος από την Ευρώπη και με έναν δύσκολο Ιανουάριο μπροστά.
Η μη συνέχεια στο Europa Conference League «πληγώνει» κάθε φίλαθλο. Το Τριφύλλι είναι η μοναδική ελληνική ομάδα, με όνομα και βεληνεκές συνυφασμένο, με πορείες, επιτεύγματα και αξιώματα στην Ευρώπη. Ο αποκλεισμός, όμως, πάει πέρασε… Και μπορεί, ειλικρινώς, να δικαιολογηθεί από τα ατομικά λάθη που κόστισαν και δεν καλύφθηκαν από το σύνολο. Όπως επίσης και από την απουσία ευρωπαϊκών συμμετοχών τα προηγούμενα χρόνια, κατάσταση που καθιστά αυτό το γκρουπ παικτών άπειρο στην αντιμετώπιση των γεγονότων.
Στο Πρωτάθλημα οι γκέλες των ΑΕΚ και Ολυμπιακού μπορούν να καμουφλάρουν αρκετά, το ντεφορμάρισμα του τελευταίου μήνα. Όχι, όμως, και η πρωτιά του ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα, που δείχνει ότι με ορθή διαχείριση υλικού, τα πάντα μπορούν να γίνουν. Ο Παναθηναϊκός το έπραξε αυτό; Τα γεγονότα λένε πως όχι, δεν το έχει καταφέρει στο 100% ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Πράγματι, η ομάδα βρίσκεται σε μία καμπή. Πλησιάζει το πλήρωμα του χρόνου αξιολόγησης αυτού του γκρουπ, το επόμενο καλοκαίρι. Το συμβόλαιο του προπονητή ολοκληρώνεται, όπως και οι συμφωνίες με σημαντικούς ποδοσφαιριστές (Μπρινιόλι, Μπερνάρ). Λογικό είναι άπαντες να σκέφτονται την επόμενη ημέρα στον σύλλογο ή στον επόμενο εργοδότη τους. Θεμιτό και ανθρώπινο.
Όμως, αυτό που πρέπει να «ποτιστεί» καλά στο μυαλό όλων είναι πως έως τον Ιούνιο προτεραιότητα είναι όχι η προσωπική πρόοδος μόνο αλλά και η πρόοδος της ομάδας. Με Πρωτάθλημα και Κύπελλο, άλλωστε, όλοι θα είναι χαρούμενοι και θα διεκδικήσουν τα μέγιστα από τις επόμενες συμφωνίες τους. Είτε εδώ, είτε αλλού…
Η υπόθεση Μπρινιόλι
Ο Ιταλός τερματοφύλακας αποτελεί μονάδα ισχύος για τον Παναθηναϊκό. Το απέδειξε τα χρόνια που φοράει το Τριφύλλι, που είναι βασικός και φέτος μέχρι την πρώτη γκέλα στη Ρεν. Που την ακολούθησαν κάμποσες. Είναι επαγγελματίας, με ένα καλό συμβόλαιο να τον περιμένει ακόμα. Με το άσχημο να είναι πως όλη αυτή η εσωτερική, πνευματική, του διεργασία εξελίσσεται μέσα στη χρονιά.
Έτσι συμβαίνει, όμως, παντού. Είναι υποχρεωμένος να μαζέψει το μυαλό του και να δώσει, ανεπηρέαστος, ό,τι παραπάνω μπορεί. Άλλωστε, λίαν συντόμως, αυτή η υπόθεση θα ολοκληρωθεί θετικά ή αρνητικά. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, του οποίου η δουλειά θα κριθεί στην τριετία και, αυτή τη φορά, θα πρέπει να συνοδευτεί από αποτελέσματα. Δηλαδή τίτλους…
Ευκαιρία για ανασυγκρότηση
Η διακοπή, λόγω εορτών, πρέπει να είναι χρήσιμη στον προπονητή, ώστε να δει τι δεν έχει πάει καλά τις τελευταίες εβδομάδες. Αν το rotation τού βγήκε. Αν οι επιλογές του είναι ορθές. Αν αυτοί που αγωνίζονται, πρέπει να συνεχίσουν. Αν αυτοί που είναι παραγκωνισμένοι, πρέπει να αντικατασταθούν. Αν η ανάδειξη πρωταγωνιστών μπορεί να τον φτάσει στο τέλος του δρόμου. Αν η νίκη επί του Βόλου, που ως παράδειγμα αναφέρεται, ήρθε με τον σωστό ή τον λάθος τρόπο. Με την έννοια, αν αρκεί αυτή η τακτική να φέρει αποτελέσματα στον δύσκολο Ιανουάριο που έρχεται.
Οι αλλαγές που χρειάζονται
Οι παρακάτω απόψεις είναι εντελώς υποκειμενικές. Ο Γιοβάνοβιτς γνωρίζει καλύτερα τι πρέπει να κάνει. Αυτός προετοιμάζει το γκρουπ εδώ και δυόμιση χρόνια. Ουδείς μπορείς να του υποδείξει το παραμικρό. Οι ενστάσεις έχουν να κάνουν με συγκεκριμένες αποφάσεις. Αρχικά με τη διαχείριση των επιθετικών.
Σπόραρ: 23 συμμετοχές, 8 γκολ, 3 ασίστ, 952 λεπτά συμμετοχής.
Ιωαννίδης: 26 συμμετοχές, 14 γκολ, 6 ασίστ, 1.528 λεπτά συμμετοχής.
Γερεμέγεφ: 3 συμμετοχές, 4 γκολ, 57 λεπτά συμμετοχής.
Με απλή αποτύπωση αριθμών, δίχως να προσμετρώνται τα πέναλτι, άκρη δεν θα βγει. Διότι εκ πρώτης φαίνεται ότι ο Αλεξάντερ Γερεμέγεφ είναι ο μεγάλος αδικημένος. Τη στιγμή που τα νούμερα του Σλοβένου φορ, ο οποίος αποτελεί persona non grata για τον περισσότερο κόσμο, δεν είναι άσχημα.
Το λάθος, εδώ, φαίνεται στη διαχείριση. Πράγματι, ελάχιστος χρόνος συμμετοχής για τον «Αλέξανδρο». Μετά το γκολ με τον ΠΑΟΚ, που κράτησε τον Παναθηναϊκό όρθιο, εξαφανίστηκε. Όμως, το ίδιο δεν έγινε μόνο με το χαμηλότερο συμβόλαιο στους φορ, αλλά και με το υψηλότερο.
29 Οκτωβρίου 2023, Παναθηναϊκός – Πανσερραϊκός 5-0. Δεν υπάρχει το «ποιος Πανσερραϊκός;». Ο Πανσερραϊκός που έχει κόψει 4 βαθμούς από την ΑΕ,Κ είναι η απάντηση. Ο Άντραζ Σπόραρ έχει 2 γκολ, 1 ασίστ, 1 κερδισμένο πέναλτι, 1 κερδισμένη κόκκινη.
Έκτοτε στο Πρωτάθλημα: 8 λεπτά με Λαμία, 79 λεπτά με Κηφισιά, 16 λεπτά με Άρη, πάγκο με ΟΦΗ, 22 λεπτά με Ατρόμητο, πάγκο με Βόλο.
Έκτοτε στην Ευρώπη: 11 λεπτά με Ρεν, 60 λεπτά με Βιγιαρεάλ, 1 λεπτό με Μακάμπι Χάιφα.
Την καλή του εμφάνιση, δηλαδή, δεν την εξαργύρωσε με συμμετοχές. Άρα το «ο Γιοβάνοβιτς βάζει τον Σπόραρ», δεν υπάρχει ως δικαιολογία. Τελείωσε.
Η αγωνιστική επιρροή του Ιωαννίδη
Από την άλλη, ο Φώτης Ιωαννίδης, που πρωταγωνιστεί σε διάφορα σενάρια πώλησης αντί πολλών εκατομμυρίων (τεράστια η δική μας ευθύνη που, πέρα από την καταγραφή της είδησης, προχωράμε στην αποθέωση) έχει πάρει τη φανέλα βασικού στο… σπίτι του.
Δεν διαφωνεί κανείς ότι ο Έλληνας στράικερ κάνει, πλέον, πολλές δουλειές στο γήπεδο. Έχει τον χώρο και τον αγωνιστικό χρόνο να το επιχειρήσει. Μαζί με τα γκολ έχουν έρθει μεγάλες χαμένες ευκαιρίες, που αν τις είχε χάσει ο Σπόραρ θα είχε γίνει της μουρλής. Ευκαιρίες που κόστισαν πολλά. Ο Ιωαννίδης είναι asset για τον Παναθηναϊκό, ωστόσο τον τελευταίο καιρό αυτό που παρατηρώ είναι ότι παίζει περισσότερο η ομάδα για τον Φώτη παρά ο Φώτης για την ομάδα.
Εντάξει, είναι mainstream να βρίζεις τον Σπόραρ ή τον κάθε Σπόραρ. Η «Βυντροποίηση» αποτελεί μία κατάσταση που τη ζήσαμε στον Παναθηναϊκό και είδαμε πόσο απέδωσε. Αν δεν κάνει ο Σπόραρ, να φύγει δανεικός ή να πωληθεί. Ας αποφασίσει η ομάδα. Αυτό που δεν μπορεί, σίγουρα, να συμβαίνει είναι ο πιο ακριβός επιθετικός να βλέπει τα ματς από τον πάγκο, ο αναπληρωματικός επιθετικός, βάσει σχεδιασμού, να παίζει βρέξει ή χιονίσει και ο τρίτος επιθετικός να παίζει όταν ο Παναθηναϊκός είναι «πνιγμένος από τα μαλλιά» και αναζητά λύση.
Υπάρχει λύση και θα τη βρει ο Ιβάν
Αυτό που μου αρέσει, στην προβληματική κατάσταση που περιέγραψα, είναι πως σε δύο παιχνίδια (με ΟΦΗ μέσα και Βόλο έξω), ο προπονητής σκέφτηκε εναλλακτικές. Η τοποθέτηση του Ιωαννίδη πίσω από τον φορ δεν φάνηκε τόσο στο 4-0 της Λεωφόρου επί των Κρητικών, σε ματς που είχε κριθεί. Με τον Βόλο, όμως, όταν μπήκε ο Γερεμέγεφ ήταν οφθαλμοφανές ότι μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική. Από το να παίρνει την μπάλα ο Φώτης και να προσπαθεί να περάσει 5-6 μεσοαμυντικούς είναι, βεβαίως, προτιμότερο.
Ο Αλεξάντερ Γερεμέφεγ όταν ήρθε πέρυσι υπήρχαν δύο αντιδράσεις: α) Ποιος είναι αυτός; και β) Μα, γιατί τον δίνουμε στον Λεβαδειακό, αφού δεν βάζουμε γκολ; Στη δεύτερη συμφώνησα. Έπρεπε να μείνει και να δουλέψει με το γκρουπ και όχι να χάσει έξι μήνες σε μία κακή ομάδα που υποβιβάστηκε. Αναφορικά με το ποιος ήταν, ας ερωτηθούν στη Χάκεν. Που πήραν τον πρώτο τίτλο της ιστορίας τους με τον Γερεμέγεφ βασικό και «πρώτο βιολί». Με τον Σουηδό να έχει 175 συμμετοχές, 72 γκολ, 33 ασίστ στη σουηδική Allsvenskan.
Η μόνη ένσταση με τον Γερεμέγεφ είναι πως θα αντιδράσει με τη φανέλα βασικού σε σερί παιχνίδια. Μένει να το δούμε, στα προσεχώς…
Όλα αυτά συνέβησαν και σε άλλες θέσεις. Κάποια τα έχουμε πει (Βαγιαννίδης vs Κώτσιρας). Κάποια δεν φαίνονται τόσο, όπως, για παράδειγμα η κατάσταση στο κέντρο της άμυνας όπου δεν μπορεί να γίνει κριτική λόγω των απουσιών των Μάγκνουσον και Πάλμερ – Μπράουν. Η κατακλείδα των παραπάνω είναι η εξής: Είναι μονόδρομος για τον Παναθηναϊκό να βγάζει πρωταγωνιστές. Αλλά με τον ορθό τρόπο…
