Τα αποτελέσματα μικρή σημασία έχουν στα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας. Εκεί μετράει η ουσία. Να “βγουν” κάποια πράγματα στο γήπεδο απ’ όσα δουλεύονται στις προπονήσεις, να βρουν ρυθμό οι ποδοσφαιριστές, να αποκτήσει “χημεία” το σύνολο και τρεξίματα οι παίκτες. Αυτά ήθελε να δει και ο Γιοβάνοβιτς.
Βέβαια καλό είναι να μην χάνεις ούτε στο… τάβλι και οι πέντε νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια που πέτυχε ο Παναθηναϊκός στην Αυστρία είναι η απόδειξη της σοβαρότητας που έχει αυτό το γκρουπ παικτών, καθώς δεν θέλει να φύγει ηττημένο από το γήπεδο ούτε σε φιλικό.
Ο Γιοβάνοβιτς πρόσθεσε μικρές λεπτομέρειες στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού σε σχέση με την περσινή σεζόν, οι οποίες ενδέχεται να κάνουν τη διαφορά σε κάποια ματς. Το underlap των μπακ είναι ένα από αυτά και το γεγονός ότι πλέον με αυτόν τον τρόπο, τον οποίο ακολουθούν εδώ και χρόνια πολλές ευρωπαϊκές ομάδες, “πατούν” στην περιοχή περισσότεροι παίκτες. Και άλλα πραγματάκια στο κομμάτι της τακτικής άρχισαν να φαίνονται (περισσότερο κάθετο ποδόσφαιρο, καλύτερη επιθετική ανάπτυξη), ενώ σταδιακά ξεχώρισαν και κάποια πρόσωπα.
Με το ρόστερ που έχει αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός, δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν θα βρίσκεται στο βασικό σχήμα των Πράσινων ο Γιώργος Βαγιαννίδης. Καμία έκπληξη δεν ήταν η θετική του παρουσία στην προετοιμασία, καθώς πρόκειται για έτοιμο ποδοσφαιριστή, ο οποίος απλά χρειάζεται εμπιστοσύνη, χώρο και χρόνο συμμετοχής. To γκολ που σημείωσε απέναντι την ΑΕΚ Λάρνακας ήταν άλλο ένα… καμπανάκι υπενθύμισης σε όσους κλείνουν τα μάτια τους και δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι πρόκειται για τον πιο ταλαντούχο δεξιό οπισθοφύλακα που έχει βγει από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Ο Ντζούρισιτς δεν είναι… νεούδι, ωστόσο η ποιότητα που έχει ο Σέρβος φαίνεται σε κάθε άγγιγμα της μπάλας και αν μη τι άλλο πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που έχει τη δυνατότητα να γίνει ο “μαέστρος” του Παναθηναϊκού.
Μετά το σοβαρό πειθαρχικό του παράπτωμα, αλλά και την προσθήκη Ντζούρισιτς, ο Μπερνάρ είναι… άλλος άνθρωπος. Και όχι μόνο στην κόμη. Ο Βραζιλιάνος ήταν ορεξάτος, γεμάτος ενέργεια και με ουσία στα φιλικά προετοιμασίας και έχω την εντύπωση ότι αυτός ο εσωτερικός συναγωνισμός μόνο καλό θα κάνει στον ίδιο, αλλά και στον Παναθηναϊκό.
Ο Μλαντένοβιτς έχει δείξει ότι μεσοεπιθετικά είναι… σούπερ, ενώ στο αμυντικό κομμάτι δεν δοκιμάστηκε ιδιαίτερα. Στην άμυνα φαίνεται το κενό που υπάρχει στο ρόστερ και οι μόλις δύο “μπαρουτοκαπνισμένοι” στόπερ δεν… φτάνουν. Ούτε ο – πιο έτοιμος – Σιδεράς, ούτε ο φιλότιμος Φικάι μπορούν ακόμα να σταθούν σε υψηλό επίπεδο. Μάλιστα έχω την εντύπωση ότι έχει υπάρξει λανθασμένη διαχείριση με την περίπτωση Φικάι και αυτός ο “θόρυβος” εξαιτίας της έλλειψης κεντρικών αμυντικών δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει τον μικρό. Ιδιαίτερα όταν θα… προσγειωθεί στη “σκληρή” πραγματικότητα του ποδοσφαίρου και θα επιστρέψει – πιθανότατα – στην ομάδα Νέων. Όπου ήδη υπάρχει ο ταλαντούχος και αρχηγός της Εθνικής Νέων, Προδρομίτης και περιμένει τη σειρά του. Παράλληλα ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να παίζει με τη “φωτιά”, όσο αργεί να αποκτήσει άλλη μια αξιόπιστη λύση για τα μετόπισθεν.
Ο Σπόραρ χρειάζεται χρόνο για να βρει τα πατήματα του και κυρίως το ρυθμό του. Φάνηκε λίγο “βαρύς”, αλλά είναι λογικό και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιολογία. Και αυτό γιατί είχε “γεμάτα” παιχνίδια με την Εθνική Σλοβενίας και το διάστημα που ξεκουράστηκε ήταν μικρό σε σχέση με τους συμπαίκτες του. Ενδεχομένως το ίδιο να ισχύει και για τον Βέρμπιτς, αν δεν υπήρχε το… κακό, περσινό, προηγούμενο. Πάντως ο Σλοβένος εξτρέμ δεν έδειξε κάτι στο διάστημα της προετοιμασίας. Υπάρχει χρόνος, αλλά λιγοστεύει… Ο Πέρεθ ήταν σταθερός, ωστόσο κι εδώ φαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται άλλη μια ποιοτική λύση στο “6” για να έχει το… κεφάλι του ήσυχο, γιατί ο Ισπανός αρχίζει να “λυγίζει” από τα χρόνια που “κουβαλά” στην πλάτη του και δεν θα αντέξει σε τρία… μέτωπα.
Οι Αϊτόρ και Ζέκα θα χρειαστούν χρόνο για να επανέλθουν στο επιθυμητό επίπεδο, καθώς δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη να ξεπεράσεις ένα τόσο μεγάλο διάστημα απουσίας από τα γήπεδα. Όμως είναι απαραίτητοι στον Παναθηναϊκό της νέας σεζόν.
Η μεγάλη έκπληξη – τουλάχιστα στα μάτια μου – στα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας του Παναθηναϊκού ήταν η παρουσία του Αλεξάντερ Γερεμέγεφ. Ο Σουηδός επιθετικός ήταν εξαιρετικός στο τακτικό κομμάτι, πέτυχε γκολ, έδωσε βοήθειες και τούτη τη στιγμή δείχνει ότι εξυπηρετεί καλύτερα το τακτικό πλάνο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς σε σχέση με τους υπόλοιπους φορ. Και αυτό γιατί και δεν διστάζει να δώσει “μάχες” με τους αντίπαλους αμυντικούς και τη μπάλα κρατάει σωστά και τη δυνατότητα στους εξτρέμ και τους μεσοεπιθετικούς δίνει να πατήσουν περιοχή και να απειλήσουν.
Πραγματικά δεν θα μου προκαλούσε καμία έκπληξη αν ο Γερεμέγεφ ήταν ακόμα και βασικός στα ματς με την Νντίπρο, καθώς πρόκειται για ένα φορ που “γεμίζει” την περιοχή και τον “αισθάνεται” η αντίπαλη άμυνα. Αναφέρομαι σε θέση στην ενδεκάδα και όχι σε παραμονή στο ρόστερ, καθώς θαρρώ ότι αυτή την έχει ήδη κερδίσει!
