Συνέντευξη εφ όλης της ύλης έδωσε ο Τζιόλης στο gazzeta.gr. Ο πρώην «πράσινος» μίλησε για όλους και για όλα, αναφερόμενος και για την περίοδο που πέρασε στον Παναθηναϊκό.
Όταν σε έβριζαν πώς ένιωθες; Πώς αντιδρούσες και πώς το βίωνες;
«Μέσα στο ματς δεν είχα δεύτερες σκέψεις. Όταν έπαιζα ήμουν φουλ συγκεντρωμένος. Σίγουρα υπήρχε ένα κίνημα και στην Εθνική Ομάδα και στις ομάδες που ήμουν το έζησα. Στον ΠΑΟΚ λιγότερο. Εννοώ κίνημα από κόσμο που δεν με εκτιμούσε ποδοσφαιρικά. Να σας πω ότι ήταν θετικό, θα σας πω ψέματα. Το να μην εκτιμάσαι από την περιρέουσα ατμόσφαιρα ή δεν παίρνεις αυτό που αξίζεις, δεν είναι ωραίο. Είχα όμως τη δύναμη να το διαχειριστώ, γιατί αν δεν την είχα, θα χανόμουν στην πορεία. Δεν είναι εύκολο αυτό και χαίρομαι που το κατάφερα.
Δεν ξέρω πώς θα φανεί αυτό που θα πω, αλλά ξέρω ότι ήμουν ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Το να μην σου αρέσω και να μην θες να με βλέπεις, είναι σεβαστό. Και σε εμένα κάποιοι δεν μου αρέσουν, αλλά δεν μπορεί κάποιος να μου πει ότι δεν ήμουν καλός ποδοσφαιριστής, έχω αντίλογο σ’ αυτό. Δεν το δέχομαι».
Με την πορεία που έχεις κάνει εννοείται ότι κάτι καλό έχεις κάνει. Αυτό που βλέπουμε και από τον κόσμο αλλά και από τους δημοσιογράφους είναι ότι γίνεται πολλές φορές επιφανειακή κριτική.
«Πιστεύω ότι αυτό δεν θα αλλάξει, θα έχουν περάσει 20 χρόνια και θα υπάρχει. Τότε ήταν οι εφημερίδες, τώρα είναι οι ιστοσελίδες».
Απ’ όσα άκουγες τι σε κούρασε πιο πολύ;
«Εκανα υπομονή. Αν τα πάρεις χρονικά τα πράγματα, στον Παναθηναϊκό έπαιζα. Η ομάδα ήταν σε καλή κατάσταση, έπαιξε στο Champions League και μετά εγώ και κάποια άλλα παιδιά στιγματιστήκαμε ως “παιδιά του Τζίγγερ” όταν άλλαξε η διοίκηση. Αυτό έφερε μια κατάσταση… Θυμάμαι σαν τώρα, στην Ξάνθη στο τελευταίο μου ματς, που έγραψαν οπαδοί: “Τζιόλη σε χαρίζουμε, δεν σε υπολογίζουμε”. Οι οπαδοί να γράψουν πανό για ένα παιδί 23 ετών; Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα γίνει κάτι παρόμοιο σε μια προηγμένη χώρα και μάλιστα σε ένα παιδί από τη χώρα τους. Επίσης, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι αυτό το αποφάσισε ένα παιδί που πλήρωσε εισιτήριο. Αυτό είναι κατευθυνόμενο. Εγώ εισέπραξα κάτι που δεν μου άξιζε.
Θυμάμαι ότι όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό, προπονητής ήταν ο Τεν Κάτε και είχε έρθει η πολυμετοχικότητα. Ήταν να πάω δανεικός στην Βέρντερ Βρέμης όπως και έγινε.
Είμαι στο αεροδρόμιο για να φύγω και με ρώτησαν ποιος είναι ο στόχος μου. “Ο στόχος μου είναι να πάω, να παίξω, να καθιερωθώ και να μείνω”. Σημειώνω ότι εγώ τότε στον Παναθηναϊκό δεν έπαιζα πολύ, είχα κάνει κάποια καλά ματς και κόντρα στη Βέρντερ αλλά ως εκεί. Για εμένα αυτή η δήλωση ήταν ό,τι πιο υγιές για ένα παιδί 23 ετών που φεύγει για να παίξει στην Bundesliga. Ε, ακόμα κι αυτό μεταφράστηκε με κακή χροιά, ότι δεν θέλω τον Παναθηναϊκό. Το καρπώθηκα κι αυτό ως κάτι κακό ότι δεν θέλω τον Παναθηναϊκό. Για εμένα ήταν πάντα πιο υγιές το να φύγω στο εξωτερικό, θεωρώ ότι πάντα πρέπει να εξελίσσεσαι».
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη τη συνέντευξη.
