Αποτελεί τον παίκτη-μύθο στο βόλεϊ του Παναθηναϊκού. Ο Σωτήρης Πανταλέων είναι η ζωντανή ιστορία του Τριφυλλιού στο φιλέ, έχοντας ζήσει τους “πράσινους” σε όλες τις καταστάσεις, ενώ την περσινή σεζόν ήταν πρωταγωνιστής στην επιστροφή του Παναθηναϊκού στους τίτλους.
Ο αρχηγός των πρωταθλητών Ελλάδας μίλησε στο Trifilara.gr και τον Χρήστο Μπούκουρα για τους στόχους της νέας σεζόν, το σχεδόν ίδιο ρόστερ που κράτησε ο Παναθηναϊκός, αλλά και για τον κόσμο των “πράσινων”.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Σωτήρη Πανταλέων στο “Τ”:
Νέα σεζόν, ίδιοι στόχοι.Τι καλύτερο μπορούμε να περιμένουμε από τον Παναθηναϊκό;
“Αυτό που λέει και ο κόουτς Ανδρεόπουλος, ότι η ομάδα έχει καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Μία ομάδα που μάχεται είτε οι πιθανότητες είναι υπέρ της, είτε εναντίον της. Αυτό θα κάνουμε και φέτος. Το ρόστερ της ομάδας έμεινε ίδιο, η μόνη αλλαγή είναι του λίμπερο του Γιώργου Στεφάνου.
Ένα παιδί που έχει παίξει και έχει κατακτήσει τίτλους με τον Παναθηναϊκό. Είναι φίλος μας, είναι καταπληκτικός αθλητής και νομίζω ότι θα καλύψει επάξια τη θέση. Αυτό θα δει ο κόσμος για άλλη μία χρονιά από εμάς. Μία μαχητική ομάδα σε όλα τα ματς, είτε είναι εύκολα, είτε είναι ντέρμπι, αν και δεν υπάρχουν εύκολα παιχνίδια. Και είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα είναι στο πλευρό μας όπως πάντα”.
Μετά την περσινή σεζόν υπάρχει μία εντυπωσιακή συσπείρωση του κόσμου γύρω από το βόλεϊ. Πως αντιμετωπίζεται ότι στην αρχή τουλάχιστον του πρωταθλήματος δεν θα είναι στο γήπεδο;
“Εντάξει ο κόσμος ήταν πάντα δίπλα στην ομάδα του βόλεϊ. Ακόμα και στις δύσκολες χρονιές που περάσαμε. Το ότι ήρθαν επιτυχίες ανέβασε ακόμα περισσότερο το ηθικό της ομάδας και του κόσμου. Τα γήπεδα θα είναι άδεια, αλλά αυτό ισχύει για όλους. Νιώθουμε όμως πάντα την υποστήριξη των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, νιώθουμε πάντα την αγάπη και νομίζω ότι σύντομα θα πάνε όλα καλά και θα είμαστε όλοι μαζί μέσα στο γήπεδο, γιορτάζοντας τις νίκες της ομάδας”.
Θα σε συνεχίσουμε και τα επόμενα χρόνια να σε βλέπουμε στο γήπεδο;
“Για φέτος σίγουρα. Την επόμενη χρονιά δεν την σκέφτομαι ακόμα. Θα δούμε…”
